علت این مسأله آن است كه ملت‌های مختلف، امروز بیش از گذشته مقابل انواع دخالت‌ها و تحمیل سیاست‌های ایالات متحده ایستادگی می‌كنند و این مسأله تا آنجا پیش رفته است كه حتی از نحوه انتخاب‌های سیاسی‌شان هم می‌توان آن را دریافت. در بین نمونه‌های مختلف، جنوب‌شرق آسیا یكی از مناطقی است كه مصداق افول روزافزون نفوذ، اعمال قدرت و حتی چانه‌زنی آمریكا شده است.
بر‌اساس تاریخ این منطقه، جنوب‌شرق آسیا از دیرباز محل استعمار و استثمار كشورهای اسپانیا، هلند و انگلستان بود كه در طول یك سده اخیر و با همكاری كشورهای غربی، ایالات متحده آمریكا جای این كشور‌ها را گرفته و اقدام به نفوذ و پیشبرد سیاست‌های خود در محوری‌ترین كشور‌های این منطقه كرد.
در حقیقت كشور‌های این منطقه، بعد از استقلال از استعمارگران غربی، تبدیل به كشور‌های تحت نفوذ آمریكا شده و با توجه به قرابت جغرافیایی‌شان به چین، مورد توجه خاص این كشور و سرمایه‌گذاری جدی‌تر قرار گرفتند.
سوء‌استفاده‌های اقتصادی از فیلیپین و استثمار نوین اقتصاد این كشور، تحریك ویتنام برای تنش‌زایی نظامی با چین، الزام به مشاركت نظامی كشور‌های آسیای جنوب‌شرقی در جنگ با افغانستان و عراق، حمایت از نظامیان كودتاچی و جنایات آنها در منطقه، روی كار آوردن رژیم‌های دست‌نشانده و حمایت صریح از آنها، دخالت در امور داخلی این كشورها به نفع منافع خود، حمایت از جدایی‌طلبان تروریست در این منطقه و دخالت پشت‌پرده در چند كشتار عظیم رخ داده در جنوب‌شرق آسیا، تنها فهرست كوچكی از اعمال قدرت فاجعه‌آمیز متعدد آمریكا در این منطقه است كه البته به دست عمالش صورت گرفته است.
یكه‌تازی ایالات متحده در این منطقه تا آنجا پیش رفت كه این كشور به هیچ نهاد و فردی در قبال جنایاتش پاسخگو نبود و اقدامات برخی سیاستمداران و گروه‌ها در مخالفت با این قدرت برتر، به سختی سركوب می‌شد و اجازه رشد و مطرح شدن در میان مردم نمی‌رفت.
 تغییر نگاه به آمریكا
امروز اما نگاهی به وضعیت كلی جنوب شرق آسیا، به خوبی تغییر چهره این منطقه را به نفع ملت‌ها و به ضرر ایالات متحده نشان می‌دهد. از انتخاب‌های سیاسی كلان مردم گرفته تا راهپیمایی‌ها و تظاهرات‌های مختلف و نیز اظهار نظر صریح رهبران این كشورها در مواجهه با سیاست‌های این كشور!
چندی پیش، مردم فیلیپین در اقدامی آشكار، بالاخره پس از چند سال اعمال نفوذ مستقیم و غیر‌مستقیم به یك رئیس‌جمهور ضد‌آمریكا رای داده و به نفوذ مستقیم این كشور در فیلیپین خاتمه دادند. «رودریگو دوترته» پس از اظهارنظر‌های صریح ضد‌آمریكایی، رئیس‌جمهور فیلیپین شد تا درست چند هفته بعد از انتخابش، روابط با این كشور را به حداقل و روابط دوستانه با همسایه شمالی‌اش چین را به‌خوبی گسترش دهد. این درحالی بود كه رابطه چین و فیلیپین به علت اعمال نفوذ ایالات متحده در بدترین حالت به سر می‌برد و موجب محروم شدن ماهیگیران فیلیپینی از كسب درآمد از آب‌های شمالی گشته بود.
