مخاطبان قدیمی جام جم به یاد دارند که در دهه هشتاد یک روز از هفته ضمیمه‌ای داشتیم به نام «نسل سوم»؛ نشریه‌ای که تلاش می‌کرد پاسخی باشد به خلأ رسانه‌ای و مکتوب برای جوان‌های ایرانی. در آن دوره به جز «نسل سوم»، نشریات دیگری در قالب مجلات اعم از هفته‌نامه یا ماهنامه در فضای رسانه‌ای کشور ظهور و بروز یافتند که سمت و سوی‌شان معطوف به نسل جوان کشور بود. در همان ایام برخی مطبوعات نیز برای خردسالان و کودکان نشریاتی به صورت مستقل یا ضمیمه منتشر می‌کردند که به نوبه خود حرکتی قابل تقدیر بود. اما در این میان یک  گروه سنی غالبا جا می‌‌افتاد؛ گروهی که به لحاظ تعداد بخش قابل توجهی از جمعیت کشور را تشکیل می‌داد. نوجوان‌ها. از «سروش نوجوان» و شاهد نوجوان و یکی دو نشریه دیگر که بگذریم، نوجوان‌ها حلقه مفقوده رسانه‌های مکتوب کشور بودند و متاسفانه همچنان هستند.سال‌هاست از دهه هشتاد فاصله گرفته‌ایم، اما سایه دهه هشتادی‌ها روز به روز سنگین‌تر می‌شود. درست مثل دهه شصت و دهه شصتی‌ها که حالا حالاها پایشان در میان است.
امروز در عصر یکه‌تازی شبکه‌های اجتماعی، دغدغه نوجوان‌ها را داریم، بسیار پررنگ‌تر از دیروز. شاید گفته ‌شود که نوجوان امروز اصلا علاقه‌ای به رسانه‌های مکتوب ندارد و با وجود در اختیار داشتن گوشی‌های هوشمند و اینترنت و انواع و اقسام مدیوم‌های صوتی و تصویری و متنی، نیازی به رجوع به مطبوعات در خود نمی‌بیند، این ادعا را بطور کامل رد نمی‌کنیم اما برای راستی‌آزمایی آن، ابتدا باید دید آیا برای نوجوان‌ ایرانی میدان مکتوبی تدارک دیده‌ایم که آن را پس زده باشد؟ با نگاهی گذرا به فضای مطبوعاتی و رسانه‌ای کشور می‌توان به راحتی دریافت که نوجوان ما رسانه همزبان و همدلی برای خود نمی‌یابد که بخواهد به آن رجوع کند. این در حالیست که حضور فعالانه و پرانرژی دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌ها در رویدادهای فرهنگی کشور نظیر نمایشگاه‌های کتاب یا جشنواره‌های فرهنگی هنری از قبیل شعر و ادبیات و نظایر آن نشان می‌دهد اتفاقا نوجوان‌های ما آب نمی‌بینند و گرنه شناگرهای قابلی هستند!
این همه مقدمه گفتیم تا برسیم سر اصل مطلب! ضمائم جام جم در دوره‌های مختلف، به فراخور نیاز مخاطبان و ذائقه همراهان خود، به روز شده و هر جا احساس به تحول و اصلاح داشته، دریغ نکرده است. انتشار ضمیمه «قفسه» و تغییرات گرافیکی و ظاهری ضمائم در یک سال گذشته شاهدی بر این مدعاست. در ادامه این تغییرات، از امروز «نوجوانه» جایگزین «چمدان» قدیمی ما می‌شود. چمدانی که قریب یک دهه به شوق شما بسته شد تا آخر هفته‌ها توشه‌ای برای تفریح و سفر و سرگرمی‌های همراهان وفادار جام جم باشد و حالا جای خود را به «نوجوانه» می‌دهد. «نوجوانه» سعی کرده شیطنت‌ها، دغدغه‌ها، مشکلات و خلاصه درددل‌های خود نوجوان‌ها را  بازتاب دهد و گاهی برای رسیدن به این هدف مهم، ممکن است بی‌خیال قواعد دست‌و‌پاگیر ژورنالیستی هم بشود. «نوجوانه» اول از همه برای نوجوان‌هاست اما فقط برای آنها نیست. «نوجوانه» به نوجوان‌ها تکیه دارد و محصول فکر و ایده و تلاش تیمی نوجوان و تازه جوان است اما از بزرگترها هم انتظار اعتماد و همراهی و دیده شدن دارد. بزرگترهایی که حتما یادشان هست تا6 -5 سال دیگر قرار است کارهای بسیاری در سطوح مختلف به نوجوان‌ها بسپارند. «نوجوانه» پنجشنبه‌ها می‌آید تا در دورهمی‌های خانوادگی آخر هفته‌ یادمان بیندازد دوره دهه هشتادی‌ها فرارسیده است.