برانكو نزدیك به نیمكت
برانكو هر روز به نیمكت تیم ملی نزدیك‌تر می‌شود. نیمكتی كه عاشقش بود و به دلیل آن‌كه آن را در اختیار كارلوس كی‌روش می‌دید، حسابی دریای تیم ملی را طوفانی كرد تا آب خوش از گلوی سرمربی پرتغالی پایین نرود. حالا برانكو به آنچه آرزویش بود نزدیك شده است و به نظر می‌رسد هیچ مانعی در این راه وجود ندارد مگر آن‌كه برانكو با توجه به آن‌كه می‌داند نازش توسط این فدراسیون نامحبوب، خریدار دارد، به یكباره رقمش را سه برابر كند.
 باندبازی را بپذیریم؟
برانكو ایوانكوویچ در سال 2001 همراه با میروسلاو بلاژ‌ه‌ویچ راهی ایران شد. او دو سال بعد زمانی كه بلاژه‌ویچ نتوانست تیم ملی را به جام‌جهانی 2002 برساند، جای استادش را گرفت و تا سیزدهمین روز از جام جهانی 2006 (21 ژوئن 2006) یعنی بلافاصله بعد از تساوی یك بر یك با آنگولا، سرمربی تیم ملی بود.
در روزهایی كه برانكو سرمربی تیم ملی بود، حرف‌های زیادی درباره فضای حاكم بر تیم ملی گفته می‌شد. عده‌ای بر این باور بودند بازیكنان پرتعدادی كه از فولاد راهی تیم ملی می‌شد، سهمیه‌ای است كه برانكو برای دوست و هموطنش وینگو بگوویچ قائل شده و آنها كیفیت لازم برای بازی در تیم ملی را نداشتند؛ اما به تیم ملی دعوت می‌شدند تا بخش قابل توجهی از فهرست را به خود اختصاص دهند. البته تعداد بازیكنان فولادی تیم ملی در زمان حضور تیم ملی در جام‌جهانی 2006 به حداقل ممكن رسید چون برانكو در متزلزل‌ترین وضعیتش قرار داشت و درگیری رئیس وقت سازمان تربیت بدنی (علی‌آبادی) و رئیس وقت فدراسیون (دادكان) موجب شده بود او دیگر آن اطمینان سابق را به بقای خود نداشته باشد و به‌شدت به نتایج جام‌جهانی دل بسته بود.
عده‌ای دیگر هم معتقد بودند علاوه‌بر این، اتقاقات دیگری هم رخ داده بود. علی دایی در همان تیم مدعی بود كه توی چشمش نگاه می‌كردند و به او پاس نمی‌دادند. او توسط عده‌ای از بازیكنان تیم ملی حمایت می‌شد؛ اما علی كریمی هرگز در آن گروه، دسته‌بندی نمی‌شد.
این فضا (كه فوتبالی‌ها به آن باندبازی می‌گویند) سرانجام با یك امتیاز تیم ملی در جام‌جهانی 2006 و بلافاصله بعد از آن، تعلیق فوتبال ایران به دلیل بركناری محمد دادكان رئیس فدراسیون فوتبال ما، از بین رفت. تیم ملی در دوره گذار به افراد دیگری سپرده شد و برانكو هم تا مدت‌ها از فوتبال ما دور شد. او مالیاتی 450 میلیون تومانی به اداره دارایی بدهكار بود كه در آن زمان رقم قابل توجهی بود. برانكو البته سر حرفش ماند و بدهی‌اش را پرداخت نكرد. زمانی كه در استانبول قرار شد سرمربی پرسپولیس شود، بدهی او توسط واسطه متمول آن قرار، پرداخت شد.
 لجبازی‌های برانكو
برانكو زمانی كه به پرسپولیس آمد، تا مدت‌ها نسبت به جذب سیدجلال حسینی بی‌تفاوت بود. مقاومت او در شرایطی صورت می‌گرفت كه همه می‌دانستند مشكل پرسپولیس آن روزها، دفاع میانی و دروازه‌بان نامطمئن است. مدیریت باشگاه اما سرانجام مقاومت او را شكست و سیدجلال و بیرانوند را به پرسپولیس آورد.
لجبازی‌های او البته به این دو نام ختم نمی‌شد و او مشكلات دیگری هم داشت.
 رامین دیگر ملی‌پوش نیست!
