نوروز امسال همراه با غم بود، چرا كه مردمان استان‌های شمالی ایران همگی با خروش سیل مقابله می‌كردند. تخریب جنگل‌ها بدون شك یكی از عوامل مهم بروز سیل در مناطق شمالی كشور از جمله استان گلستان و شهرستان‌های مجاور محسوب می‌شد. درختان در محیط‌های جنگلی موانع فیزیكی محسوب می‎شوند و قطرات باران در لابه‎لای برگ‌ها و شاخه‌های آنها جاری و كم‌كم در خاك نفوذ می‌كنند و وارد سفره‌های آب زیرزمینی می‌شوند، بنابراین، خطر وقوع سیلاب كاهش می‌یابد. به گفته كارشناسان زیست‌محیطی در این استان «میزان نفوذپذیری آب در جنگل 400 برابر یك مرتع و در مرتع صد برابر یك قطعه زمین كشاورزی است. بنابراین، جنگل‌ها بیشترین میزان نفوذپدیزی آب را در اختیار دارند و نقش آنها در نگه‎ داشتن آب بیشتر از بزرگ‎ترین سدهای كشور است، در حالی كه با قطع درختان آسیب پذیری خاك افزایش یافته، فرسایش بارانی را زیادتر و نفوذ آب را كمتر می‌كند. به همین دلیل در مناطق بیابانی سیلاب‎های بیشتری وجود دارد و كوچك‎ترین بارندگی در این مناطق، هرزآب بزرگی به‌راه می‌اندازد.»