حدودا دو هفته پیش بود كه مسعود كیمیایی، كارگردان باسابقه سینمای ایران با انتشار ویدئویی به مخاطبان گفت كه فیلم «خون شد» علی‌رغم تایید از سوی هیات انتخاب، در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور نخواهد یافت. بلافاصله اما بعد از این اعلام موضع از سوی مسعود كیمیایی، جواد نوروزبیگی، تهیه‌كننده فیلم «خون شد» كه به نوعی صاحب این اثر هنری به حساب می‌آید، ضمن احترام به مسعود كیمیایی گفت كه این اثر از جشنواره فجر كنار نمی‌رود.
نوروزبیگی نام آشنایی برای سینماگران است. او فعالیت سینمایی خود را با فیلم «سجاده‌آتش» به كارگردانی احمد مرادپور به عنوان مشاور نظامی كارگردان آغاز كرد و در كارنامه كاری‌اش كاندیداتوری دوره‌های مختلفی از جشنواره فیلم فجر در بخش بهترین فیلم و دریافت جایزه ویژه هیات داوران از سی و سومین جشنواره فیلم فجر برای تهیه‌كنندگی سه فیلم «بهمن»، «اعترافات ذهن خطرناك من» و «من دیه گو مارادونا هستم» به چشم می‌خورد. با این تهیه‌كننده پیشكسوت درباره آثارش و اوضاع جشنواره فجر امسال به گفت‌وگو پرداخته‌ایم كه در ادامه می‌خوانید.
 شما امسال از پركارترین تهیه‌كنندگان جشنواره سی‌و‌هشتم فیلم فجر هستید. 
بله. من دو فیلم «خون شد» و «كشتارگاه» را در بخش مسابقه دارم و فیلم رزرو‌م «عنكبوت» كه اتفاقا فیلم بسیار خوبی هم هست، قرار است در بخش خارج از مسابقه جشنواره فجر به نمایش درآید.
 به عنوان تهیه‌كننده‌ای كه در شرایط امروز سینمای ایران فعالیت می‌كنید، چه نكته‌ای را در فیلم‌های «خون شد» و «كشتارگاه» مد نظر قرار دادید كه سرمایه‌گذاری آنها را برعهده گرفتید؟
 فیلمنامه باید حرفی برای گفتن داشته باشد. قصه «كشتارگاه» درباره دلار و دغدغه جامعه نسبت به آن است كه به نظرم موضوعی بسیار به‌روز و جسورانه است. داستان آن را دوست داشتم و قرارداد پخش این فیلم را در زمان ساختش بستیم و برنامه‌ریزی‌های خوبی هم در این زمینه با كارگردان فیلم، آقای امینی داشتیم. در «خون‌شد» قهرمان فیلم (با بازی سعید آقاخانی) از زندان آزاد می‌شود و می‌كوشد دوباره خانواده‌ كاملا به هم ریخته را جمع كند. این فیلم در راستای سایر كارهای آقای كیمیایی با مفهومی عمیق‌تر و قصه‌پردازی محكم‌تر است. نه به این دلیل كه تهیه‌كننده كار هستم، بلكه به عنوان یك مخاطب می‌گویم كه فیلم آموزنده و خوبی است كه امیدوارم مردم هم از دیدن آن لذت ببرند. من در ابتدای كار نگرانی‌هایی داشتم، اما مسعود كیمیایی در همان دو سه جلسه اول به من اطمینان خاطر داد كه نگرانی‌هایم بی‌مورد است.
به جرات می‌توانم بگویم در طول سال‌ها كار تهیه‌كنندگی بیشترین میزان تفاهم با یك كارگردان را در فیلم «خون شد» با استاد كیمیایی تجربه كردم. ایشان به قدری باتجربه، كاربلد و حرفه‌ای هستند كه تجربه همكاری با ایشان را هرگز فراموش نمی‌كنم. در مونتاژ، انتخاب عوامل، زمان و... به‌راحتی با هم به تفاهم می‌رسیدیم.
 قبل از شروع جشنواره فیلم فجر و با توجه به مواضع مسعود كیمیایی درباره فیلم خون شد خیلی سریع ویدئویی پیرو صحبت‌های ایشان از سوی شما منتشر شد. می‌خواهم از شما بپرسم این دو ویدئوی تصویری از شما و آقای كیمیایی با هماهنگی قبلی بود؟
كاملا بدون هماهنگی بود. من وقتی ویدئوی آقای‌كیمیایی و مواضع‌ ایشان را دیدم به دلیل احترامی كه برایشان قائل هستم با ایشان تماس گرفتم و اجازه گرفتم. به ایشان گفتم به هر حال یك فیلم كاری گروهی است و سرمایه‌گذار دارد و نمی‌توان چنین تصمیمی برای تمام كلیت یك فیلم گرفت. ایشان هم كاملا قبول داشتند و گفتند كه اصلا منظورم كلیت فیلم خون شد نبوده و من صرفا در بخش كارگردانی انصراف دادم. خود آقای‌كیمیایی هم موافق موضع‌گیری بنده به عنوان تهیه‌كننده فیلم بودند و هیچ اعتراضی به بیانیه من نداشتند. آقای كیمیایی همیشه و در طول سالیانی كه در جشنواره حضور داشتند همیشه به فضای جشنواره اهمیت دادند و حضورشان پررنگ بوده و نمی‌توان جایگاه ایشان را در سینمای ایران نادیده گرفت.
