آزادی قاتل پس از 11سال با کمک نخبه‌زندانی
جوان نخبه که به اتهام قتل دوستش زندانی شده، با کمک مادرش توانست هم‌سلولی‌اش را بعد از 11سال بلاتکلیفی آزاد کند.
به گزارش خبرنگار جام‌جم، پسر این زن میانسال از خرداد سال 99 به اتهام قتل دوستش در زندان رجایی‌شهر کرج به‌سر می‌برد. دو ماه قبل وقتی به دیدن فرزندش در زندان رفت از او شنید که هم‌سلولی‌اش 11 سال در زندان بلاتکلیف است و آزادی‌اش در گرو پرداخت دیه به دو خانواده است. این زن به پسرش قول داد برای آزادی او کمک کند. او و خانواده‌اش با جمع‌آوری پول دیه‌ها توانستند آن را به دو خانواده شاکی پرداخت و آزادی مرد میانسال را فراهم کنند.
این زن نیکوکار پس از آزادی مرد زندانی با حضور در اتاق قاضی‌حسین گودرزی، شعبه سوم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران گفت: پسرجوانم المپیادی، نخبه و دانشجوی دکترا بود. نیمه دوم خرداد سال 99 یکی از دوستان قدیمی‌اش که می‌خواست برای ادامه تحصیل دکترا به آمریکا برود به دیدن پسرم رفت. پسرم نوشیدنی با کلروفورم درست کرده و در یخچال گذاشته بود که دوستش اشتباهی آن را نوشید و فوت کرد و باشکایت آن خانواده، پسرم زندانی شد. او ابتدا بابت قتل شبه‌عمد محاکمه و به پرداخت دیه محکوم شد اما با اعتراض خانواده مقتول، پسرم دوباره محاکمه و این بار به قصاص محکوم شد. با اعتراض پسرم، حکم قصاص شکست و او قرار است دوباره محاکمه شود.
وی افزود: او پسری مهربان و فرد آرامی است و این اتفاق شرایط زندگی او و خانواده‌مان را دگرگون کرد. دو ماه قبل وقتی به ملاقاتش در زندان رجایی‌شهر کرج رفتم، برایم تعریف کرد که هم‌سلولی‌اش مردی میانسال است. او چوپان بوده، 11سال قبل دخترش قهر کرده و به خانه‌شان در روستای آبسرد دماوند نزد او آمده بود. شامگاه نهم دی سال89 دو برادرشوهر دخترش برای این‌که او را به زور به خانه بازگردانند، وارد خانه مرد چوپان شده و با قطع کردن برق خانه با چوب و چماق به جان آنها افتاده‌اند. مرد چوپان هم برای نجات و دفاع از خانواده‌اش با چاقو به دو برادر دامادش حمله‌ور شد که یکی از آنها به قتل رسید و دیگری مصدوم و قطع نخاع شد. او بعد از دستگیری به زندان منتقل و در جلسه محاکمه به دلیل این‌که با انگیزه دفاع از خود و خانواده‌اش مرتکب قتل و ضرب و جرح شده بود، به ده سال حبس و پرداخت دیه محکوم شد. او باید سهم دیه مرد کشته‌شده و قطع نخاع برادرش را می‌داد.
زن میانسال ادامه داد: خانواده مرد زندانی پول آنچنانی نداشتند که بتوانند دیه را جور کنند و 11سال بلاتکلیف در زندان مانده بود. ماجرای این زندانی را به خانواده‌ام گفتم و جمع‌آوری پول دیه را شروع کردیم. پسر دیگرم با کمک همکارانش مقداری پول جمع کردند. مقداری نیز خانواده‌ام و همسایه‌ها و آشنایان پرداخت کردند. ابتدا 133 میلیون تومان سهم دیه مادر مقتول را پرداختیم و رضایت او جلب شد.
وی گفت: دیه مرد قطع نخاع شده هم یک میلیارد و 300میلیون تومان بود که 100میلیون تومان آن پرداخت شد. درخواست اعسار هم در دادگاه پذیرفته و بقیه پول دیه اقساطی شد. 20 میلیون تومان هم به مرد زندانی پرداخت کردیم تا بتواند سامانی به زندگی‌اش بدهد و کاری پیدا کند. فقط آرزویم در زندگی شنیدن خبر آزادی پسرم است.
این زن نیکوکار پس از آزادی مرد زندانی با حضور در اتاق قاضی‌حسین گودرزی، شعبه سوم اجرای احکام دادسرای جنایی تهران گفت: پسرجوانم المپیادی، نخبه و دانشجوی دکترا بود. نیمه دوم خرداد سال 99 یکی از دوستان قدیمی‌اش که می‌خواست برای ادامه تحصیل دکترا به آمریکا برود به دیدن پسرم رفت. پسرم نوشیدنی با کلروفورم درست کرده و در یخچال گذاشته بود که دوستش اشتباهی آن را نوشید و فوت کرد و باشکایت آن خانواده، پسرم زندانی شد. او ابتدا بابت قتل شبه‌عمد محاکمه و به پرداخت دیه محکوم شد اما با اعتراض خانواده مقتول، پسرم دوباره محاکمه و این بار به قصاص محکوم شد. با اعتراض پسرم، حکم قصاص شکست و او قرار است دوباره محاکمه شود.
وی افزود: او پسری مهربان و فرد آرامی است و این اتفاق شرایط زندگی او و خانواده‌مان را دگرگون کرد. دو ماه قبل وقتی به ملاقاتش در زندان رجایی‌شهر کرج رفتم، برایم تعریف کرد که هم‌سلولی‌اش مردی میانسال است. او چوپان بوده، 11سال قبل دخترش قهر کرده و به خانه‌شان در روستای آبسرد دماوند نزد او آمده بود. شامگاه نهم دی سال89 دو برادرشوهر دخترش برای این‌که او را به زور به خانه بازگردانند، وارد خانه مرد چوپان شده و با قطع کردن برق خانه با چوب و چماق به جان آنها افتاده‌اند. مرد چوپان هم برای نجات و دفاع از خانواده‌اش با چاقو به دو برادر دامادش حمله‌ور شد که یکی از آنها به قتل رسید و دیگری مصدوم و قطع نخاع شد. او بعد از دستگیری به زندان منتقل و در جلسه محاکمه به دلیل این‌که با انگیزه دفاع از خود و خانواده‌اش مرتکب قتل و ضرب و جرح شده بود، به ده سال حبس و پرداخت دیه محکوم شد. او باید سهم دیه مرد کشته‌شده و قطع نخاع برادرش را می‌داد.
زن میانسال ادامه داد: خانواده مرد زندانی پول آنچنانی نداشتند که بتوانند دیه را جور کنند و 11سال بلاتکلیف در زندان مانده بود. ماجرای این زندانی را به خانواده‌ام گفتم و جمع‌آوری پول دیه را شروع کردیم. پسر دیگرم با کمک همکارانش مقداری پول جمع کردند. مقداری نیز خانواده‌ام و همسایه‌ها و آشنایان پرداخت کردند. ابتدا 133 میلیون تومان سهم دیه مادر مقتول را پرداختیم و رضایت او جلب شد.
وی گفت: دیه مرد قطع نخاع شده هم یک میلیارد و 300میلیون تومان بود که 100میلیون تومان آن پرداخت شد. درخواست اعسار هم در دادگاه پذیرفته و بقیه پول دیه اقساطی شد. 20 میلیون تومان هم به مرد زندانی پرداخت کردیم تا بتواند سامانی به زندگی‌اش بدهد و کاری پیدا کند. فقط آرزویم در زندگی شنیدن خبر آزادی پسرم است.
