در كنار همه فضاهای خاطره‌انگیز این شهرك، وقتی امروز پایتان را در آن می‌گذارید، با سردیس چهره‌ها و مفاخر آشنایی روبه‌رو می‌شوید كه هركدامشان زمانی در اینجا روزگار گذراندند. این جریان همچنان ادامه دارد و به همین بهانه به‌تازگی هم از سردیس ژاله علو، جمیله شیخی، عبدا... اسكندری، داریوش ارجمند و منوچهر اسماعیلی رونمایی شد.
در این مراسم كه سه‌شنبه پنجم شهریور با حضور جمعی از هنرمندان و مسؤولانی چون مهرداد عظیمی مدیر مركز تولید و فنی سیما، كمال فیض‌آبادی مدیرعامل شهرك، آرمان زرین‌كوب تهیه‌كننده، منوچهر اسماعیلی دوبلور، عبدا... اسكندری چهره‌پرداز  و... برگزار شد احمد امیرحائری قائم‌مقام مركز تولید و فنی سیما با اشاره به سابقه این شهرك بیان كرد: «شهرك تلویزیونی و سینمایی «ایران» كار خود را از حدود ۴۰ سال پیش آغاز كرده است، زمانی كه زنده‌یاد علی حاتمی خیابان لاله‌زار را ساخت.
آن زمان حدود ۲۰ هكتار بود كه به ۴۰ هكتار رسید و در آینده به ۵۰هكتار می‌رسد. ما در اینجا حدود ۲۶ هزار دست لباس داریم كه در گنجینه موجود است و بین ۱۳ تا ۱۴ هزار قطعه آكسسوار صحنه و حدود چند هزار قطعه تجهیرات وجود دارد.»
حائری در توضیحاتی درباره وب‌سایت شهرك تلویزیونی و سینمایی ایران كه از آن هم رونمایی شد، گفت: «ما می‌توانیم از طریق وبسایت اطلاعات را احصا كرده و با سرعت عمل به اطلاعاتی درباره آكسسوار، لوكیشن‌ها و لباس‌ها دست پیدا كنیم. وبسایت این امكان را فراهم می‌كند كه به این اطلاعات به‌راحتی دسترسی داشته باشیم.»
به گفته حائری لوگوی شهرك طی فراخوانی كه در سال ۹۶ انتشار یافت، ارائه شد.
بعد از فراخوان ۱۲۰۰ اثر از سراسر كشور آمد و در نهایت ده طرح به مرحله پایانی رسید كه طرح ‌نهایی متعلق به گرافیستی از مازندران است.


از سردیس تا كوچه مشاهیر
به بهانه این اتفاق ما به سراغ فیض‌آبادی رفتیم، در گفت‌وگویی كه با او داشتیم وی درباره هدف و نیتی كه باعث شده تا این جریان شكل بگیرد بیان كرد: این دومین آیین رونمایی از سردیس مشاهیر بود و حدود یك سال قبل هم از سردیس زنده‌یاد عزت ا... انتظامی، جمشید مشایخی، داوود رشیدی و علی نصیریان رونمایی كردیم. امسال هم به عنوان یكی از بخش‌های كوچك تلویزیون وظیفه‌مان بود تا به شیوه‌ای از عزیزان و پیشكسوتان این حوزه قدردانی كنیم و به همین دلیل به سراغ این چهره رفتیم. در كنار اینها سردست آقای عبدا... اسكندری هم قرار دارد. او ادامه داد: سعی ما این است كه این روند را در حوزه‌های مختلف و برای هنرمندان عرصه‌های گوناگون از بازیگری گرفته تا دوبله، گریم و... ادامه دهیم. این یادمانی است كه باقی می‌ماند.
رونمایی از كوچه مشاهیر هم موضوع دیگری بود كه مدیر عامل شهرك با اشاره به آن خبر داد: در كنار این سردیس‌ها ما رونمایی از كوچه مشاهیر را خواهیم داشت.
این كوچه هم به دنبال ایده ما در ادامه ساخت سردیس‌ها شكل گرفت و ماجرا این است كه گفتیم در كنار این سردیس‌ها خوب است تا فضایی را به نام چهره‌های مختلف طراحی كنیم كه در آن ویژگی‌های آن شخصیت، خلاصه زندگی و دوران كاری‌شان را منعكس كنیم. این اتفاق تا حدی در كنار سردیس‌ها هم رخ داده مثل بخشی از زندگی نامه آنها و دست‌نوشته‌ای كه برخی از شخصیت‌ها مثل عبدا... اسكندری در كنار اثری كه به او تعلق دارد، قرار داده است. او می گوید: می‌توان گفت المان‌های شهرك سینمایی ایران به شهرك‌های معروف دنیا تا حدود 40 درصد نزدیك است و به همین دلیل باید عنوان ایران به آن اختصاص داده شود.
در كنار همه اینها این حركت، اقدامی است كه به نوعی دلگرمی برای هنرمندان محسوب می‌شود، این كه در خانه خودشان به آنها توجه و پرداخته شده است. فیض آبادی در آخر هم از شكل‌گیری این سردیس‌ها و همكاری با ستاره ادیبی به عنوان مجری این كارها گفت، هنرمندی كه ما هم در ادامه سراغش رفتیم.


