پیدا کردن گنج از اعماق دریا

گفت وگو با بنیانگذار رشته صنایع‌دستی دریایی در هرمزگان

پیدا کردن گنج از اعماق دریا

علی آران یكی از فعالان حوزه صنایع‌دستی هرمزگان است كه با صدف، حلزون و بقایای آبزیان دریایی، تابلوها و مجسمه‌های صدفی زیبا می‌سازد؛ از همان‌ها كه وقتی به آن نگاه می‌كنی، خیالت تا اعماق خلیج‌فارس شنا می‌كند و دلت می‌خواهد یكی‌اش را روی دیوار خانه‌ات یا كنج اتاقت داشته باشی تا هر روز و با هر نگاه یك توك پا بروی ساحل و برگردی.
آران، بنیانگذار رشته‌ای جدید به نام صنایع‌دستی دریایی در هرمزگان و ایران است. استادكاری است ماهر كه با برخی ارگان‌ها و مراكزی چون كمیته امداد، معاونت صنایع‌دستی، مركز ملی اقیانوس‌شناسی و انجمن ضایعات نخاعی استان نیز همكاری دارد تا حرفه و هنر خود را به جوانان و علاقه‌مندان آموزش دهد تا نان خود را هنرمندانه از دریا صید كنند.
این هنرمند فعالیت خود را از سال 1363 آغاز كرده و كارگاهش در ایسین بندرعباس است. اولین دوره‌های آموزشی كه او برگزار كرد، مورد استقبال قرار گرفت، برای همین و برای این‌كه آموزش‌ها با استانداردهای لازم ارائه شود، سه سرفصل آموزشی را در قالب دوره مقدماتی، پیشرفته و به آموزی برای آن تدوین كرد. آثار این هنرمند اخیرا در یك گالری در نیاوران تهران به نمایش گذاشته شد و در آینده نزدیك قرار است دو گالری در آلمان و ایتالیا آثار وی را به نمایش بگذارند.
بی‌حمایت، بی‌قدردانی
علی آران اما مثل بسیاری دیگر از هنرمندان صنایع‌دستی، از عدم همكاری سازمان صنعت معدن و تجارت و همچنین اداره میراث فرهنگی صنایع‌دستی و گردشگری هرمزگان گلایه دارد و دراین باره به جام‌جم می‌گوید: جای تأسف است كه استان‌هایی مانند بوشهر و سیستان و بلوچستان با امكاناتی محدود، از ما استقبال و حمایت می‌كنند، اما در هرمزگان چنین حمایت‌هایی وجود ندارد.
وی می‌افزاید: یادم می‌آید در جلسه‌ای به دعوت متولیان بخش صنایع‌دستی سیستان و بلوچستان حضور پیدا كردم و همانجا از بنده تقاضا شد در همایشی در مالزی به‌عنوان سخنران و كارشناس این حوزه و به نمایندگی از سیستان و بلوچستان حضور پیدا كنم، اما در هرمزگان هنوز باید برای برپایی یك غرفه و حضور در نمایشگاه و هزینه ایاب و ذهاب با مشقت‌های فراوانی روبه‌رو باشیم كه زیبنده این استان با این همه ثروت و منابع اقتصادی نیست.
گلایه‌ها یكی دو تا نیست و او یادش می‌آید در گذشته با حمایت دولت در نمایشگاه‌های خارج كشور حضور پیدا می‌كردند، اما اكنون این حمایت‌ها وجود ندارد، به‌ویژه این‌كه با وضعیت اقتصادی فعلی امكان حضور در نمایشگاه‌ها وجود ندارد و هنرمندان مجبورند با سختی فراوان و از روی عشق و علاقه خود را به نمایشگاه‌ها برسانند.