لطفا واقعی شوید!

خیلی از ما حالا زندگی در فضای مجازی را به روابط واقعی ترجیح می‌دهیم

لطفا واقعی شوید!

البته كه ربطی به سن ندارد، دهه 50 و 60 و 70 ندارد، این روزها همه مجازی شده‌ایم. اینستاگرام و تلگرام محلی برای دید و بازدیدهایمان شده است و سوژه جدل‌ها و بحث‌های سرگرم‌كننده. این دهه‌ها را اما گوشه ذهن‌تان نگه دارید تا بتوانیم برای نسل جدیدتر تاسف بخوریم كه قرار است در دنیای رایانه‌ها، اینترنت، رشد سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات بزرگ شوند و هركدام نسبتی صمیمی با این فضا دارند. این نسل به فضای مجازی پناه برده‌اند و ما هم مقصر این اوضاع و احوالیم. ما كه بزرگ‌تر آنها تلقی می‌شویم و این روزها حتی تبریك‌ها و دعواهایمان هم مجازی شده است! انكار می‌كنید؟ چند نمونه از این حال و احوال را باید بررسی كرد تا قانع شویم كه این روزها دیگر خبری از دور هم بودن و حال خوش واقعی نیست؟

اینستاگرام، آلبوم شخصی
چهره  مشهور، كارمند،كارگر، استاد دانشگاه، دكتر، مهندس، دانشجو یا هزار طیف دیگر؛ نكته این است كه همه ما این روزها در یك چیز مشترك هستیم.
 حضور بی‌امان در شبكه‌های مجازی كه البته همه‌مان كمی تا قسمتی آن را انكار می‌كنیم، اما خودمان را نمی‌توانیم گول بزنیم! مثلا فكر كنیم چرا آلبوم‌های عكس شخصی، امروز جایشان را به اینستاگرام داده‌اند؟ چرا عكس گرفتن و ثبت آن در اینستاگرام دلیلی برای بیرون رفتن و تفریحات‌مان شده است و این در حالی است كه داستان باید برعكس باشد؟ یا اجازه بدهید داستان را جور دیگری ببینیم. تولد یكی از بهترین دوستان ماست و ما تولد او را در اینستاگرام تبریك می‌گوییم بدون این‌كه تماسی با او داشته باشیم.
او خوشحال می‌شود و در یك استوری جداگانه از همه آنها كه تولدش را تبریك گفته‌اند، تشكر می‌كند و طبعا همه دنبال‌کننده‌های او هم موظف به دیدن تمام تشكرهایش هستند! این ماجرا نشان می‌دهد ما آدم‌های مجازی‌ای شده‌ایم كه از جهان واقعی دوریم. اگر این‌طور نبود، روز تولد همان بهترین دوست‌مان، حتی اگر زمان و مشغله‌ها اجازه نمی‌داد كه به دیدارش برویم، با یك تماس خوشحالش می‌كردیم و به یاد تولدش در فضای مجازی می‌افتادیم.
وقتی تلگرام هست
همین حالا خیلی از مردم نوشته‌های بالا را تكذیب می‌كنند و مدعی هستند تماس و پیامك و دیدار سرجایش هست و فضای مجازی فقط برای نشان دادن عمق بیشتر صمیمیت است. عده دیگر هم می‌گویند تلگرام و واتس‌اپ و ... برای همین مكالمه‌های كوتاه اختراع شده است تا بتوان با یك تبریك دیگران را خوشحال كرد. حالا بیاییم مصداق دیگری از مجازی شدن‌هایمان را پیدا كنیم. نكته‌ای كه دقیقا برعكس نوشته‌های بالاست و دوستان اهل توییتر به آن هوایی می‌گویند. سری به اینستاگرام و توییتر بزنید تا متوجه شوید غیر از تمام تبریك‌ها و ذوق كردن‌ها، این روزها حتی دعواهایمان هم مجازی شده است. یعنی دو نفر در فضای مجازی به هم بد و بیراه می‌گویند و مدام جواب یكدیگر را هم می‌دهند و نكته دیگر این است كه دنبال‌کننده‌های آنها باید این فضا را تاب بیاورند. حالا تصور كنید این دو نفر، چهره‌های مشهور هم باشند.
از دنبال‌کننده قلابی تا باندبازی
از دعوای خانم‌های بازیگر و یك خواننده تا استوری‌های بی‌امان آقای دروازه‌بان با بازیكنی كه تازه از تیم محبوبش خداحافظی كرده است! این فقط بخشی از مهم‌ترین نمونه‌هایی است كه مردم در جریان آنها قرار می‌گیرند. وقتی یك خواننده گفت تعداد دنبال‌کننده‌های یك خانم بازیگر دروغ است و بسیاری از آنها دنبال‌کننده‌های قلابی دارند، خانم بازیگر هم در جواب او نوشت: «آیا نیروی حسادت انقدر می‌تونه قوی باشه كه حتی كسی رو كه یك عمر برای این مردم خالصانه كار كرده و خنده به لبشان آورده رو هم میشه با تهمت و بی‌ادبی و تخریب چهره او پیش مردمش از چشم انداخت؟ عزت و ذلت دست خداست» و این قبیل پست‌ها كه تا مدت‌ها ادامه داشت. یا آخرین نمونه این دعواها پست خداحافظی بازیكن یكی از تیم‌های پرطرفدار كشور بود كه بسیار جنجالی شد. پست اینستاگرامی او در حمایت از هم تیمی‌اش و انتقاد از مشاوران و مدیران پیشین اطراف تیم و زالوصفتان سبب شد تا دروازه‌بان همان تیم به این مساله واكنش نشان دهد. او در استوری جداگانه‌ای نوشت اگر بعضی نزدیكان تیم زالوصفت هستند، قبل از من، هم‌پیاله تو بوده‌اند و این ماجرا كماكان ادامه دارد. یا داستان دفاع نویسنده كشورمان از دوست و رفیق مجری‌اش در اینستاگرام كه هنوز در صدر اخبار فضای مجازی است و این جنجال‌ها گاهی به حدی می‌رسد كه افراد فقط پاسخگوی یكدیگر در فضای مجازی هستند و كامنت‌های اینستاگرام خود را هم می‌بندند. داستان سر رازهای مگویی كه گاهی نباید گفته شود ولی چهره‌های مشهور به خودی خودی كاری می‌كنند كه جریان ساز شوند و اینجا دیگر خبری از حریم شخصی نیست!