مردم اندونزی نیز برای دومین بار به نامزد مورد حمایت آمریكا یك نه بزرگ گفتند، این اتفاق درست زمانی رخ داد كه ایالات متحده، همه تلاش خود را برای اعمال نفوذ و پیروزی نامزد مورد حمایتش صورت داده بود. رای منفی مردم اندونزی به این فرد و انتخاب جوكوی به ریاست جمهوری، منجر به تقابل بیشتر سیاست‌های اعلامی اندونزی با آمریكا گشت تا جایی كه اندونزی در عرصه بین‌المللی، چندین مرتبه به صراحت سیاست‌های آمریكا را خصمانه و موضع خود را ضد این سیاست‌ها اعلام كرد. این مسأله حتی به اظهار‌نظرات صریح و موضعگیری‌های مشخص درباره موضوع فلسطین منجر گردید و اندونزی رسما با تصمیم آمریكا درباره انتقال سفارت مخالفت و یك راهپیمایی عظیم در این خصوص ترتیب داد؛ باید یادآوری كرد كه این كشور، همان كشوری است كه به دستور آمریكا و به دست نظامیان نفوذی این كشور، بیش از دو میلیون نفر از مردمش را به‌علت تمایل به كمونیسم از بین برد و این مسأله هم مورد حمایت رسمی آمریكا قرار گرفت.
در مالزی هم پس از انتخاب ماهاتیر محمد، نفوذ آمریكا و متحدانش، عربستان و رژیم صهیونیستی، كاملا روندی نزولی را طی كرد تا آنجا كه مسأله حضور سعودی‌ها در این كشور به‌شدت كمرنگ شده و سیاست‌های ضد‌رژیم صهیونیستی رسما از مقامات مالزی صادر می‌شود. ماهاتیر محمد چندی پیش با انتقاد از سیاست‌های آمریكا اعلام كرد كه مالزی دیگر پا جای پای سیاست‌های اعلامی آمریكا نمی‌گذارد و سیاست‌های مستقل خودش را پیش خواهد برد. نخست وزیر مالزی همچنین اذعان داشت كه مخالف اقدامات آمریكا علیه ایران بوده و آن را یك اقدام ظالمانه قلمداد می‌كند. مالزی در طول یك‌ماه گذشته نیز چند مرتبه اعلام كرد برای شكستن سلطه دلار بر جهان آمادگی دارد و دیگر قصد ندارد آمریكا را تنها قدرت بلامنازع جهان قلمداد كند.
 تفكرات ضدآمریكایی
واقعیت آن است كه وضعیت آمریكا چه به لحاظ مواضع سیاستمداران كشور‌های تاثیر‌گذار آسیای جنوب‌شرقی و چه به لحاظ انزجار ملت‌ها از این كشور، كاملا متفاوت با 40 سال گذشته است. رشد تفكرات ضدآمریكایی و روشن شدن اذهان مردم منطقه درباره سیاست‌های خبیث این كشور و مخالفت روزافزون با آمریكا، دیگر از ایالات متحده در این منطقه هژمونی باقی نگذاشته است.
اگر در سال‌های نه چندان دور، شاهد سیاست منفعلانه ملت‌های ضعیف در قبال اقدامات آمریكا بودیم، امروز شاهد اقبال مردم به سیاستمداران ضد‌آمریكایی و انتخاب آنها در انتخابات‌های این كشور‌ها هستیم. در حقیقت، با دانستن جایگاه برتر و بی‌رقیب آمریكا در این منطقه و یكه‌تازی‌هایی كه صورت می‌داد، بر این روند جز افول آمریكا در جنوب شرق آسیا، هیچ اسم دیگری نمی‌توان گذاشت. مسأله‌ای كه آغاز سراشیبی سقوط این امپراتوری بر سراسر دنیاست.