چه اتفاقی در کابل رخ داد؟
به گفته معاون سخنگوی طالبان، در دو انفجار پیاپی در کابل، حداقل 25 نفر جان‌باخته و 43نفر زخمی شدند. این انفجار در نزدیکی بیمارستان وزیر اکبرخان رخ داده است. به گفته‌ آنان، صدای تیراندازی نیز از محل حادثه شنیده شد.
دقایقی پس از انفجار اول، انفجار دوم نیز به‌وقوع پیوست.
بلال کریمی، معاون سخگوی طالبان درباره جزئیات این حادثه گفت: انفجار اول در برابر بیمارستان 400تختخوابی کابل رخ داده و انفجار دوم نیز در نزدیکی‌های این بیمارستان به وقوع پیوسته است.
تاکنون گروهی مسؤولیت این انفجار را برعهده نگرفته‌است اما با این حال برخی شاهدان عینی می‌گویند شماری از اعضای داعش پس از انفجار در نزدیکی در ورودی بیمارستان سردار محمد داوودخان، داخل این بیمارستان رفته و با افراد طالبان درگیر شده‌اند. به عبارت دیگر، شواهد محکم نشان می‌دهد این عملیات تروریستی توسط داعش برنامه‌ریزی و اجرا شده است.
 تروریسم کور علیه شهروندان افغان
هدف داعش از حملات جدید، آن هم در مقابل بیمارستان کابل چیزی جز بسط دامنه ناامنی در افغانستان نیست. سران داعش و حامیان خارجی این گروه تروریستی - تکفیری معتقدند پس از خروج ناتو از افغانستان باید ابعاد و عمق بحران‌های داخلی و امنیتی در این کشور را گسترش داد، به گونه‌ای که شهروندان افغان در هیچ نقطه‌ای احساس امنیت نداشته و امکان وقوع حملات انتحاری و بمبگذاری جان آنها را تهدید کند.
 کپی برداری از یک فرمول جدید
واقعیت این است که پس از تاسیس داعش در سال 2013 میلادی توسط سرویس‌های امنیتی آمریکا، رژیم‌صهیونیستی و عربستان سعودی، این گروه تروریستی ابتدا حملات محدود علیه برخی مواضع دولت‌های عراق و سوریه را در دستور کار قرار داد اما پس از مدتی کوتاه، حیات کل انسان‌ها در این دو کشور را به واسطه حملات خونبار خود مورد تهدید قرار داد.
داعش در افغانستان نیز دقیقا همین فرمول را دنبال می‌کند: درگیرسازی کل ملت افغانستان با بحران امنیت و ایجاد آشوب مزمن در این کشور. دقیقا این همان دستورالعملی است که واشنگتن و ریاض به داعش در عراق و سوریه دیکته کردند و اکنون دوباره در حال تکرار همان بازی خونین در افغانستان هستند.
 چشم‌اندازی که مثبت نیست
سیر تحولات ماه‌های اخیر به‌ویژه پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نشان می‌دهد میزان حملات تروریستی در این کشور روندی سعودی دارد و از زمانی که طالبان، قدرت را در افغانستان به عهده گرفته چند حمله خونین انتحاری را در این کشور شاهد بوده‌ایم. مهرماه در دو جمعه پیاپی، شاهد دو انفجار در مراسم نمازجمعه شیعیان بوده‌ایم که اولی در ولایت قندوز و دومی در قندهار انجام شد و جمع زیادی از مردم افغانستان به شهادت رسیدند. پیش از آن هم انفجاری در نزدیک مسجد عیدگاه در کابل رخ داد.
نخستین انفجار هم در هفته دوم تسلط طالبان بر افغانستان، در نزدیک فرودگاه کابل زمانی به وقوع پیوست که هزاران نفر تلاش داشتند وارد این فرودگاه شوند. در آن زمان عملیات تخلیه شهروندان خارجی و همکاران افغان‌شان جریان داشت و بسیاری تلاش داشتند طی همان روند از افغانستان فرار کنند. در آن حمله انتحاری که مسؤولیت آن را شاخه خراسان داعش به عهده گرفت، حدود ۲۰۰ نفر از جمله کودکان و زنان جان خود را از دست دادند.
