ستون فقرات از كنار هم قرار گرفتن مهره‌ها ایجاد می‌شود. در بین هر دو مهره یك دیسك وجود دارد كه شبیه توپ لاستیكی و انعطاف‌پذیر است. در وسط هر مهره یك سوراخ وجود دارد كه از كنار هم قرار گرفتن این سوراخ‌ها یك كانال استخوانی ایجاد می‌گردد. این كانال استخوانی همان كانال نخاعی بوده كه محل عبور نخاع از مغز به پایین‌ترین قسمت دنبالچه است.
مجموعه‌ای از لیگامان‌ها كه شبیه طناب‌های محكم و ظریف هستند در داخل كانال مهره‌ها را در كنار هم نگه می‌دارند. تنگی كانال نخاع واژه‌ای است كه شنیدن آن توسط بیمار می‌تواند نگران‌كننده باشد ولی وجود این تنگی نمی‌تواند صرفا مترادف با جراحی باز یا از كار افتادگی تلقی شود.
تنگی كانال چگونه ایجاد می‌شود و راهكارهای درمان آن چیست؟ هر یك از اجزای تشكیل‌دهنده كانال می‌تواند در صورت تغییر سبب ایجاد تنگی یا كاهش سایز فضای داخلی كانال نخاع شود.
آرتروز یا تغییرات استخوانی كه در مهره‌ها اتفاق می‌افتد از علل شایع این بیماری محسوب می‌شود. تغییرات استخوانی شایع‌ترین علت ایجاد تنگی كانال در سنین بالا محسوب می‌شود. بیرون‌زدگی دیسك‌های بین مهره‌ای به داخل كانال و ضخیم شدن لیگامان‌های داخل كانال از علل دیگر ایجاد این تنگی است. شكایت اصلی بیماران مبتلا به تنگی كانال محدودیت راه رفتن است به این صورت كه بیماران پس از پیمودن یك مسافت كوتاه به‌علت درد یا سنگینی كه در پا ایجاد می‌شود باید دقایقی كوتاه توقف كنند سپس به راه‌رفتن ادامه دهند.
درمان در مراحل اولیه تا متوسط در كلینیك‌های درد امكان‌پذیر است. درمان دارویی، آب درمانی، اصلاح سبك زندگی و استفاده از لیزر‌های پرتوان قدم اول درمان است كه در بیش از نیمی از بیماران سبب بهبود می‌شود.
انجام تزریق در اتاق عمل كلینیك درد تحت فلوروسكوپی در محل تنگی كانال می‌تواند با كاهش التهاب و تورم دیسك‌ها و لیگامان‌های داخل كانال سبب كاهش فشار و بهبود بیماران شود. در بیماران با تنگی شدید و استخوانی كه با درمان‌های اولیه پاسخ نمی‌دهند، انجام عمل جراحی قدم آخر درمان محسوب ‌می‌شود. برای جلوگیری از عود بیماری آب درمانی منظم و اصلاح روش زندگی توصیه می‌شود.
مراجعه به موقع بیماران به كلینیك‌های درد امكان درمان به روش‌های ساده‌تر را بیشتر می‌کند.