خانواده‌ها در استفاده کودکان از فضای مجازی نقش مهم و اساسی دارند و در واقع به‌عنوان الگوی فرزندان به‌شمار می‌روند‌. پدر و مادری که مدام گوشی تلفن همراه در دست دارند و در شبکه‌ها و کانال‌های متفاوت می‌گردند، نمی‌توانند الگوی مناسبی برای استفاده از تکنولوژی برای فرزندشان‌ به‌شمار بیایند. بچه‌ها چه در فضای مجازی و چه در زمینه‌های دیگر از پدر و مادر خود الگوبرداری می‌کنند. به‌همین دلیل برای آن‌که بتوانیم کودک را از فضای مجازی دور کنیم باید از خودمان شروع کنیم. یکی از موثرترین راهکارها برای کاهش آسیب بچه‌ها در فضای مجازی این است که با بچه‌ها دوست باشیم. ارتباط دوستانه این فضا را در اختیار پدر و مادر قرار می‌دهد که ساعت‌ها بر سر موضوعی با کودک حرف بزنند بدون آن‌که در برابر هم جبهه بگیرند. آگاهی دادن به کودک‌ می‌تواند تا حدودی او را در فضای مجازی واکسینه کند. به همین دلیل بهتر است کودک را با مزایا و معایب فضای مجازی آشنا و خطرهایی که او را در این راه تهدید می‌کند به او گوشزد کنیم‌. 
فضای  مجازی جای امنی برای بچه‌های ما نیست. این را باید به‌خاطر داشته باشیم که بچه‌ها را در این فضا تنها نگذاریم. تلاش کنیم بچه‌ها را با محتواهای غیراخلاقی یا محتواهایی که با فرهنگ ما هیچ تناسبی ندارد، آشنا کنیم و در مورد آن با بچه‌ها حرف بزنیم‌ تا آنها با این خطرات بیشتر آشنا شوند چراکه‌ این محتواها بسیار آسیب‌زاست و بر روح و روان کودک ما‌ تاثیرهای مخرب می‌گذارد. باید اطلاع‌رسانی برای بچه‌ها انجام شود که آنها بتوانند از خودشان در برابر این خطرات محافظت کنند تا دچار آسیب نشوند.