فرهنگی

فرهنگی

 مجید مجیدی
او هر بار و تقریبا با هر فیلم، به صدر خبرها می‌آید و این اتفاق با فیلم خورشید هم تکرار شده است. از جشنواره فیلم کودک و نوجوان تا آکادمی اسکار، خورشید مجید مجیدی سال گذشته در حال درخشش بود. تازه‌ترین فیلم سینمایی مجیدی سال 1399 در سی و سومین جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوان پنج‌جایزه از آن خود کرد و این شروع موفقیت‌های فیلم بود. بعد از آن در جشنواره فیلم ونیز مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گرفت، تماشاگران چند دقیقه ایستاده برای فیلم دست زدند، حرف‌های مجیدی درباره سیاست‌های آمریکا در نشست‌خبری این فیلم در ونیز با استقبال مواجه شد و روح‌ا... زمانی، بازیگر نوجوان فیلم، جایزه مارچلو ماستریانی را از جشنواره ونیز گرفت که جایزه‌ای است برای استعدادهای نو ظهور. این فیلم توانست جایزه جنبی فانوس جادویی انجمن ملی C.G.S را نیز از جشنواره ونیز دریافت کند. به جز همه اینها یازدهمین روز جشنواره بین‌المللی فیلم هاینان چین هم فیلم خورشید را به نمایش گذاشت و خلاصه از شرق و غرب منتقدان و صاحب‌نظران سینما فیلم مجیدی را ستودند.
 شهاب حسینی
مشهور و محبوب شدن، هم‌ظرفیت می‌خواهد و هم مراقبت مدام. بعد از شکر نعمت، باید ضمن توجه به محافظت از کارنامه و حضوری باکیفیت در رشته مورد فعالیت، حواس آن چهره سرشناس به خطرات حاشیه‌ای پیرامونش هم باشد اما گاهی انگار نمی‌شود و حواشی همان‌طور که مارها  دائم جویای احوال عسگر می‌شوند از سر برخی چهره‌های مشهور و محبوب دست برنمی‌دارند. یکی همین شهاب حسینی که خواسته یا ناخواسته در معرض رصد و توجه مدام است و اگر اندکی در بندبازی حرفه‌اش، بی‌دقتی و کم‌توجهی کند، سقوط مقطعی روی شاخش است. حسینی که با «هم‌رفیق» دوباره موردتوجه و نیش و نوش همزمان قرار گرفت به‌تازگی با انتشار تصویری که او را در آمریکا در حال تزریق واکسن فایزر نشان می‌داد و صورت گلش را هم زیر ماسکی عجیب پنهان کرده بود، حاشیه‌ساز شد. بعد از این بازیگر نقش شمس تبریزی در فیلم هنوز ناتمام «مست عشق» که این روزها فیلم ترسناک «آن شب» را هم در اکران سینما دارد، از اینستاگرام خداحافظی کرد و نوشت: «می‌بخشید اگر الگویی نبودیم که مقبول نظر افتد...»
 شهروز دل افکار
چراغ تئاتر امسال تقریبا خاموش بود. کرونا بیشتر از همه با اهالی تئاتر بد تاکرده بود اما بااین‌همه بودند کسانی که باجان سختی نمایش‌هایی تدارک دیدند و به صحنه آوردند.در غیبت کارگردانان صاحب‌نام و باتجربه تئاتر در جشنواره امسال، جوانان حضور پررنگی داشتند و شهروز دل‌افکار یکی از جان‌سخت‌ها بود که نمایشش به‌نام «اتول سورون» را در جشنواره تئاتر فجر شرکت داد و در چهار رشته نامزد دریافت جایزه شد. هرچند از این چهار نامزدی در رشته‌های موسیقی نمایش، طراحی نور، کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی درنهایت جایزه نمایشنامه‌نویسی به این اثر تعلق گرفت.
دل‌افکار حتی بعد از جایزه جشنواره فجر هم می‌توانست بنا به شرایط تئاتر و اهالی محجوب آن، ناشناخته بماند اما موفقیت دل‌افکار در سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر در حالی او را به چهره امسال در حوزه تئاتر بدل کرد که کمی پیش از برگزاری جشنواره، سریال قورباغه بعد از خبرسازی‌ها و ماجراهای متعدد بالاخره به نمایش درآمد و بازی شهروز دل‌افکار در نقش جواد به‌عنوان یکی از شخصیت‌های فرعی نمایش داده شد. به عبارتی برای دل‌افکار، کرونا و قورباغه خوب کار کردند و در تبدیل‌شدن او به چهره مؤثر بودند.
