در جشنواره فیلم فجر پارسال، فیلمی به نام «23 نفر » حضور داشت كه توانست سیمرغ بهترین فیلم از نگاه ملی جشنواره سی‌ و هفتم فیلم فجر و پروانه زرین بهترین فیلم و بهترین كارگردانی از جشنواره فیلم كودك و نوجوان اصفهان را به خود اختصاص دهد و همچنین به عنوان فیلم برگزیده یونسكو در ایران انتخاب شود. این فیلم در زمان اكران جشنواره توانست میان مردم و اهالی سینما جای خود را باز كند. حتی بعد از جشنواره هم خیلی‌ از كسانی كه موفق به دیدن این فیلم نشده بودند مدام در انتظار اكران عمومی آن بودند تا صحت و سقم نظرات دیگران را خودشان تایید كنند. 23 نفر، فیلمی بود كه بدون كپی برداری از دیگر آثار این حوزه باب تازه‌ای در سینمای ملی گشود و به‌رغم روند آرام و بدون هیاهویش ‌توانست مخاطب را با صحنه‌هایی كاملا احساسی تا انتها مجذوب خود كند.
داستان از چه قرار است
داستان «23 نفر »، داستان ۲۳ نوجوان ایرانی است كه سال ۶۱ به اسارت نیروهای عراقی درآمدند و پس از شكست عراق در خرمشهر سوء‌استفاده‌های فراوانی از آنها و نوجوانی‌شان شد. صدام حسین آنها را به برنامه‌ تلویزیونی دعوت كرد و گفت: «همه بچه‌های دنیا بچه‌های ما هستند». اما ۲۳ نوجوانی كه از آنها صحبت می‌كنیم، راضی به این سوء‌استفاده نشدند و تصمیم به اعتصاب غذا گرفتند تا شبیه سایر اسرا با آنها برخورد شود.
داستان فیلم «۲۳ نفر»، داستان همین نوجوان‌هاست. داستانی كه بارها كارگردان‌های مختلف تصمیم به ساخت آن گرفتند، اما به نتیجه نرسیدند تا این‌كه در تیر سال 94 این 23 نفر در برنامه ماه عسل حضور یافتند و سرنوشتی دیگر برایشان رقم خورد.
پس از آن برنامه بود كه سردار قاسم سلیمانی، نامه‌ای به ابراهیم حاتمی‌كیا نوشت و كتاب «آن بیست و سه نفر» را به او معرفی و توصیه‌هایی برای ساخت فیلمی از این كتاب به ایشان كرد. ابراهیم حاتمی‌كیا هم این داستان را به سازمان اوج سپرد و مدیر فیلمبرداری «به وقت شام»، مهدی جعفری را برای كارگردانی این اثر معرفی كرد.
مهدی جعفری كیست
مهدی جعفری كه در تمام این سال‌ها به عنوان مدیر فیلمبرداری شناخته می‌شد و پشت دوربین فیلم‌هایی چون «اتوبوس شب»، «عصر یخبندان» و «دهلیز» و چند فیلم دیگر قرار گرفته بود، با «۲۳ نفر» به صورت رسمی به دنیای كارگردانی قدم گذاشت و درباره ساخت این فیلم گفت: «همیشه دوست داشتم این قصه را بسازم البته مستند آن را تولید كردم، اما قاب سینما روایت دیگری است كه می‌تواند ادای دینی در مقابل شجاعت و ایستادگی این رزمندگان باشد».
خلاصه كه فیلمبرداری فیلم سینمایی ۲۳ نفر به تهیه‌كنندگی مجتبی فرآورده و كارگردانی مهدی جعفری با حضور سردار قاسم سلیمانی در تاریخ 15 مهرماه پارسال آغاز شد و فیلمبرداری آن نزدیك به سه ماه در تهران و آبادان به طول انجامید. حتی تصویربرداری یكی از سكانس‌های این فیلم با حضور سردار سلیمانی صورت گرفت و در حاشیه آن مجتبی فرآورده در مقام تهیه‌كننده و نیز مهدی جعفری در مقام كارگردان به طرح نكاتی پرداختند. سردار سلیمانی هم در این بازدید طی سخنانی كوتاه به اهمیت توجه به خاطرات دفاع مقدس و نیز ویژگی بارز گروه نوجوان اسیری كه خاطراتشان در كتاب «آن بیست و سه نفر» روایت شده است، پرداخت.
در جشنواره چه گذشت
۲۳ نفر بدون تبلیغات آنچنانی وارد جشنواره فجر شد و از همان ابتدا در اكران‌های مردمی مورد توجه قرار گرفت. ساخت این فیلم مشكل بود؛ چرا كه بدون شك چنین سوژه‌هایی برای تاریخ و مردمان كشور ما بسیار مهم و مقدس هستند و كارگردان و نویسنده برای ساخت آن باید تمام جوانب را رعایت كنند و شاید مهدی جعفری خود هم انتظار نداشت فیلمش با این قوت در جشنواره سی و هفتم بدرخشد. 23 نفر در طول ایام جشنواره فجر توجه سلایق مختلف را به خود جلب كرد و از حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی گرفته تا مخاطب عام سینما و منتقد سختگیری مانند مسعود فراستی زبان به تعریف و تمجید از آن گشودند.
در صف اكران
همه تعریف و تمجید كردند، اما این فیلم حدودا یك سال پشت صف اكران ماند! خب، چرا؟ قبول كه وضعیت اكران در سینما همواره مورد نقد بسیاری از فیلمسازان سینما بوده است و اكران در سال جاری نیز منتقدان فراوانی داشته و بسیاری از فیلمسازان از وضعیت اكران آثارشان راضی نیستند، اما مگر نه این كه معمولا فیلم‌هایی كه در جشنواره فجر مورد استقبال قرار می‌گیرد در كوتاه‌ترین فاصله تا بعد از این رویداد سینمایی به صورت عمومی اكران می‌شوند؟ مگر نه این كه مخاطبان مردمی در انتظار دیدن این فیلم‌ها هستند و اگر این فیلم‌ها در اسرع وقت اكران نشوند پس چه فیلم‌هایی حق استفاده از زمان مناسب را برای اكران عمومی در اختیار دارند؟
به هر ترتیب حالا بعد از گذشت ماه‌ها مثل این كه قرار شده فیلم 23 نفر از چهارشنبه همین هفته یعنی 13 آذر اكران شود و اینجاست كه باید از مسؤولان سینمایی پرسید اگر كارگردان این فیلم از مدعیان سینما بود باز هم چنین فصلی را به اكران فیلمش اختصاص می‌دادند؟