به گزارش خبرنگار جام‌جم، تحقیقات جنایی در این پرونده از آبان سال 98 و با گزارش مرگ مشکوک مرد جوانی به نام بابک در کرج آغاز شد. ماموران با حضور در محل با مردی روبه‌رو شدند که لباس پلیس بر تن داشت. او مدعی شد در راه انتقال بابک به کمپ ترک‌اعتیاد با او درگیر شده و او را کشته است. جسد که آثار کبودی روی سر و صورتش وجود داشت با دستور قضایی به پزشکی‌قانونی منتقل شد. بدین‌ترتیب شهرام به پلیس آگاهی منتقل شد و در تحقیقات گفت: «من و دوستم اردشیر، قرار بود بابک را به یک کمپ ترک‌اعتیاد انتقال دهیم. برای این‌که به ما شک نکند، من لباس پلیس پوشیدم. در میان راه اردشیر مدعی شد از بابک پول طلب دارد و از او خواست پولش را بدهد. به همین دلیل با بابک درگیر شدیم که در ماشین جان‌باخت. دوستم فرار کرد اما وجدان من اجازه نداد فرار کنم و خود را تسلیم کردم. درحالی‌که هیچ ردی از اردشیر به دست نیامده بود، پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد. شهرام براساس کیفرخواست به اتهام قتل، غصب عنوان دولتی و آدم‌ربایی محاکمه شد. در این جلسه مادر مقتول برای قاتل پسرش درخواست قصاص کرد. شهرام هم جرمش را قبول کرد و گفت: «در بین راه میان بابک و اردشیر درگیری رخ‌داد و به دلیل این‌که او فرار کرد، من قتل را گردن گرفتم. پشیمانم و قصد کشتن بابک را نداشتم.»
قضات پس از رسیدگی به این پرونده، شهرام را به قصاص و به خاطر دیگر جرایمش به 12سال‌ونیم زندان محکوم کردند. این رای در دیوان عالی کشور مهر تایید خورد و درحالی‌که قاتل در یک قدمی قصاص قرار داشت، توانست رضایت اولیای‌دم را کسب کند. به این ترتیب شهرام برای دومین بار و از جنبه عمومی جرم پای چوبه‌دار قرار گرفت. او در دفاعیاتش گفت: «در این سه سالی که زندان هستم، به اندازه کافی تنبیه شدم و در این مدت همسر و دو فرزندم را ندیدم. به خاطر یک اشتباه سه سال از عمرم را در زندان بودم و از شما درخواست بخشش دارم.» پس از دفاعیات متهم، قضات برای تصمیم‌گیری درباره سرنوشت او وارد شور شدند.