در بیشتر آثار ادبی، هنری، فلسفی و... همواره به پیروزی جلوه خاصی بخشیده شده و اگر از شکست سخن به میان آمده در جهت تسلی و القای قانون دروغین «هر شکست پلی به سوی پیروزی است» بوده است. البته نه این که در پس هیچ شکستی، پیروزی وجود ندارد؛ اما همیشه این طور نیست و گاه زندگی تماما سلسله مراتبی از شکست‌های مختلف است. والت ویتمن، شاعر پرآوازه آمریکایی، در شعر «آواز خودم» می‌گوید «زنده‌باد هر آن‌که ناکام مانده». او در این فراز با زیرکی نشان می‌دهد که ناکامی نه یک رخداد گذرا، بلکه وضعیت مستدام زندگی‌های ماست. با این حساب، شکست نه مقدمه پیروزی، که مقدمه‌ای است برای شکستی دیگر. فرهنگ بشری همواره ناکامی و شکست را بیراهه‌ای می‌دانسته در حاشیه جاده اصلی موفقیت و کامیابی، اما جو موران در این کتاب ناکامی را وضعیتی اصیل می‌داند و ما را به بصیرتی فرا‌می‌خواند که ساموئل بکت سرلوحه زندگی‌اش قرار داده بود: «در جوانی ناامید شو و پشت سرت را نگاه نکن». مــوران با نگاهــی تیزبین تصور ما از اسوه‌های موفقیت و کامیابی را واژگون می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه سرگذشت آنها نیز از شکست آغاز شد و به شکست انجامید. او ادبیات، فلسفه و روان‌شناسی را به هم می‌آمیزد تا نیروی تسلی‌دهنده و امیدبخشی را آشکار کند که در پس ناکام‌ماندن نهفته اسـت. به تعبیر مــوران، کلام تسلی‌بخش هم آرام‌مان می‌کند و هم سر ذوقمان می‌آورد؛ پس ای هم‌قطارانِ ناکام، به پیش! کتاب «گریزی از شکست نیست» در سال جاری توسط انتشارات ترجمان روانه بازار شده است. 
​​​​​​​
نوشته: جوموران