نگاهی به این روند نشان می‌دهد اقدامات اخیر داعش در افغانستان، به صورتی کاملا هدفمند صورت می‌گیرد. تروریست‌های تکفیری ابتدا سعی داشتند به شهروندان افغان این‌گونه القا کنند که صرفا شیعیان را هدف حملات خود قرار می‌دهند. البته تجربه آنچه در سوریه و عراق رخ داد به‌وضوح نشان می‌دهد حمله داعش علیه شیعیان به معنای اعلان جنگ علیه همه ملت افغانستان و ایجاد بحران‌های جدید در این کشور است و از همان ابتدا تحلیلگران تاکید داشتند داعش با اقدامات خود نشان داده امنیت کل افغانستان را هدف گرفته است.
بر همین اساس، در ادامه این روند و در صورت عدم چاره‌اندیشی برای مقابله با برنامه تروریست‌ها به‌زودی باید در انتظار بسط حملات داعش در سراسر افغانستان بود، چرا که با توجه به دستورالعملی که به تروریست‌های داعش دیکته شده است چنین حوادث تروریستی، تکرارپذیر می‌نماید.
وقوع این حملات تروریستی حکایت از این دارد که داعش نبرد نیابتی خود (از سوی آمریکا و ناتو) را با هدف ناامن کردن دائمی افغانستان و ایجاد بحران‌های مستمر در آن آغاز کرده است. از همان زمان عقب‌نشینی آمریکا و متحدانش از افغانستان قابل پیش‌بینی بود که دستگاه‌های امنیتی، نظامی و جاسوسی دشمنان جهان اسلام، روی تحرکات داعش در این کشور حسابی ویژه باز کرده‌اند.
باید این حقیقت را مدنظر قرارداد که آمریکا و متحدان فرامنطقه‌ای و منطقه‌ای آن، حمایت پنهان از تروریسم تکفیری و تلاش برای احیای آن را به یک استراتژی تبدیل کرده‌اند. بنابراین نباید نسبت به تحرکات داعش در افغانستان و منطقه به مثابه یک جنگ نامنظم و بدون هدف و پشتوانه نگریست.


اکنون که داعش و حامیان پشت پرده آن، برنامه‌های خود را آشکارتر نسبت به گذشته به اجرا گذاشته‌‌اند به نظر می‌رسد سریع‌ترین راه‌حل این است که کشورهای منطقه به‌خصوص کشورهایی که از ابتدا مقابل بحران افغانستان دغدغه‌مند بودند باید هم‌افزایی داشته باشند.
البته در این زمینه شاهد برگزاری نشست‌هایی میان کشورها منطقه با موضوع افغانستان بوده‌ایم که از جمله آنها می‌توان به نشست اخیر تهران اشاره کرد. اما اقدامات این کشورها باید متناسب با سرعت تحولات افغانستان باشد تا از گسترش این بحران جلوگیری شود. طالبان نیز اگرچه از ابتدا تاکید کرده به دنبال مقابله با اقدامات تروریستی داعش است و بخش زیادی از توطئه‌های این گروه را خنثی کرده اما باید در این زمینه گام‌های موثرتری بردارد و ضمن برقراری امنیت در سراسر افغانستان، ابزارهای عینی و عملیاتی در این خصوص ارائه کند.
 بدون شک در این معادله، دیگر بهانه‌ای برای سهل‌انگاری در خصوص حضور داعش در افغانستان وجود ندارد. اکنون زمان تسویه‌حساب با تروریسم تکفیری فرارسیده و باید قبل از گسترش فعالیت‌ها و عملیات سازماندهی شده داعش، مانع سربرآوردن مهره‌های غرب در این کشور و شبه قاره هند شد.