لشکرزینبی، مستندی است که وقتی آن را می‌بینی اشک می‌ریزی ولی انگار اشک خاص و متفاوتی شبیه اشک شوق است. شبیه حسی که وقتی آدم از نشستن پای صحبت‌های خانواده‌های شهدا دریافت می‌کند. البته من پیش از این مستند هم به واسطه برنامه ملازمان حرم و ارتباط‌های خودم در جریان دیدارهای رهبری با خانواده‌های معظم شهدای مدافع‌حرم بودم و می‌دانستم همه آنها بی‌تاب این دیدارند و فکر می‌کنم نزدیک شش‌سال این دیدارها جریان داشت که پس از کرونا دیگر صورت نگرفت. اما بسیاری از خانواده‌ها همچنان چشم‌به‌راه هستند و قطعا پس از پخش این مستند، اشتیاق آنها بیشتر هم خواهدشد.  اما حس ویژه‌تری هم در مستند جاری است. بسیاری از ماها که از نعمت حضور پدر برخورداریم، حس پدرانگی را از رفتار رهبری دریافت می‌کنیم اما فرزندان شهدا تا زمانی که حضرت امام (ره) بودند، به نوعی و از زمان حضرت آقا به نوعی دیگر این حس پدری را از ایشان می‌گیرند.
حاج قاسم هم همین شیوه ارتباط را با فرزندان شهدا داشتند و دست نوازش پدرانه خود را بر سر آنها می‌کشیدند اما حالا حضرت آقا این خلأ را به بهترین نحو پر می‌کنند طوری که نه تنها فرزندان شهدا احساس می‌کنند در محضر ایشان در خانه پدر خود هستند بلکه رهبری هم کاملا این حس پدرانه و صمیمی را نسبت به فرزندان شهدا دارند که مستند لشکرزینبی خیلی خوب این احساس دو طرفه را به تصویر می‌کشد. حسی که واقعا غیرقابل توصیف است و جز با تماشای آن برای مخاطب به طور کامل تداعی نمی‌شود. بعد منحصر به فرد دیگر آن هم این که رهبر یک کشور یا به تعبیر درست‌تر رهبر کل امت اسلامی در سراسر جهان، وقتی دست یک کودک فرزند شهید را می‌بوسد و او را در آغوش خود می‌نشاند، در واقع دارند از عظمت جایگاه این فرزندان و این خانواده‌ها اطلاع می‌دهند. اگر روزی امیرالمومنین‌(ع) این کار را با اطعام ناشناس یتیمان کوفه انجام می‌دادند امروز هم رهبرمعظم‌انقلاب در شکلی دیگر ادامه‌دهنده همان منش و سلوک هستند. نوع دیگر این ارتباط را با همسران و مادران شهدا دارند. در حالی که آنها دارند با سختی‌های از دست دادن عزیزشان و دوری و دلتنگی و البته زخم زبان‌های برخی قدرناشناس دست و پنجه نرم می‌کنند، حضرت آقا با بذل وقت و توجه و دلداری دادن، آن هم با جزئیاتی نظیر گرفتن آیاتی که یک همسر شهید در تفال به قرآن کریم درباره همسر خود با آنها مورد عنایت پروردگار قرار گرفته، جایگاه این خانواده‌ها را به همه مردم و خصوصا مسؤولان یادآوری می‌کنند تا همه بدانیم آنها با به دوش کشیدن این بار سنگین چه خدمتی به اسلام و کشور و همه مردم کرده‌اند.