سطوح مختلفی از گوش دادن وجود دارد که استفاده از آن مؤثرترین راه برای متقاعد کردن دیگران، برقراری ارتباط و ایجاد روابط اجتماعی است. گوش دادن به معنای توجه کردن به حرف‌هایی است که افراد مطرح می‌کنند. وقتی کسی را نادیده می‌گیریم، ارتباط موثری با او برقرار نخواهیم کرد. برای این کار، اصولی وجود دارد. مثلا اگر کسی با شما صحبت می‌کند به گوشی همراه خود نگاه نکنید زیرا این به معنای نادیده گرفتن اوست. یک رویه رایج در بین زوج‌ها این است که وقتی در حال صحبت با یکدیگر هستند به صحبت‌های طرف مقابل توجهی ندارند و منتظر هستند تا سریع‌تر نوبت صحبت خودشان برسد. این وضعیت کمی بهتر از نادیده گرفتن است اما مشکل اینجاست که یکی از طرفین به‌خوبی صحبت‌های طرف مقابل را نمی‌شنود و بلکه مشغول فکر کردن در مورد چیزی است که می‌خواهد بگوید. بنابراین رابطه مؤثری برقرار نخواهد شد. هدف از گوش دادن فعال ایجاد اعتماد و رابطه است. سبک گوش دادن ما، باعث می‌شود تعامل عمیق‌تری با گوینده داشته باشیم. این کار با تماس چشمی و تکان دادن سر هنگام گوش دادن محقق می‌شود. شنونده فعال همچنین برای افزایش درک خود از سخنان گوینده، از او در مورد گفته‌هایش سؤال می‌پرسد.