آلزایمر نوعی اختلال پیش‌رونده است كه روی قدرت تفكر و مهارت‌های رفتاری و اجتماعی اثر می‌گذارد.
مطالعات نشان داده كه مجموعه‌ای از عوامل وراثتی و محیطی در ابتلا به آلزایمر مؤثرند.
 هنوز دانشمندان موفق به كشف راه‌حلی برای پیشگیری قطعی از ابتلا به این بیماری نشده‌اند.
 اما گفته می‌شود كه درصورت تشخیص زودهنگامِ علائم آن می‌توان روند پیشرفت بیماری را با اقدامات پزشكی به تأخیر انداخت. ازجمله این علائم عبارتند از:
 سردرگمی زمانی:  گویا مبتلایان به آلزایمر در درك و یادآوری زمان وقوع وقایع دچار مشكل می‌شوند. به‌عبارتی زمان از دست‌شان درمی‌رود و شاید گیج شوند كه چه روزی از هفته یا چه فصلی از سال است.
 فراموشی: فراموشی شایع‌ترین علامت آلزایمر است. فرد در مراحل اولیه بیماری اطلاعات مربوط به وقایع اخیر را از یاد می‌برد؛ مثل اسامی و تاریخ‌ها و درنتیجه ممكن است بارها درموردشان بپرسد.
 مشكل در انجام امور روزمره: بیماری آلزایمر می‌تواند فرد مبتلا را در انجام امور روزمره به چالش بكشد. مثلا شاید فرد برای رفتن به مكان‌های آشنا، مدیریت هزینه‌ها یا مثلا یادآوری قوانین مشكل پیدا كند.
 تغییرات رفتاری: مبتلایان به آلزایمر معمولا تغییرات رفتاری و شخصیتی ناگهانی از خودشان نشان می‌دهند. ممكن است مشكوك، افسرده، بیمناك یا مضطرب شوند. این تغییرات موجب می‌شود فرد به‌راحتی از كوره دربرود و در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار بگیرد.
 مشكلات بینایی:  فرد مبتلا به آلزایمر ممكن است در درك فاصله و تشخیص رنگ‌ها یا كنتراست مشكل پیدا كند.
 مشكل در شركت یا ادامه گفت‌وگو:  مبتلایان به آلزایمر گاهی در گفت‌وگو ناگهان گیج می‌شوند و نمی‌دانند چطور رشته كلام را ادامه دهند. ممكن است پیداكردن واژگان مناسب هم برایشان سخت باشد.
منبع: medicaldaily.com