آنچه فراموش كرده‌ایم
داریوش ارجمند بازیگر
واقعا این است فرهنگ و تربیت ما؟ نه مطمئنم این نیست. هر چه بیشتر فكر می‌كنم هم مطمئن‌تر می‌شوم. ما آدم‌های همان فرهنگ بنی‌آدم اعضای یكدیگرند هستیم. در سراسر فرهنگ و ادب ما توصیه به گذشت، ایثار و جوانمردی همیشه بوده، توصیه به مدارا و مردمداری. مگر می‌شود باور كرد مردمان این فرهنگ یك بسته دستكش 15 هزار تومان را 100 تا 200 هزار تومان بفروشند.
وقتی این موارد را می‌شنوم فكر می‌كنم شوخی كثیفی است! می‌گویم بگذارید فكرهای خودم را داشته باشم و باور نكنم... اما مگر می‌شود، باید از جایی فرهنگسازی را شروع كنیم. باید از خودمان بپرسیم در تمام مواردی قبل‌تر پیش آمده كاری نكرده‌ایم.
در برهه‌هایی كه شایعه شده كالایی قرار است نایاب شود و برخورد مردم را دیده‌ایم ساده از كنار ماجرا گذشته‌ایم. چرا زودتر فكری برای فرهنگسازی نكرده‌ایم تا یادمان بیاید اجدادمان چگونه به مهر و گذشت در كنار هم زندگی می‌كرده‌اند.
فكرش را بكنید یكی ترس حفظ سلامت و جانش را دارد و دیگری می‌گوید هر چه پول داری بده تا همان وسیله بهداشتی یا دارویی كه تا یك هفته پیش قیمت پایینی داشته را به تو بدهم! وقتی در تلویزیون گزارش‌هایی دیدم درباره كسانی كه ماسك و الكل احتكار می‌كنند، بسیار غمگین شدم و از خودم پرسیدم، چرا ما برای تربیت انسان مسلمان واقعی كاری نكرده‌ایم. كرونا باعث شد بفهمیم چقدر باید برای تربیت كاسب‌كار مسلمان تلاش می‌كردیم و نكرده‌ایم، باعث شد یادمان بیاید جامعه‌مان كلی آدم سودجو دارد كه تا به موقعیت بحرانی مردم برسند شروع می‌كنند به چاپیدن و ما راهی برای رفتار درست با آنها نداریم. كرونا باعث شد برخی كمبودهای جامعه را كه بزرگ هم نیستند پیدا كنیم و امیدوارم در پایان بحران و گذر از این ویروس بتوانیم فرهنگسازی را به شكلی جدی پی بگیریم. مطمئنم رسانه ملی و در كنار آن روزنامه‌ها، آموزش پرورش، دانشگاه‌ها، مساجد و... می‌توانند با فرهنگسازی جلوی تكرار چنین رفتارها و اتفاقاتی را در بحران‌های آینده گرفته یا حداقل آنها را كمرنگ كنند. باید به آمدن چنین روزهایی امیدوار بمانیم؟ به شكست دادن كرونا امیدوار باشیم؟ بله. مسلما. انسان مسلمان همیشه و در هر شرایطی امیدوار می‌ماند.
وقتی این موارد را می‌شنوم فكر می‌كنم شوخی كثیفی است! می‌گویم بگذارید فكرهای خودم را داشته باشم و باور نكنم... اما مگر می‌شود، باید از جایی فرهنگسازی را شروع كنیم. باید از خودمان بپرسیم در تمام مواردی قبل‌تر پیش آمده كاری نكرده‌ایم.
در برهه‌هایی كه شایعه شده كالایی قرار است نایاب شود و برخورد مردم را دیده‌ایم ساده از كنار ماجرا گذشته‌ایم. چرا زودتر فكری برای فرهنگسازی نكرده‌ایم تا یادمان بیاید اجدادمان چگونه به مهر و گذشت در كنار هم زندگی می‌كرده‌اند.
فكرش را بكنید یكی ترس حفظ سلامت و جانش را دارد و دیگری می‌گوید هر چه پول داری بده تا همان وسیله بهداشتی یا دارویی كه تا یك هفته پیش قیمت پایینی داشته را به تو بدهم! وقتی در تلویزیون گزارش‌هایی دیدم درباره كسانی كه ماسك و الكل احتكار می‌كنند، بسیار غمگین شدم و از خودم پرسیدم، چرا ما برای تربیت انسان مسلمان واقعی كاری نكرده‌ایم. كرونا باعث شد بفهمیم چقدر باید برای تربیت كاسب‌كار مسلمان تلاش می‌كردیم و نكرده‌ایم، باعث شد یادمان بیاید جامعه‌مان كلی آدم سودجو دارد كه تا به موقعیت بحرانی مردم برسند شروع می‌كنند به چاپیدن و ما راهی برای رفتار درست با آنها نداریم. كرونا باعث شد برخی كمبودهای جامعه را كه بزرگ هم نیستند پیدا كنیم و امیدوارم در پایان بحران و گذر از این ویروس بتوانیم فرهنگسازی را به شكلی جدی پی بگیریم. مطمئنم رسانه ملی و در كنار آن روزنامه‌ها، آموزش پرورش، دانشگاه‌ها، مساجد و... می‌توانند با فرهنگسازی جلوی تكرار چنین رفتارها و اتفاقاتی را در بحران‌های آینده گرفته یا حداقل آنها را كمرنگ كنند. باید به آمدن چنین روزهایی امیدوار بمانیم؟ به شكست دادن كرونا امیدوار باشیم؟ بله. مسلما. انسان مسلمان همیشه و در هر شرایطی امیدوار می‌ماند.
