شگردهای خلاصی از چاقی مفرط
چاقی مفرط یا بیمارگونه یا چاقی درجه 3 به نوعی از چاقی گفته می‌شود كه بیمار BMI (نسبت وزن به مجذور قد) بیش از 40 داشته باشد.
این نوع چاقی در اغلب موارد ناشی از بیماری زمینه‌ای دیگری مانند كم‌كاری شدید تیروئید، افسردگی و داروهای آن، اضطراب و پرخوری عصبی ناشی از آن، فلج، بیماری‌هایی كه شخص ناچار به استفاده از كورتن با دوز زیاد باشد و سندرم متابولیك است.
فقط در این نوع از چاقی است كه فرض بر این است كه جراحی بایپس معده اولین گزینه درمان است و شروع برنامه رژیمی دومین گام درمان است، زیرا مشكلات ثانویه این مقدار از چاقی آنقدر زیاد است كه ریسك جراحی را توجیه‌پذیر می‌كند. حتی بیمه‌ها با این حجم از مشكلات اقتصادی خود هزینه‌های این جراحی را می‌پردازند، زیرا برای آنها نیز ثابت شده هزینه‌ها و بیماری‌های ناشی از این نوع از چاقی به قدری بالاست كه صرفه اقتصادی با
از بین بردن ریشه آنها یعنی چاقی است. سكته قلبی و مغزی، انواع سرطان و دیسك كمر و آرتروز زانو عاقبت قطعی این نوع از چاقی است، اما جراحی تنها راه‌حل نیست. بسیاری از افراد به هر دلیلی راه دوم یعنی رژیم غذایی را انتخاب می‌كنند. این افراد اراده و انگیزه‌های قوی دارند و از عوارض جراحی نیز آگاهند.
به هر ترتیب این افراد خود را باید برای یك كار منظم و برنامه‌ریزی شده طولانی‌مدت كه از طرف مشاور تغذیه برنامه‌ریزی می‌شود آماده کنند. این افراد در طول مدت زمان دو تا سه سال باید، سه تا چهار مرحله چند ماهه رژیمی و دو تا سه مرحله سه ماهه ورزشی را طی نماید تا با 30 تا 50 كیلو گرم كاهش وزن سلامتی خود را بازیابند.
كافی است كسی كه لیسانس دارد این‌گونه به موضوع نگاه كند كه گویی برای
فوق لیسانس می‌خواهد اقدام كند و كسی كه دیپلم دارد برای فوق دیپلم. با همان اراده و برنامه‌ریزی. آن‌وقت می‌بینیم كه خیلی هم كار سختی نیست. یكی از محاسن بزرگ رژیم غذایی نسبت به جراحی این است كه اولا چون به مرور انجام می‌شود پوست و اندام‌ها فرصت بازسازی بیشتری دارند. ثانیا در حین درمان اضافه وزن، عادات غذایی فرد اصلاح می‌شود و ثالثا از عوارض عمده جراحی خبری نیست. با این همه حل موضوع چاقی مفرط باید اولویت اول زندگی فرد قرار گیرد چه از راه جراحی چه دو سال رژیم، مشكل را حل كنید.
این نوع چاقی در اغلب موارد ناشی از بیماری زمینه‌ای دیگری مانند كم‌كاری شدید تیروئید، افسردگی و داروهای آن، اضطراب و پرخوری عصبی ناشی از آن، فلج، بیماری‌هایی كه شخص ناچار به استفاده از كورتن با دوز زیاد باشد و سندرم متابولیك است.
فقط در این نوع از چاقی است كه فرض بر این است كه جراحی بایپس معده اولین گزینه درمان است و شروع برنامه رژیمی دومین گام درمان است، زیرا مشكلات ثانویه این مقدار از چاقی آنقدر زیاد است كه ریسك جراحی را توجیه‌پذیر می‌كند. حتی بیمه‌ها با این حجم از مشكلات اقتصادی خود هزینه‌های این جراحی را می‌پردازند، زیرا برای آنها نیز ثابت شده هزینه‌ها و بیماری‌های ناشی از این نوع از چاقی به قدری بالاست كه صرفه اقتصادی با
از بین بردن ریشه آنها یعنی چاقی است. سكته قلبی و مغزی، انواع سرطان و دیسك كمر و آرتروز زانو عاقبت قطعی این نوع از چاقی است، اما جراحی تنها راه‌حل نیست. بسیاری از افراد به هر دلیلی راه دوم یعنی رژیم غذایی را انتخاب می‌كنند. این افراد اراده و انگیزه‌های قوی دارند و از عوارض جراحی نیز آگاهند.
به هر ترتیب این افراد خود را باید برای یك كار منظم و برنامه‌ریزی شده طولانی‌مدت كه از طرف مشاور تغذیه برنامه‌ریزی می‌شود آماده کنند. این افراد در طول مدت زمان دو تا سه سال باید، سه تا چهار مرحله چند ماهه رژیمی و دو تا سه مرحله سه ماهه ورزشی را طی نماید تا با 30 تا 50 كیلو گرم كاهش وزن سلامتی خود را بازیابند.
كافی است كسی كه لیسانس دارد این‌گونه به موضوع نگاه كند كه گویی برای
فوق لیسانس می‌خواهد اقدام كند و كسی كه دیپلم دارد برای فوق دیپلم. با همان اراده و برنامه‌ریزی. آن‌وقت می‌بینیم كه خیلی هم كار سختی نیست. یكی از محاسن بزرگ رژیم غذایی نسبت به جراحی این است كه اولا چون به مرور انجام می‌شود پوست و اندام‌ها فرصت بازسازی بیشتری دارند. ثانیا در حین درمان اضافه وزن، عادات غذایی فرد اصلاح می‌شود و ثالثا از عوارض عمده جراحی خبری نیست. با این همه حل موضوع چاقی مفرط باید اولویت اول زندگی فرد قرار گیرد چه از راه جراحی چه دو سال رژیم، مشكل را حل كنید.