اگر برانكو سرمربی تیم ملی شود، رامین رضاییان شاید اولین خط‌خورده فهرست تازه باشد. رضاییان كه این روزها در السیلیه قطر توپ می‌زند رابطه‌ چندان خوبی با برانكو نداشت و بعد از سفر نافرجام به تركیه، از چشم سرمربی پرسپولیس افتاد. بعد از بازگشت این بازیكن، برانكو حتی در زمان اضطرار هم ترجیح می‌داد صادق محرمی را به بازی بگیرد؛ اما از رضاییان استفاده نكند. البته رامین در این میان تنها نبود. مهدی طارمی هم چنین وضعیتی داشت و بالاخره مجبور شد از این تیم برود.
 سردار مشكلی ندارد
برانكو ایوانكوویچ و كارلوس كی‌روش جنگ بزرگی در ایران داشتند. كارلوس اعتقاد داشت بازیكنان داخلی كیفیت بین‌المللی ندارند و برای این‌كه آماده جام جهانی شوند باید زودتر لژیونرشوند. از سویی برانكو چنین اعتقادی نداشت. بعد از یكی از بازی‌های ملی و در اوج این بحث‌ها، مربی وقت پرسپولیس بعد از بازی دوستانه تیم ملی و الجزایر مصاحبه‌ای انجام داد و به كنایه گفت: «همان‌طور كه دیدید سردار آزمون و كریم انصاری‌فرد در دقایقی از بازی داشتند پرواز می‌كردند!» او در واقع هم جواب كی‌روش را داد و هم به انتقاد از عملكرد دو مهاجم ایران پرداخت. این اظهارنظر برانكو باعث ناراحتی شدید سردار شد، به شكلی كه حتی پدر او در پیامكی به برانكو از او خواست تا عذرخواهی كند. بعد از آن همواره این شایعه وجود داشت كه سردار با برانكو مشكل دارد و در صورتی كه او به تیم ملی برود، كنار می‌كشد. حالا اما خبرهای جدیدی به دستمان رسیده است. آزمون به نزدیكانش گفته مشكلی با حضور برانكو ندارد و اگر او بخواهد قطعا تیم ملی را همراهی خواهد كرد. سردار اخیرا هم در مصاحبه‌ای گفته بود: «مگر ما با برانكو یا برانكو با ما چه كار داشته كه بخواهیم مشكلی داشته باشیم؟ حتی دلخوری هم وجود نداشت و ندارد و اكنون هم اگر برانكو را هر جایی ببینم، به سمت او می‌روم، سلام می‌كنم و احترام می‌گذارم، چون برانكو زمانی برای تیم ملی ما و فوتبال ایران زحمات كشیده و اكنون هم سرمربی یكی از بزرگ‌ترین تیم‌های ایران است. نه تنها به برانكو، بلكه من برای همه مربیان احترام قائل هستم.»
 خوشحالی بازیكنان محبوب
زمانی كه برانكو در پرسپولیس حضور داشت چند بازیكن از جایگاهی ویژه نزد او برخوردار بودند و طبیعی است كه حالا از حضور برانكو در تیم ملی خوشحال باشند.
     مارك ویلموتس، سرمربی تیم‌ملی ایران اعتقادی به دعوت شجاع خلیل‌زاده به تیم ملی نداشت، همان‌طور كه كارلوس كی‌روش چنین اعتقادی نداشت. البته بهانه كارلوس برای خط زدن نام این بازیكن كاملا موجه بود. او اولین كسی بود كه شجاع را از مس كرمان به تیم ملی دعوت كرد. قبل از جام جهانی برزیل وقتی كارلوس روی نام این بازیكن و خلعتبری خط قرمز كشید، شجاع مصاحبه‌ای جنجالی علیه او كرد. در دعوای معروف كرانچار و كی‌روش، خلیل‌زاده پشت مربی كروات را گرفت و همچنین از دعوت بعضی بازیكنان به تیم ملی به‌شدت انتقاد كرد. بعد از جدایی كی‌روش خیلی‌ها تصور می‌كردند این بازیكن دعوت شود، ولی این اتفاق رخ نداد. حتی گمانه‌زنی‌هایی به وجود آمد مبنی بر این‌كه خلیل‌زاده در لیست سیاه تیم ملی قرار دارد.
