امیدمان را سیل نبَرد!

روایت غلامرضا محمدی؛ سرمربی خرم‌آبادی تیم ملی كشتی آزاد ایران که این روزها به کمک هم استانی‌هایش رفته است

امیدمان را سیل نبَرد!

دو، سه روز قبل بود كه كمك علیرضا بیرانوند به مردم لرستان و فرستادن چند كامیون كمك‌هایی كه جمع‌آوری كرده بود به استان زادگاهش در همه شبكه‌های اجتماعی و سایت‌های خبری مثل توپ صدا كرد و همه دانستند كه كاپیتان تیم ‌ملی برای كمك به مردم لرستان چه‌ها كرده. بیرانوند، فوتبالیست است و فوتبالی‌ها همیشه بیشتر از دیگر ورزشكاران دیده می‌شوند و اخبارشان رصد می‌شود. اما واقعیت این است كه كمتر كسی خبر دارد ورزشكاران دیگر رشته‌ها از جمله كشتی‌گیران از همان روز اول سیل در شمال و جنوب و جنوب غرب حضور دارند، كمك می‌كنند و كمك‌های مردمی را جمع‌آوری كرده و‌ آنها را سامان می‌‌دهند تا به دست مردم آسیب‌دیده برسد. كشتی‌گیران اهل جویبار، سیل‌زدگان شمال كشور را پوشش دادند و كشتی‌گیران اهل لرستان و بقیه استان‌‌ها این‌روزها در كنار مردم پلدختر و معمولان هستند. یكی از این كشتی‌گیران غلامرضا محمدی، سرمربی تیم ملی كشتی آزاد است. او اصالتا خرم‌آبادی است و چند روزی است كه به لرستان رفته تا برای مردم این خطه هر كاری از دستش برمی‌آید، انجام دهد. می‌گوید: اوضاع اصلا خوب نیست. مردم همه هستی خود را از دست داده‌اند و حالا فقط ما هستیم كه باید در كنارشان بمانیم، به آنها دلگرمی بدهیم و تلاش كنیم به زندگی از دست رفته خود سر و سامانی بدهند. با محمدی هم‌صحبت شدم تا روایتش را از لرستان درگیر سیل بشنوم و بنویسم.

از چه زمانی به لرستان رفتید و چه كسانی همراه شما به این استان آمدند؟
زمانی كه سیل به لرستان رسید، من در اردوی تیم ملی بودم، اردو تا 4 فروردین برای آماد‌گی حضور در مسابقات آسیایی ادامه داشت. اردو كه تمام شد بلافاصله به سمت لرستان راه افتادیم. آقای نعمت طالب‌پور با من آمد كه هنوز هم در منطقه حضور دارد. علیرضا حیدری هم آمد و چند روزی بود. ورزشكارها در همه رشته‌‌ها حضور موثر و خوبی داشتند و اگر به لرستان نیامدند، كمك‌ كردند مثل امیر علی‌اكبری، حمید سوریان، محمد بنا، حسن یزدانی، امیررضا خادم و... همیشه ورزشكارها پای كار و كنار مردم بوده و هستند، چون همه ما می‌دانیم هر چه داریم از مردم است. امیدوارم همان‌طور كه مردم كمك می‌كنند، مسؤولان هم پای كار باشند و مردم آسیب‌دیده را تنها نگذارند. 

شرایط الان چطور است، حالا كه آب فروكش كرده اوضاع بهتر شده یا نه؟
من اولین جایی كه رفتم شهرستان معمولان بود. با بالگرد هلال‌احمر رفتیم، چون از راه زمینی نمی‌شد رفت. پلدختر هم رفتیم. امروز هم تصمیم داریم به نورآباد برویم. راستش را بخواهید شرایط اصلا خوب نیست و به معنای واقعی كلمه با بحران رو‌به‌رو هستیم. مردم بی‌خانمان شده‌اند و برای عبور از این فاجعه، عزم ملی نیاز است. بازسازی به زمان نیاز دارد اما مردم به‌شدت از نظر روحی آسیب د‌ید‌‌ه‌اند و باید علاوه بر این كه به آنها كمك می‌كنیم تا دوباره خانه و زندگی خود را بسازند به مردم لرستان امید به زندگی هم بدهیم. سیل بیشتر شهرها و روستا‌های لرستان را كاملا از بین برده و مردم سردرگم و كلافه‌اند. معمولان، پلدختر، دورود و بقیه جاها صد در صد تخریب شده است و ساختن آنچه نابود شده عزم مردم و مسؤولان را طلب می‌كند. 

