روش جدیدی برای کشف راز انتقال آب از فضا به زمین
پژوهشگران آمریکایی سعی دارند با استفاده از روش جدیدی بفهمند که آیا واقعا شهابسنگها آب را از فضا به زمین آوردهاند. شهابسنگها، خردهسنگهایی هستند که از اجرام بزرگتری مانند دنبالهدارها یا سیارکها جدا شدهاند.
گمان میرود سیارکها و دنبالهدارهایی که از قسمتهای بیرونی منظومه شمسی آمدهاند، ممکن است پس از برخورد، آب را روی زمین در حال تولد بهجا گذاشته باشند.گروهی پژوهشی از مؤسسه ملی فناوری و استانداردها(NIST) برای این که بفهمند آیا واقعا شهابسنگها آب را از ماورای سیاره ما آوردهاند یا خیر، روشی را برای استفاده همزمان از اشعه ایکس و تصویربرداری نوترونی ارائه کردهاند تا به مشاهده اجمالی درون یک شهابسنگ بپردازند و مشخص کنند چه رازی ممکن است برای میلیاردها سال پنهان شده باشد. این گروه پژوهشی گزارش دادهاند روش جدید آنها میتواند حضور و توزیع مواد حامل هیدروژن را در شهابسنگها آشکار کند و در نتیجه، حضور و عملکرد آب در منظومه شمسی اولیه را نشان دهد.
این روش جدید که بهعنوان «NXCT» شناخته میشود، اساسا نوعی سیتیاسکن ارتقا یافته است. اشعه ایکس و پرتوهای نوترونی که به قطعه شهابسنگ شلیک میشوند، به طور ایمن نشان میدهند که شهابسنگ چه انواعی از مواد معدنی و سایر عناصر یا ترکیبات را در خود جای داده است. هیدروژن موجود در یک شهابسنگ احتمالا به این معنی است که زمانی حاوی یخ آب بوده است./ ایسنا
این روش جدید که بهعنوان «NXCT» شناخته میشود، اساسا نوعی سیتیاسکن ارتقا یافته است. اشعه ایکس و پرتوهای نوترونی که به قطعه شهابسنگ شلیک میشوند، به طور ایمن نشان میدهند که شهابسنگ چه انواعی از مواد معدنی و سایر عناصر یا ترکیبات را در خود جای داده است. هیدروژن موجود در یک شهابسنگ احتمالا به این معنی است که زمانی حاوی یخ آب بوده است./ ایسنا