 تهیه‌كنندگی فیلم «خون شد» بر اساس دغدغه شخصی شما انجام شد یا نهاد خاصی به شما پیشنهاد آن را داد؟
فیلم‌های آقای كیمیایی مضامین خاص و اجتماعی دارند كه مرتبط با هیچ نهادی نیستند. من به عنوان تهیه‌كننده فیلم «عنكبوت» با آقای رنجكشان در مقام سرمایه‌گذار این فیلم آشنا بودم. ظاهرا آقای رنجكشان از قبل به آقای‌كیمیایی قول‌هایی داده بودند و بعدا از من خواستند كه همه با هم پیرو این فیلم صحبت كنیم. من فیلمنامه خون شد را خواندم و با آقای كیمیایی جلسات مختلفی پیرو آن داشتیم و در‌نهایت به تفاهم خوبی رسیدیم و كار شروع شد.
 خون شد را تا چه اندازه منطبق بر واقعیت می‌دانید؟
خون شد یك قصه ذهنی بر اساس بیانیه همیشگی آقای كیمیایی است. در واقع خون شد مساله‌ خود كیمیایی طی سال‌ها فیلمسازی‌اش‌ است. كیمیایی بار‌ها از تمایل نداشتن به ساخت دنباله‌های قصه‌های قدیمی‌اش حرف زده، اما خون شد برای او حال ‌و هوای دیگری دارد و برای خیلی از مخاطبان، بازگشت مرد قصه بعد از غیبتی طولانی، یادآور همان قهرمان‌های فیلم‌های قبلی كیمیایی است.
 در مورد فیلم «كشتارگاه» چطور؟
«كشتارگاه» همان‌طور كه گفتم یك قصه روز و جسورانه درباره دلار دارد و جامعه اش را پیرامون یك معضل بزرگ آسیب شناسی می‌كند. من با آقای عباس امینی، كارگردان فیلم «كشتارگاه» رفاقت بسیار قدیمی داشتم و قبل از تولید این فیلم هفت هشت ماه سر فیلمنامه‌های بسیاری جلسه داشتیم تا بالاخره بین سه فیلمنامه، سر فیلمنامه فعلی به توافق رسیدیم. البته فیلمنامه بازنویسی‌های متعددی هم شد تا چیزی شد كه در نهایت روی پرده می‌بینید. اوایل مهر ما با یك تیم خوب و حرفه‌ای كار را شروع كردیم كه امیدوارم مخاطب از آن راضی باشد. البته این مورد را هم ذكر كنم كه عباس امینی قبل از كشتارگاه، چهار فیلم داشته كه پروانه ساخت سینمایی نداشته، اما موفقیت‌های بین‌المللی كسب كرده. در واقع به لحاظ تجربه سینمایی بین او و یك فیلمساز اول فاصله وجود دارد.
 با توجه به حساسیت بحث سرمایه‌گذاری در سینما، سرمایه‌گذاری فیلم‌هایتان روشن است؟
بسیار روی این موضوع حساس هستم. سرمایه‌گذار فیلم‌های «عنكبوت» و «خون شد» آقای‌رنجكشان هستند كه امروز دیگر برای اهالی سینما شناخته شده‌اند. حضور آقای رنجكشان را در فیلم‌هایی كه سرمایه‌گذاری كرده‌اند بسیار مثبت ارزیابی می‌كنم. تاكید همیشگی او بر تاثیرگذار بودن یك فیلم است؛ اتفاقی كه در بین سرمایه‌گذاران بسیار نادر است. چون سرمایه‌گذاران معمولا به اصل و سود پولشان فكر می‌كنند. سرمایه‌گذاری فیلم «كشتارگاه» هم علی طلوعی است كه انسان بسیار شریفی است. من به عنوان تهیه‌كننده‌ای كه سال‌هاست در سینمای ایران حضور دارم با هر دو این دوستان بسیار راحت بودم و امیدوارم حضورشان در سینما تداوم داشته باشد.
 از جشنواره فیلم فجر امسال چه پیش‌بینی‌ای دارید؟
جشنواره فجر جهت خودش را با فیلم‌هایی كه انتخاب كرد، مشخص كرد. من خیلی از فیلمنامه‌هایی را كه فیلم‌شان در جشنواره حاضر است، خوانده‌ام و تهیه‌كنندگی‌شان را قبول نكردم؛ چون حرفی برای گفتن نداشتند. نمی‌توان گفت در جشنواره امسال فیلم خوب نداریم، البته كه داریم، اما تقسیم‌بندی ژانر به معنای دقیق آن انجام نشده! كلا به نظرم جشنواره خیلی تنوع ندارد. جشنواره امسال كه گذشت، اما امیدوارم جشنواره فجر به عنوان ویترین سینمای ایران بیشتر به بخش خصوصی توجه داشته باشد. درست است كه دولت از این جشنواره حمایت می‌كند، اما بهتر است متولیان جشنواره در سال‌های بعد به این مساله هم فكر كنند كه بخش خصوصی هم در این سینما و در این جشنواره حق دارد.