چه افرادی در روابط زناشویی خیانت می‌كنند؟
فردی كه از سلامت روان برخوردار است با محیط خود سازگار است و توانایی قضاوت صحیح، روحیه انتقادپذیر و عملكرد مناسب در برخورد با مشكلات دارد. برخی مسائل سلامت و بهداشت روان را به‌شدت به خطر می‌اندازند و یكی از این مسائل خیانت است. خیانت به موضوعی اطلاق می‌شود كه یكی از دو طرف رابطه، اقدام به برقراری رابطه‌ای خارج از چارچوب كند؛ یعنی زن یا مردی كه در یك رابطه دو نفره و متعهدانه قرار دارند، اقدام به برقراری ارتباط عاطفی یا جنسی خارج از رابطه رسمی شرعی و عرفی كنند. وقتی زن و مرد در رابطه‌ای دوطرفه با هم قرار می‌گیرند و تمایل خود را مبنی بر تعهدی طولانی‌مدت ابراز می‌كنند، موظف هستند به تعهد خود پایبند باشند و هرگونه تخطی از این تعهد موجب رخ دادن فعل خیانت می‌شود. خیانت باعث ایجاد ناامنی در خانواده می‌شود و آرامش را به‌شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.
شیوع خیانت در افرادی كه دچار چنین اختلالاتی هستند، بیشتر است:
اختلال شخصیت هیستریك: چنین افرادی هیجان غیرقابل كنترل و بیمارگونه دارند، احساسات و عواطف آنان، متغیر و سطحی است و برای ناكامی تحمل ندارند و از نظر ظاهری و رفتار به طرزی نامناسب اغواگری جنسی دارند.
اختلال شخصیت خود شیفته: این افراد وضعیت ناپایدار روحی دارند، دچار خود بزرگ‌بینی و نگرانی مفرط از ظاهر خود هستند و در پی اظهارات محبت‌آمیز و تعریف دیگران بوده و به نوعی معتاد به توجه دیگران هستند.
اختلال شخصیت ناپایدار: شخصیت بی‌ثبات و پر تنشی دارند. منظور از بی‌ثباتی شامل بی‌ثباتی عاطفی، تغییرات بارز خلق‌وخو و اختلال هویت بارز و مستمر است. هراس از تنها ماندن ویژگی اغلب افراد دچار اختلال شخصیت ناپایدار است.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی: مبتلایان این اختلال به حقوق دیگران احترام نمی‌گذارند و
به طور معمول سطح برانگیختگی پایینی نسبت به افراد دیگر دارند.
خیانت می‌تواند در شكل‌های مختلفی صورت گیرد كه عبارت است از: خیانت عاطفی، خیانت جنسی، خیانت عاطفی/جنسی، خیانت در فضای مجازی و برخی اشكال دیگر كه پرداختن به آنها مجال بیشتری را می‌طلبد.
این نوع رفتار می‌تواند از سردی عاطفی شروع شود و در نهایت به خیانت جنسی بینجامد.
برای درمان لازم است ابتدا جنسیت فرد و نوع خیانت و مدت زمان خیانت مورد بررسی قرار گیرد. سپس باید فرد خیانت‌كننده ارزیابی بالینی شود و در صورت وجود اختلال روان شناختی، دارودرمانی و در ادامه از مداخلات روان شناختی بهره
گرفته شود.
شیوع خیانت در افرادی كه دچار چنین اختلالاتی هستند، بیشتر است:
اختلال شخصیت هیستریك: چنین افرادی هیجان غیرقابل كنترل و بیمارگونه دارند، احساسات و عواطف آنان، متغیر و سطحی است و برای ناكامی تحمل ندارند و از نظر ظاهری و رفتار به طرزی نامناسب اغواگری جنسی دارند.
اختلال شخصیت خود شیفته: این افراد وضعیت ناپایدار روحی دارند، دچار خود بزرگ‌بینی و نگرانی مفرط از ظاهر خود هستند و در پی اظهارات محبت‌آمیز و تعریف دیگران بوده و به نوعی معتاد به توجه دیگران هستند.
اختلال شخصیت ناپایدار: شخصیت بی‌ثبات و پر تنشی دارند. منظور از بی‌ثباتی شامل بی‌ثباتی عاطفی، تغییرات بارز خلق‌وخو و اختلال هویت بارز و مستمر است. هراس از تنها ماندن ویژگی اغلب افراد دچار اختلال شخصیت ناپایدار است.
اختلال شخصیت ضد اجتماعی: مبتلایان این اختلال به حقوق دیگران احترام نمی‌گذارند و
به طور معمول سطح برانگیختگی پایینی نسبت به افراد دیگر دارند.
خیانت می‌تواند در شكل‌های مختلفی صورت گیرد كه عبارت است از: خیانت عاطفی، خیانت جنسی، خیانت عاطفی/جنسی، خیانت در فضای مجازی و برخی اشكال دیگر كه پرداختن به آنها مجال بیشتری را می‌طلبد.
این نوع رفتار می‌تواند از سردی عاطفی شروع شود و در نهایت به خیانت جنسی بینجامد.
برای درمان لازم است ابتدا جنسیت فرد و نوع خیانت و مدت زمان خیانت مورد بررسی قرار گیرد. سپس باید فرد خیانت‌كننده ارزیابی بالینی شود و در صورت وجود اختلال روان شناختی، دارودرمانی و در ادامه از مداخلات روان شناختی بهره
گرفته شود.
