خاك سردی با خودش می‌آورد، اما چرا / خاك تو آتش به جان شیعیان انداخته
این بیت شعر حتما به چشم شما هم خورده و آن را خوانده‌اید و شاید چند روزی هم آن را زیرلب زمزمه كرده‌اید. به‌خصوص در ایام محرم. شاعر این بیت شعر عاشورایی، محمد حسین ملكیان است. شاعری جوان و اصفهانی كه از بچگی با دستگاه امام حسین‌(ع) آشنا شده و در كنار دوستداران اهل بیت بزرگ شده و راه و رسم عاشقی اهل بیت را آموخته است. ملكیان متولد سال 64 است و پدرش از جانبازان شیمیایی دفاع مقدس بوده كه سال گذشته بعد از سال‌ها تحمل درد به جمع دوستان شهیدش می‌پیوندد.ملكیان از سال 88 سرودن شعر را آغاز می‌كند و در سال 89 اولین كتاب شعرش با نام نت‌های گریه‌دار منتشر می‌شود. جمع مكثر، توارد شخصی، تفسیر آه و بدبیاری دیگر كتاب‌های این شاعرند كه تاكنون منتشر شده‌اند.
ملكیان درباره ورودش به دنیای شعر می‌گوید: اولین شعرهایم درباره دفاع مقدس بود. احوالات پدرم را می‌دیدم، متاثر می‌شدم و درباره آنها شعر می‌گفتم.
  گریه مردانه در دستگاه امام حسین‌(ع)
اولین رودر رویی این شاعر با درون و عمق آدم‌ها، هیات‌های عزاداری امام حسین‌(ع) بوده. هیات‌هایی كه او به همراه پدر و مادرش به آنجا می‌رفته. خودش می‌گوید: اولین بار، گریه پدرم را در هیات عزاداری سالار شهیدان‌(ع) دیدم تا آن زمان تصور نمی‌كردم پدرم با آن ابهت، گریه هم بكند، اما كمی كه دقیق شدم، دیدم همه مردان در دستگاه امام‌حسین‌(ع) برای او و یارانش گریه می‌كنند. وقتی بچه بودم، هیات‌ها برایم به دوست‌داشتنی‌ترین مكان‌های دنیا تبدیل شده بودند. هیات‌ها سنتی‌تر از امروز مدیریت می‌شدند. ورود و خروج دسته‌ها به هیات‌ها نظم و زیبایی ویژه‌ای داشت. روضه‌خوان‌ها و مداح‌ها با زیباترین شكل شهادت امام حسین‌(ع) و یارانش را روایت می‌كردند و پذیرایی‌ها حال و هوای خاص خودش را داشت. الان هم هیات‌ها و عزاداری‌ها جلوه‌های خاص خودش را دارد، اما پایه‌های اعتقادی من در هیات‌های قدیمی شكل گرفت.
هیات 41 منبر به یاد اسرای كربلا
پدر ملكیان، سال‌ها قبل هیاتی را پایه‌گذاری می‌كند به‌نام هیات 41 منبر. به نیت 41 مكانی كه اسرای كربلا از آن مكان‌ها عبور داده می‌شوند. این هیات الان گسترده شده و ظهر تاسوعا در سطح شهر به راه می‌افتد و تا 10 شب ادامه پیدا می‌كند.بیشتر سینه‌زنان و عزاداران هیات پا برهنه مسیر را طی می‌كنند. ملكیان می‌گوید: این هیات به یمن نام سیدالشهدا تا حالا حاجت خیلی‌ها را برآورده كرده و هر سال به تعداد آدم‌های هیات اضافه شده و ان‌شاء‌ا... بیشتر هم می‌شود. این شاعر تاكنون صله‌های زیادی از اهل بیت‌(ع) گرفته. خودش می‌گوید: خیلی از آنها مرا شگفت‌ زده كرده‌اند بس كه صریح و نزدیك بوده‌اند و برخی آنقدر در تار و پود زندگی‌ام پیچیده‌اند كه گاهی دیر متوجه آنها شده‌ام. بیشترین صله را تاكنون از امام رضا‌(ع) گرفته‌ام. آقا شرمنده‌ام كرده‌اند تا حالا.
ملكیان درباره تصویر ماندگاری كه همیشه در ذهنش مرور می‌شود از حادثه كربلا، صحنه شهادت حضرت علی‌اصغر‌(ع) است. او می‌گوید: از لحظه‌ای كه طفل شیرخوار امام حسین‌(ع) از آغوش مادر دست به دست می‌شود تا به بغل امام حسین‌(ع) می‌رسد و بعد آن‌گونه به شهادت می‌رسد، اوج مظلومیت امام حسین‌(ع) و اهل بیتش را برای همیشه در تاریخ ماندگار می‌كند. به نظرم تنها وظیفه كنونی ما این است كه شخصیت امام حسین‌(ع) را به درستی بشناسیم. روضه و گریه بر حادثه كربلا بخش مهم وظیفه ماست، اما شناخت شخصیت و سبك زندگی سیدالشهدا هم از وظایفی است كه از آن غفلت شده‌است.