برای این‌که بتوان تحلیل درستی از شرایط کنونی فراگیری کرونا در کشور ارائه کرد، لازم است ماهیت ویروس را به خوبی بشناسیم و بدانیم عواملی که می‌تواند باعث گردش بیشتر ویروس در کشور شود، چیست. درواقع با اطلاع از این مسائل است که می‌توان‌ برای کنترل کرونای دلتا نسخه پیچید. آنچه این روزها برای متخصصان بدیهی به نظر می‌رسد این است که واریانت دلتا قدرت سرایت‌پذیری و گردش بیشتری نسبت به سویه‌های قبلی دارد. به این معنا که احتمال ابتلای شهروندان حتی با حضور در تجمعات کوچک‌تر نیز افزایش می‌یابد. به عبارت دیگر می‌توان گفت اگر احتمال ابتلای افراد در واریانت‌های گذشته 10درصد بوده، در واریانت دلتا این احتمال به 30درصد می‌رسد. نباید فراموش کرد ماهیت ویروس به گونه‌ای است که برای بقای خودش همواره تلاش می‌کند و ما هم حالا می‌دانیم ویروس، هوشمندی لازم را برای بقای خودش دارد. خوشبختانه تمامی تمهیدات و اقداماتی که برای پیشگیری باید مورد توجه قرار گیرد همه از همان اصولی تبعیت می‌کنند که برای بیماری‌های عفونی و تنفسی انجام می‌شود؛ بنابراین با شیوع هر واریانت جدیدی ،تمهیدات گذشته همچنان موثر است. در این میان اما لازم است ما سرعت عمل‌مان را در مقابل این سویه بیشتر کنیم.  درباره وضعیت هشدارآمیز تهران در پیک پنجم هم باید به نکاتی توجه کرد. این‌که یک ویروس بتواند در بین جمعیت گردش بیشتری داشته‌باشد به عوامل مختلفی بستگی دارد. یکی از این عوامل میزان تعداد افراد حساس در آن جامعه است. این افراد ممکن است گروه‌هایی باشند که هنوز واکسینه نشده‌اند چرا که پوشش واکسیناسیون مناسب نیست. نکته دیگر مربوط به تراکم جمعیت، ترددها و میزان تجمعات است. بدیهی است هر قدر میزان مواجهه را بیشتر کنیم، شانس ابتلا هم بالاتر می‌رود. متاسفانه باوجود اعلام تعطیلی چندروزه در پایتخت قوانین مربوط به این تعطیلی اجرایی نشد. به این مفهوم که کسی احساس نمی‌کرد در تهران محدودیت‌هایی اعمال  شده است، سفرهای برون‌شهری و درون‌شهری ادامه داشت، ترافیک مثل روزهای عادی برقرار بود  و تجمعات برگزار ‌ شد. بدیهی است قوانین مناسب‌ برای پیشگیری از کرونا فقط زمانی کارساز هستند که اجرا شوند. علاوه بر این‌ باید بدانیم مدیریت اپیدمی در شرایط طغیان که این روزها با آن روبه‌رو هستیم، با شرایط معمول اپیدمی متفاوت است. یادآوری می‌شود جنگ میان ویروس و انسان در طول تاریخ همیشه با پیروزی انسان ‌همراه بوده اما هنر در این است چگونه این جنگ را به پایان برسانیم که حداقل هزینه و قربانیان را بدهیم. همین نکته است که به مدیریت اپیدمی ‌معنا می‌بخشد. سویه تازه شناسایی‌شده «لامبدا» هم اگرچه واریانت غالب در ایران نیست اما بدون شک ‌خطری بالقوه است که جامعه را تهدید می‌کند. مساله‌ای که ‌در مواجهه با واریانت‌های متفاوت ثابت است تمهیدات پیشگیرانه و رعایت‌ پروتکل‌های بهداشتی است. آنچه در این میان تفاوت دارد ‌سرعت عمل ما در برابر واریانت‌های مختلف است.