حدود یک‌چهارم از آب زاینده‌رود به دلیل کم‌شدن بارندگی‌ها، تبخیر و برداشت‌های بالادستی کاهش یافته است. حدود ۶۵درصد از مساحت کشور را اقلیم‌های فراخشک و خشک بیابانی در برگرفته است. در شرایطی میزان بارش به کمتر از ۵۰ تا ۱۵۰میلی‌متر در سال رسیده که متوسط درجه حرارت سالانه بسیار زیاد است.

در مناطق مدیترانه‌ای که 5درصد کل مساحت کشور را شامل می‌شود بارندگی حدود ۵۰۰ میلی‌متر در سال است، اما مناطق نیمه‌خشک ایران در طول سال بین ۲۰۰تا ۳۰۰میلی‌متر بارندگی به خود می‌بینند.

حجم برداشت آب از منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی کشور برابر ۹۸میلیارد مترمکعب است. به نحوی که برداشت از منابع آب سطحی ۴۴ و از آب‌های زیرزمینی شامل چاه‌ها و قنوات تقریبا 54میلیارد مکعب ثبت شده است.

در شرایط فعلی میانگین سالانه بارندگی ایران به حدود ۲۳۰میلی‌متر می‌رسد، درحالی که متوسط بارندگی سالانه در دنیا حدود ۸۰۰میلی‌متر است.

ایران به دلیل تغییرات اقلیمی و خشکسالی در سال ۲۰۲۵ با بحران شدید آب مواجه می‌شود و در سال ۲۰۴۰ به نهایت حد بحران شدید آب می‌رسد.

میانگین پتانسیل تبخیر در ایران حدود 2000 میلی‌متر و شرایط تبخیری دنیا تقریبا ۷۰۰میلی‌متر است.

میزان برداشت آب از دشت‌های کشور بیش از حد استاندارد است. در حالی۸۰درصد منابع آبی برداشت می‌شود که باید این رقم حدود ۲۰تا ۴۰درصد باشد.

سال ۱۴۰۰ سال کم‌آبی بود و متأسفانه این معضل در سال جاری نیز ادامه دارد. این در حالی است که یک پنجم سرانه آب تجدیدپذیر دنیا در ایران است.

طبق آمار حدود ۳۰درصد محصولات تولید شده کشاورزی که آب‌بر هستند بر اثر آفات از بین می‌رود.

​​​​​​​براساس گزارش کمیته ملی سدهای بزرگ ایران درحال‌حاضر ۵۲۳سد بزرگ با ظرفیت حدود 52میلیارد مترمکعب در کشور مورد استفاده قرار دارد. تعدادی سد بزرگ و متوسط نیز در دست ساخت است.