گویا دسترسی به شهرستان معمولان بهتر شده، شهری كه چند روزی در محاصره سیل بود.
بله بهتر شده اما مهم‌ترین مشكل الان جاده‌هایی است كه از بین رفته و مسیرهای دسترسی به مردم قطع شده. یكی، دو روز است كه راهی به سمت این شهر باز شده اما فقط خودروهای ویژه كه امكانات خوبی دارند می‌توانند در این مسیر تردد كنند. بعضی از روستاهای نورآباد و دورود هنوز شناسایی نشده‌اند و از ساكنان آنها خبری نیست. شك نداشته‌ باشید روستاهایی هستند كه درگیر سیل شده‌اند، اما چون راه‌های ارتباطی قطع است كسی از آنجا خبر ندارد و نمی‌دانند مردمانش در چه حالی هستند. اقوام لُر مردم سختكوش و قوی هستند. امیدواریم مردم این روستاها توانسته باشند در مقابل سیل از خود مراقبت كنند. مردم لرستان همه دارایی خود را از دست داده‌اند و به كمك نیاز دارند و من از مردم تقاضا می‌كنم به شرف مردم لُر توجه داشته باشند. این مردم هرگز دست نیاز به سوی كسی دراز نكرده‌اند اما الان شرایط فرق دارد. 
می‌گویند خاك‌هایی که سیل با خود به لرستان آورده خاك رُس است كه وقتی خشك شود مشكلات زیادی را برای مردم به وجود می‌آورد ... 
بله ! مثل بتون سفت می‌شود. خانه‌‌هایی كه تخریب شده است باید صد در صد دوباره ساخته شود. برخی از این خانه‌ها در حریم رودخانه ساخته شده‌اند و حتی خانه‌هایی بود كه در وسط مسیر رودخانه‌ای كه خشك شده، ساخته شده بود! چند سالی باران نبارید و مردم به گمان این‌كه دیگر باران نخواهد بارید وسط رودخانه خشك خانه ساخته بودند و شگفتی اینجاست كه شهرداری‌ها چگونه به آنها اجازه ساخت‌و‌ساز داده بودند. امیدوارم در بازسازی شهرها و روستاهای تخریب شده، اصول مهندسی و شهرسازی و خانه‌سازی رعایت شود و مردم و مسؤولان هشدارهای این سیل را جدی بگیرند. برخی خانه‌‌ها هم كه صد در صد تخریب نشده‌اند اما با وجود گِل‌های رُسی كه وارد آنها شده‌ باید تخریب شده و دوباره ساخته شوند. 
الان مردم سیل‌زده بیشتر به چه چیزهای نیاز دارند؟
اولا باید تشكر كنم از مردمی كه به ما اعتماد كردند و دارند كمك می‌كنند آن هم در شرایطی كه دیگر نباید به هر كسی اعتماد كرد. از مردم می‌خواهم كمك‌های خود را به جاهایی بدهند كه از سوی دولت و هلال احمر اعلام شده است. روند كمك به مردم سیل‌زده باید ادامه پیدا كند و نباید آنها را تنها بگذاریم. پتو، چادر، شیر خشك برای بچه‌ها، لباس زنانه و مردانه، لوازم بهداشتی و مواد غذایی خیلی ضروری است. توزیع هم باید هوشمندانه باشد تا كمك‌ها به دست مردمی برسد كه واقعا نیاز دارند. روزهای اول متاسفانه برخی سودجویان با این‌كه آسیبی از سیل ندیده‌ بودند اما می‌آمدند و كمك می‌گرفتند؛ اما الان شرایط تحت كنترل است و هم مسؤولان دولتی و هلال‌احمر و هم مردمی كه برای كمك آمده‌اند تلاش می‌كنند، توزیع‌‌ها درست و عادلانه باشد. 

چشم‌اندازتان از آینده بازسازی مناطق سیل‌زده چگونه است؟
ما به پلدختر و معمولان رفتیم و از نزدیك دیدیم كه شرایط و اوضاع چقدر وخیم است. مردم به‌شدت دلواپس آینده‌ خود هستند. اگر مسؤولان كنار این مردم باشند و به آنها سربزنند، امید آنها برای بازسازی بیشتر خواهد شد. كمك‌های الان فقط مایحتاج چند روزه مردم سیل‌زده را تامین می‌كند اما برای ساخت و ساز اصولی به برنامه‌ریزی و بودجه كافی نیاز است. نگرانی مردم سیل‌زده این است كه كمك‌ها بعد از فروكش كردن سیل قطع می‌شود و آنها می‌مانند و خانه و زندگی از دست رفته. 
به همین دلیل باید از همه امكانات دولتی و مردمی استفاده شود تا مردم امیدشان را از دست ندهند. الان خیلی ناامیدند و واقعا نمی‌دانند چه باید بكنند.