این افکار باعث ایجاد ناامنی یا ایجاد احساس شرم در آنها می‌شود، شرمی که ممکن است آنها را منزوی و از جمع گریزان کند.  عجیب است اما کمرویی و خجالت ویژگی‌هایی است که در دوران نوجوانی بروز می‌کند و از آنجا که اغلب والدین اطلاعات درستی راجع به این احساسات ندارند، نوجوان خود را وادار به کارهایی می‌کنند که او علاقه‌ای به انجام‌شان ندارد؛ مثل حضور در یک مهمانی یا فلان جمع. این مسأله به گفته روان‌شناسان باعث وارد آمدن آسیب‌های زیادی به نوجوانان می‌شود، حتی باعث می‌شود برخی از آنها مرتکب کارهایی عجیب مثل پناه بردن به دستشویی برای فرار از جمع بشوند. خانه اما باید امن‌ترین جای دنیا در ذهن یک نوجوان باشد، جایی که والدین به وی عشق می‌ورزند و به او محبت بی‌شائبه می‌دهند و نوجوان اطمینان پیدا می‌کند که پدر و مادر همواره در کنار او هستند. کارشناسان می‌گویند اگر فضای خانه به این شکل امن شود، نوجوان می‌تواند هویت درست خود را پیدا کند و استعدادهایش شکوفا شود و به آرامش برسد. اگر چنین فضایی مهیا نشود مسلما یک نوجوان خجالتی که همه او را به شرمگینی می‌شناسند، متولد خواهد شد که این آسیب‌ها را تا بزرگسالی نیز با خود یدک می‌کشد.