همه نظام‌های سیاسی مبتنی بر جمهوریت ترجیح می‌دهند در همه انتخابات‌‌هایی که برگزار می‌کنند، مشارکت سیاسی از میانگین مشارکت‌های سیاسی در دنیا بالاتر باشد، به این جهت که مشارکت بالا برای آن نظام سیاسی ظرفیت‌ساز می‌شود، هر چند واقعیت مشارکت سیاسی در همه جوامع این‌گونه نیست که خطی و همیشه صعودی باشد، بلکه در همه جوامع، تابعی از مجموعه‌ای متغیرها بوده و سینوسی است. این قاعده درمورد کشور ما هم صادق است و  انتخابات ما بالای متوسط میانگین جهانی بوده است.
در شرایط کنونی نیز اهمیت بالای مشارکت سیاسی نه‌فقط از جهت ظرفیت‌سازی، بلکه به دلیل شرایط خاصی است که ایران طی چند سال گذشته در آن قرار گرفته که به موجب آن میزان مشارکت سیاسی، خصلت تحدیدزدایی پیدا کرده است.
در توضیح این موضوع باید گفت آمریکای ترامپ راهبردی در قبال ایران پیش گرفت که آن را فشار حداکثری نام‌گذاری کرد و به‌زعم خود بی‌سابقه‌ترین تحریم‌ها را علیه ملت ایران اعمال کرد که مردم ایران را تحت فشار حداکثری قرار داده و بر نظام سیاسی موجود بشوراند تا به این ترتیب اهدافش تامین شود.
در شرایط فعلی هر چند هنوز بایدن به وعده‌های انتخاباتی خود درخصوص ایران عمل نکرده، اما در هر صورت به دلیل از بین رفتن قدرت مجموعه اهرم‌های فشار ترامپ؛ امروز شاهد گشایش‌هایی از جمله انجام مذاکرات وین، مذاکره با عربستان در بغداد و وارونه شدن بازدارندگی رژیم صهیونیستی در قبال ایران هستیم که می‌توان آنها را نشانه‌های مثبت مقاومت حداکثری مردم ایران عنوان کرد.
اما باید توجه داشته باشیم یک ایستگاه باقی مانده که به نظر می‌رسد تنها ابزار آمریکا و دشمنان جمهوری اسلامی برای بهره‌برداری از فشار حداکثری موضوع انتخابات باشد، آنها تلاش می‌کنند فشار حداکثری را در عرصه انتخابات با انجام اقداماتی از جمله (تبلیغ پویش رای نمی‌دهیم) به فشار مدنی تبدیل کنند.
آنها تصور می‌کنند اگر بتوانند فشار حداکثری را در این پویش  محقق کنند، می‌توانند محصول خوبی از فشار حداکثری چند ساله به دست آورند، در این مسیر، پایین آمدن مشارکت باعث ادامه چرخش فشار حداکثری خواهد شد که این اتفاق می‌تواند برای ملت، دولت و کیان ایران خطرناک باشد، در حالی که چنانچه مشارکت بالا رود، چرخه فشارحداکثری قطع خواهد شد.
بنابراین اگر قرار باشد در یک اقدام ملی آخرین میخ را بر تابوت فشار حداکثری بزنیم، باید در انتخابات مشارکت بالا رود تا آمریکا از حرکت ناجوانمردانه مایوس شده و این چرخه بشکند، در غیر این صورت آمریکا به صورت دائم در وسوسه آزمودن فشاری بر فشارهای قبلی خواهد بود. در پایان تاکید می‌کنم مشارکت بالا می‌تواند ظرفیت‌ساز، تحدیدزدا و قطع‌کننده زنجیره فشار حداکثری، همچنین آغاز فصل جدیدی برای معامله پایاپای با آمریکا در دنیای سیاسی طی چهار سال آینده باشد.