چطوری زیاد بازی کردن بچه را متوقف کنیم؟
بگذاریم بازی‌شان را بکنند!
کودکان آیندگان هر سرزمینی هستند و هر کشوری بدون کودک به مانند زمینی بدون بذر است، خشک و بی‌محصول. کودکان نه‌تنها امید آینده هستند بلکه امید و منبع روحیه و انرژی برای آدم بزرگ‌های زمان حال هم هستند. آدم بزرگ‌هایی که با دیدن یک لبخند کودک تمام غم روز را فراموش می‌کنند. لبخندهای کوچکی که کارهای بزرگی می‌کنند. پس باید مراقب این لبخندها بود.
شاید برای شما هم اتفاق افتاده است که در یک مهمانی، جمعی از زنان و مردان به یک‌باره موبایل‌ها و گفت‌وگوهای خود را کنار گذاشته و فقط به رفتار و شیرین‌زبانی کودکی در وسط جمع دقت می‌کنند. خب این لحظات زیبا چقدر در حال تکرارشدن هستند؟ این درست است که بزرگان با دیدن شیطنت و شیرین‌زبانی کودکان از کارهای مهمی مثل کلنجار رفتن با موبایل‌شان و... دست برمی‌دارند اما کودکان چطور؟ آنها چقدر از کارهای مهم‌شان مثل بازی کردن با عروسک و ماشین، دنبال بازی، نقاشی کشیدن، با پتو چادر صحرایی درست کردن و... به خاطر در دست گرفتن موبایل و بازی کردن با تبلت دست برمی‌دارند؟ تعامل کودکان با صفحه‌های رسانه‌ای و دیجیتال مانند تلویزیون و موبایل ما را بر آن داشت تا دو شماره از مجله بازی‌بان را به این حوزه اختصاص دهیم. برای این کار مطالب بسیار و پراکنده‌ای را در گوشه و کنار یافتم و از نویسندگان و کارشناسانی که می‌شناختم برای تولید محتوا دست یاری طلب نمودم و حاصل هم، این چند هزار کلمه‌ای است که تقدیم شما بزرگواران می‌گردد، هرچند مطالب دیگری هم قابل طرح بود که به امید خدا در فرصتی مناسب خدمت شما ارائه می‌شود.
بنای بازی‌بان بر بیان نظرات مختلف حول یک مسأله با در نظر گرفتن قضاوت خوانندگان و همین‌طور تلاش برای معرفی بهترین محتوا به مخاطبان است. به این منظور علاوه بر رویکردهایی که به نوعی مخالف استفاده کودکان از این ابزار است به معرفی فرصت‌ها نیز پرداختیم اما بر خود لازم می‌دانم که بگویم بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی در سنین کودکی مثلا کمتر از پنج سال جایگزین همه فن‌حریفی برای دیگر ابزار سرگرمی و آموزشی نیستند. آشنایی و سرگرمی زودهنگام کودکان با بازی‌های موبایلی، حکم همان پستانکی را دارد که برای ساکت‌شدن‌شان به آنها می‌خورانیم. کودکان برای رشد صحیح خود نیاز به تجربه واقعیت‌ها دارند، هرچند گیمهای رایانه‌ای با بهره‌گیری از فضای مجازی سعی در بهبود کیفیت سرگرمی و آموزش دارند اما باید پذیرفت که درگیری کودکان با دنیای واقعی و ارتباطات حقیقی در سال‌های ابتدایی عمرشان به‌مراتب باید بیشتر از فعالیت‌های مشابه آنها در دنیای مجازی باشد. در پایان سخن از شما مخاطبان گرامی به‌دلیل تعویق به‌وجود آمده در انتشار شماره جدید بازی‌بان عذرمی‌خواهم و همچنین نظر شما را به نوع قلم و طراحی جدید این شماره از بازی‌بان جلب می‌کنم و امیدوارم این تنوع که حاصل زحمات گروه گرافیک و هنر بازی‌بان است، مورد پسند شما همراهان گرامی قرار گیرد. پیروز و خندان از شیرین‌کاری کودکان دور و اطراف‌تان باشید.
بنای بازی‌بان بر بیان نظرات مختلف حول یک مسأله با در نظر گرفتن قضاوت خوانندگان و همین‌طور تلاش برای معرفی بهترین محتوا به مخاطبان است. به این منظور علاوه بر رویکردهایی که به نوعی مخالف استفاده کودکان از این ابزار است به معرفی فرصت‌ها نیز پرداختیم اما بر خود لازم می‌دانم که بگویم بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی در سنین کودکی مثلا کمتر از پنج سال جایگزین همه فن‌حریفی برای دیگر ابزار سرگرمی و آموزشی نیستند. آشنایی و سرگرمی زودهنگام کودکان با بازی‌های موبایلی، حکم همان پستانکی را دارد که برای ساکت‌شدن‌شان به آنها می‌خورانیم. کودکان برای رشد صحیح خود نیاز به تجربه واقعیت‌ها دارند، هرچند گیمهای رایانه‌ای با بهره‌گیری از فضای مجازی سعی در بهبود کیفیت سرگرمی و آموزش دارند اما باید پذیرفت که درگیری کودکان با دنیای واقعی و ارتباطات حقیقی در سال‌های ابتدایی عمرشان به‌مراتب باید بیشتر از فعالیت‌های مشابه آنها در دنیای مجازی باشد. در پایان سخن از شما مخاطبان گرامی به‌دلیل تعویق به‌وجود آمده در انتشار شماره جدید بازی‌بان عذرمی‌خواهم و همچنین نظر شما را به نوع قلم و طراحی جدید این شماره از بازی‌بان جلب می‌کنم و امیدوارم این تنوع که حاصل زحمات گروه گرافیک و هنر بازی‌بان است، مورد پسند شما همراهان گرامی قرار گیرد. پیروز و خندان از شیرین‌کاری کودکان دور و اطراف‌تان باشید.