 حسن روح‌الامین
در سالی که گالری‌ها تقریبا تعطیل بودند و هنرمندان عرصه تجسمی در سکوت و خلوت کار می‌کردند، حسن روح‌الامین با چند نمایشگاه و دیوارنگاره حضوری پررنگ داشته و عنوان چهره هنرهای تجسمی سال را از نگاه ما دریافت می‌کند. روح‌الامین معمولا آثارش را در ابعاد بزرگ خلق می‌کند و برای تمام آنها شعار و معنایی در نظر می‌گیرد. یکی از کارهای او در سال 1399 طرحی عاشورایی بانام «در مصاف» بود که چهارشنبه 5شهریور روی دیوارنگاره میدان ولیعصر (عج) رونمایی شد. این دیوارنگاره تصویری بود از امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) درنبرد تن‌به‌تن برای آب.
روز دوشنبه 14مهر نمایشگاه «نقش راستان» با 17اثر از روح‌الامین در نگارخانه خیال مؤسسه فرهنگی هنری صبا افتتاح شد و 12 دی هم نمایشگاه دیگری از این هنرمند بانام «آل‌علی‌(ع)» در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد. حسن ختام برنامه‌های کاری حسن‌روح‌الامین در سال1399 رونمایی از در یک دیوارنگاره دیگر بود اما نه در تهران. این بار اثری از روح‌الامین در شهر بغداد به نمایش درآمد. دیوارنگاره روح‌الامین در بغداد بانام «شیعیان ابوتراب» تصویری است از سردار شهید سلیمانی و شهید ابومهدی المهندس که بزرگ‌ترین دیوارنگاره این شهر محسوب می‌شود.
 همایون شجریان
بهانه کم نمی‌آورد کسی که بخواهد درباره همایون شجریان حرف بزند. فرزند خسرو آواز ایران بودن برای تیتر خبرها شدن، چیز کمی نیست اما خواننده‌ای را که مردم بانام کوچکش صدا بزنند و نه‌تنها تیتراژهای فیلم‌های مشهوری را که خوانده در ماشین‌شان پخش کنند بلکه مشتری تک‌آهنگ‌ها و آلبوم‌های قدیم و جدیدش هم لااقل برای دو دهه باشند برای چهره شدن و موضوع صحبت بودن، ویژگی مهمی است. حالا بگذریم که صدا و جنس موسیقی این خواننده هم آن‌قدر در فضای موسیقی انباشته از آثار ضعیف و متوسط این روزها، دُر کمیاب باشد که گوش‌های خسته را به خود بخواند و دقایقی از ریتم‌های تکراری و ترانه‌های بی‌معنی و صداهای ضجه‌بار ناپخته، استراحت‌شان دهد.
همایون شجریان همه اینهاست و بیش از اینها هم هست. درگذشت محمدرضا شجریان بی‌گمان، سال 99 برای او سالی منحصربه‌فرد در تقویم شده اما همین بهانه مشترک و شیوه برخورد این وارث نامدار استاد زنده‌یاد، همایون را برای مردم ایران هم چهره‌ای خاص‌تر کرده است. بردباری او در مدارا با مردمی که دل‌نگران پدرش بودند تا جایی که گاهی، صاحب سوگ و تسلی‌دهنده جابه‌جا می‌شدند، شخصیت اخلاقی و حرفه‌ای او را در نظر مردم بالاتر از پیش تصویر کرد. به همین دلیل است که اگر همایون شجریان را چهره سال بدانیم از یک چهره موسیقی با دو تک آهنگ فراتر می‌رود، همراهی‌اش با مردم خسته از قرنطینه و برگزاری کنسرت آنلاین پس از مدت‌ها با تمام فراز و نشیب‌هایش در یادها می‌ماند و رفتار فروتنانه‌اش در میراث‌داری پدر، این چهره را قاب می‌گیرد.