     برانكو قبل از هر بازیكن دیگری به محسن ربیع‌خواه علاقه داشت و او را در نقاط مختلف زمین بازی می‌داد. او در دفاع چپ، دفاع میانی و هافبك دفاعی بازی كرد تا همه از او به عنوان پسر برانكو اسم ببرند. البته با وجود این علاقه، بعید است اسم این بازیكن را در فهرست تیم ملی ببینیم.
     اولین پسر برانكو در پرسپولیس، فرشاد احمدزاده بود. بازیكنی كه البته در پرسپولیس نماند. او در تمرین پرسپولیس گفته بود همه به دنبال دلارهای اروپایی می‌روند و من هم باید به فكر خودم باشم. او به شلاسك وروتسواف لهستان رفت تا جا برای ربیع‌‌خواه باز شود. او بعد از این انتقال ناموفق حتی جای خود را
در پرسپولیس هم از دست داده است و هم بعید است به فهرست تیم ملی
راه پیدا کند.
حالا با جدایی احتمالی مارك ویلموتس و حضور برانكو، شرایط برای خلیل زاده عوض خواهد شد. با خبر شدیم در صورتی كه این مربی كروات به تیم ملی ملحق شود، به طور قطع خلیل‌زاده دعوت خواهد شد. برانكو علاقه بسیار زیادی به این مدافع دارد و در زمان حضور در پرسپولیس هم بعضا با وجود رفتارهای خشنی كه شجاع در زمین داشت، به‌شدت از او حمایت می‌كرد. برانكو در همان زمان بارها مصاحبه كرد و گفت باید خلیل‌زاده به تیم ملی دعوت شود و برایش مبهم است، چرا كی‌روش از او استفاده‌ نمی‌كند. خلیل‌زاده در سه فصل گذشته لیگ برتر جزو برترین بازیكنان ایران بوده و طرفداران پرسپولیس بارها برای دعوت او به مربی تیم ملی فشار آورده‌اند. با توجه به این‌كه شایعات از حضور قطعی برانكو در تیم ملی خبر می‌دهند، باید منتظر دعوت شجاع در فهرست بعدی تیم ملی ایران بود.
     محمد انصاری هم در زمان حضور برانكو در پرسپولیس، جایگاهی مطمئن داشت و احتمال دارد دوباره به تیم ملی دعوت شود.
 وضعیت استقلالی‌ها
در این میان، وضعیت بازیكنان استقلال اصلا مشخص نیست. بازیكنان استقلال این روزها عالی كار می‌كنند و نتیجه این آمادگی، وضعیت استقلال در جدول رده‌‌‌بندی است. علی كریمی كه این روزها عالی بازی می‌كند و خیلی هم خوب گل می‌زند، دیروز هم مقابل نساجی گل زد و عملكردی كم‌نقص داشت. وریا غفوری به خوبی با تفكرات تاكتیكی
آندرا استراماچونی آشنا شده است. سیدحسین حسینی هم اگرچه در بازی جذاب تبریز مقابل تراكتور دو گل خورد؛ اما وضعیت كیفی مناسبی دارد. هواداران استقلال اگرچه از حضور برانكو روی نیمكت تیم ملی استقبال نمی‌‌كنند؛ اما منتظرند سرنوشت بازیكنان شایسته خود را ببینند.
 تركیب نامشخص
اگر برانكو به تیم ملی بیاید، این بار دیگر اشتباهات دوره اول حضورش در تیم ملی را تكرار نمی‌كند. ضمن آن‌كه این بار دیگر بگوویچی وجود ندارد تا از تیمش هفت بازیكن به تیم ملی دعوت شوند. برانكو این بار سعی خواهد كرد تركیبی متوازن از تیم‌ها را در تیم ملی داشته باشد. تركیبی كه البته سعی می‌كند سهم پرسپولیس را در آن، به شكلی منطقی تعیین كند و همین انتخاب شاید بزرگ‌ترین دغدغه او در زمان اعلام هر فهرست باشد. شاید تغییر بزرگ برانکو در تیم ملی، پاک کردن ردپای کی‌روش در تیم باشد. یعنی خط زدن بازیکنانی که در تیم کی‌روش جایگاهی خاص داشتند. بازیکنانی نظیر مسعود شجاعی یا اشکان دژاگه. به این ترتیب او عامدانه کاری می‌کند تا فهرست تیم ملی به نام خودش نوشته شود نه فردی دیگر.