دست به دست هم دهیم

دست به دست هم دهیم

تلویزیون یکی از رسانه‌هایی است که بسیاری از بازیگران بدان دین دارند چون به واسطه آن توانستند مشهور شوند و جلو بروند و خودم هم سال‌هاست برای تلویزیون کار کرده و بازهم کار تلویزیونی خوب باشد، نه نمی‌گویم چون مدیون مردمی هستم که با سریال‌های تلویزیونی ما را شناختند.

من بازیگری بوده‌ام که عمدتا تخصصم در ژانر کمدی و طنز بوده است و به‌هرحال کارگردانان و مخاطبان دل‌شان می‌خواهد من هر نقشی را به گونه طنز ادا کنم. البته این خودش حساسیت‌هایی لازم دارد چون باید سعی کنم حتی مثلا نقش یک کلاهبردار هفت‌خط را هم به گونه طنز ارائه کنم و این، یعنی هم نقش باید وجه منفی خود را داشته باشد و هم این‌که مخاطب بتواند راحت با آن ارتباط گیرد و به‌اصطلاح دوستش داشته باشد که کنار هم قرارگیری این دو ویژگی متفاوت واقعا کار راحتی نیست.
در سال‌های اخیر سریال‌سازی مناسبتی مثل قدیم نبوده ولی همچنان بازپخش سریال‌هایی مثل خانه به دوش، بزنگاه، متهم گریخت و... مخاطب دارند چون هم متن با دقت و ظرافت نگاشته شده بود و هم تهیه‌کنندگان برای سریال کم نمی‌گذاشتند و الان هم اگر می‌خواهیم سریال‌های خوب داشته باشیم باید از یک سال قبل برنامه‌ریزی کنیم.
هنوز هم می‌بینیم سریال‌هایی مثل «نون‌خ» در تلویزیون تولید می‌شوند که مخاطب دارند و بعد از چهار فصل باز عامل رونق تلویزیون هستند. چرا؟ چون سعید آقاخانی که در تلویزیون گل کرده بود و رشد کرد و جلو رفت همچنان ترجیح می‌دهد در کنار کارهای دیگرش برای تلویزیون هم کار کرده و نبض مخاطب تلویزیون را داشته باشد‌.
نون‌خ اگر موفق می‌شود یک دلیل عمده‌اش همین رشد آقاخانی در بدنه تلویزیون و بعد توانایی او در اتکا به تیمی است که جا برای همه دارد. باید راه را باز کرد تا افرادی که در تلویزیون آبدیده شده و به‌اصطلاح محصول تلویزیون هستند بتوانند بازهم کار تلویزیونی کنند‌. خیلی از کاربلدان دل‌شان می‌خواهد برای تلویزیون کار کنند پس به سمت آنها برویم و جذب‌شان کنیم تا بیایند و کار کنند. البته باتجربه‌ها هم سعی کنند از نظر اقتصادی با شرایط کنار بیایند.
البته در سال‌های اخیر برخی کارگردان‌های باسابقه سعی کردند بیایند و برای تلویزیون کار بسازند و همه چیز را کم‌هزینه پیش ببرند ولی بازهم در انتخاب بازیگر دچار مشکل شدند چون بازیگرانی که در پروژه‌هایی خاص دستمزدهای عجیب گرفته‌اند را نمی‌توان با ارقام معقول کنار هم آورد! تلویزیون هم که بودجه‌های هنگفت ندارد. پس این دوستان کارگردان ناچار می‌شوند یا کار را تعطیل یا از استانداردهایش عدول کنند.
در مجموع همه باید دست به دست هم دهیم و تلویزیون را به سمتی ببریم که مانند گذشته به رسانه اول مخاطبان تبدیل شود. چه بازیگران، چه نویسندگان، چه کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها و چه مدیران سازمان دست به دست هم دهند و سعی کنند بهترین ایده‌ها را با بهترین متخصصان پیش‌ببرند و به سرمنزل مقصود برسانند.

خشایار راد | بازیگر