بزرگ‌ترین آرزوی سینمایی‌ام برآورده شد
عبدا... اسكندری، گریمور پیشكسوت از كسانی است كه سردیس او سه‌شنبه در شهرك غزالی رونمایی شد. اسكندری درباره احساسش نسبت به این رویداد می‌گوید: آن روز خیلی شاد بودم چون پیش از این جای خالی اسم علی حاتمی كه 25 - 20 سال پیش این شهرك را با گوشت، پوست و خونش درست كرده بود، را خالی می‌دیدم. آن لحظه كه پرده را از اسم حاتمی برداشتم، روحم پرواز كرد.
بالاخره شركت به اسم علی حاتمی شد و این بزرگ‌ترین آرزوی سینمایی‌ام بود كه اتفاق افتاد. خوشحالم كه میان آن همه آدم پرده را من برداشتم.
او ادامه می‌دهد: محبت كردند، دستم را قالب گرفتند و آنجا با عنوان یك اثر گذاشتند. من هم متن كوتاهی پیدا كردم و بالایش نوشتم.
به نظر من تندیس‌هایی كه صداوسیما از هنرمندان درست می‌كند، خیلی كار زیبایی است.
من بچه تلویزیون هستم. بهترین سال‌های زندگی‌ام را در تلویزیون گذراندم و یك جورهایی تلویزیون من را پرورش داده است. خودم را جزو این خانواده می‌دانم. این تندیس‌ها آثار زیبا و ماندگاری برای آینده است.
در هالیوود هم اثر دست و آثار دیگر هنرمندان را جمع می‌كنند.
اسكندری در پاسخ به انتقاد برخی كه این كارها را نمادین می‌دانند و معتقدند پاسداشت هنرمندان باید در عمل اتفاق بیفتد، می‌گوید: از همین كارها شروع می‌شود. برای رسیدن به صد باید از صفر آغاز كرد. ما عجله داریم كه به صد برسیم. بگذارید این نمادها را درست كنند، بعد به خود آدم هم می‌رسند.



سردیس‌های پر استرس
ادیبی با اشاره به شروع همكاری‌اش با شهرك از زمانی كه صحبت ساخت سریال ماه‌تی‌تی توسط میرباقری مطرح شده بود، درباره ساخت این سردیس‌ها بیان كرد: در دور اول رونمایی‌ها من دو سردیس مرحوم مشایخی و داوود رشیدی را ساختم و امسال هم با این چند كار این همكاری‌ها ادامه پیدا كردند.
او می‌گوید كه ساخت هر كدام از این سردیس‌ها حدود یك ماه و نیم زمان برده است. اما پروژه ساخت این آثار هم جالب است، موضوعی كه ادیبی با اشاره به آن گفت: برای ساخت سردیس هر كدام از چهره‌ها و كسانی كه در قید حیات بودند، من با آنها ارتباط می‌گرفتم و ملاقاتشان می‌كردم، چون برای یك مجسمه‌ساز خیلی مهم است كه سوژه را ببیند و با شخصیتش آشنا شود.
این تفاوت كار مجسمه‌ساز با پرینترهای سه‌بعدی است به همین دلیل با همه آنها خیلی زیاد صحبت و دیدار كردم تا روحیاتشان را بیشتر بشناسم و به عكس مناسبی برسیم. برای مرحوم شیخی هم از آنجایی كه عكس زیاد و مناسبی برای شكل دادن این اثر از ایشان نبود، فیلم‌هایشان را دیدم و از روی چهره‌شان در آن كارها عكس گرفتم. در ادامه هم به كاری كه امروز می‌بینید، رسیدم.
حالا سردیس این چهره‌های ماندگار از چه درست شده اند؟ این سوالی بود كه ادیبی در پاسخ به آن می‌گوید: بیس كار با آهن آرماتور است و در ادامه آن را با گل سیاه مدل‌سازی می‌كنم، بعد هم قالب‌گیری و پركردن قالب‌ها كه قبل‌تر با فایبرگلاس انجام می‌شد اما این بار به سراغ بتن رفتم.
انتخاب بتن هم به این دلیل بود تا با ماده‌ای كه به طبیعت نزدیك‌تر باشم كار كنم. البته كه استقامت آن هم بیشتر از فایبرگلاس است.
ادیبی همچنین از نگرانی‌اش برای ساخت این كارها گفت و افزود: برای من تك‌تك این لحظه‌ها با نگرانی همراه بود چون مردم هم بعد از تندیس‌هایی كه سر و صدا به پا كردند خیلی روی این كارها حساس شده بودند و به همین دلیل من شبانه‌روز روی هر اثر زمان می‌گذاشتم.