کرونا، به روایت قفسه‌های خالی

هجوم مردم آمریکا و اروپا به فروشگاه‌های زنجیره‌ای، پرده‌ای جدید از واقعیت غرب را نشان داد

کرونا، به روایت قفسه‌های خالی

حالا کرونا خیلی از معادلات اجتماعی را دگرگون کرده است. چه کسی فکرش را می‌کرد خیلی از کشورهایی که خودشان را متمدن‌ترین کشورهای جهان می‌دانستند این روزها و با شیوع کرونا دست به حرکت‌هایی بزنند که نه در حد و شأن مسوولانشان باشد و نه از مردم‌شان چنین رفتاری را می‌توان توقع داشت. از آمریکا شروع می‌کنیم. کشوری که خودش را سرآمد و پیشرفت در جهان می‌داند و معتقد است در فرهنگ و تمدن هیچ کشوری به پایش نمی‌رسد. در همین آمریکا از دولتمردان گرفته تا مردم رفتارهایی را شاهدیم که این ادعا را زیر سؤال برده است.



دولتمردان آمریکایی همچنان آمارهای ابتلا به کرونا را به‌عنوان اسناد محرمانه تلقی کرده‌اند و کسی درست نمی‌داند در حال حاضر تعداد مبتلایان به کرونا در این کشور چند نفر است. از طرفی مراکز درمانی و بیمارستانی هم در پایین‌ترین سطح آمادگی برای مقابله با کرونا قرار دارند و بسیاری از افراد به دلیل بالا بودن هزینه‌های درمان، اصلاً به مراکز درمانی مراجعه نمی‌کنند. همه اینها را بگذارید کنار شایعه ابتلای خود ترامپ به کرونا که اگر حقیقت داشته باشد باید فاتحه دولت آمریکا را خواند.
وضعیت مراکز فروش اقلام و ملزومات هم تکلیفش معلوم است. عملاً مردم آمریکا چند روزی است در صف خرید از فروشگاه‌ها ایستاده‌اند تا مواد بهداشتی و انواع دستمال‌کاغذی بخرند. اما این همه واقعیت نیست. واقعیت این روزهای زندگی در آمریکا گالن‌های مواد شوینده است که با زنجیر به قفسه‌ها قفل‌شده است.
قفسه‌های خالی، حتی آدامس!
البته بقیه کشورها هم خیلی وضعیتشان از آمریکا بهتر نیست و ظاهراً کرونا وضعیت قحطی را اعلام کرده است.
در انگلستان در شرایطی که جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر طی سخنانش در پارلمان هشدار می‌دهد  اوضاع انگلستان اصلاً خوب نیست و به‌زودی باید منتظر یک فاجعه ملی باشیم، بوریس جانسون همچنان به لبخندهای کارتونی خودش ادامه می‌دهد تا جایی که مردم انگلستان تقریبا هیچ قفسه‌ای از فروشگاه‌های بریتانیا را برای رضای خدا پر نگه نداشته‌اند و خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی که کلاً با نگرانی در حال رصد وضعیت کرونا در ایران است، قلم به اعتراف گشاده و نوشته است: «رفتم خرید، قفسه‌های زیادی خالی بود از جمله کاغذ توالت و پاستا و کاهو و لیموترش و...اما عجیب‌ترینش قفسه‌های خالی آدامس بود.»
همه چیز جویده شده است!
یک شهروند لندنی در تشریح این روزهای شهرش با انتشار تصویر قفسه‌های خالی فروشگاه‌ها نوشته است: «وضعیت یکی از سوپرمارکت‌هایی که 8 صبح سرزدم. لندن. قفسه‌های تب‌سنج، ماده ضدعفونی‌کننده، برنج، انواع بیسکویت، انواع کنسرو خالی است...»
یک شهروند بلژیکی هم در تعریف اوضاع‌واحوال این روزهای این کشور اروپایی نوشته است: «این واکنش مردم که میریزن تو فروشگاه‌ها همه چی رو می‌برن، ظاهرا جهانیه. از عصر دیروز که در بلژیک خبر قرنطینه جدی شد، مردم ریخته‌ان و هر چی بوده جویده‌ان...» البته در کشورهای اروپایی شاید ولی در ایران خودمان با همه مشکلاتی که مردم دارند و با کمبودهایی که از ژل ضدعفونی‌کننده تا ماسک و دستکش وجود دارد، اما کسی مواد غذایی و مایحتاج را اینجا نجویده و در فروشگاه‌ها همه چیز موجود است!
اوضاع در بقیه شهرهای اروپایی هم بهتر از انگلستان و بلژیک نیست. ایتالیا که این روزها بالاترین آمار مبتلایان به کرونا را به خودش اختصاص داده در شرایط بدی قرارگرفته است و نخست‌وزیرشان از مردم خواسته است: «لطفا از خانه‌ها بیرون نیایید...» تا بلکه دولت بتواند وضعیت را در کنترل خودش قرار بدهد. این در شرایطی است که بیمارستان‌ها و مراکز درمانی در شرایط خوبی برای پذیرش و درمان بیماران قرار ندارند. مردم ایتالیا هم که حسابی ترسیده‌اند همان بلایی را سر فروشگاه‌ها آورده‌اند که بقیه کشورهای اروپایی... یک دانشجوی روزنامه‌نگاری در ایتالیا با انتشار عکسی از کارگران ایتالیایی نوشته است: «تصمیم ایتالیا مبنی‌بر بستن مغازه‌ها و توقف فعالیت‌های تجاری، در عین حال بازماندن کارخانه‌ها واکنش‌های زیادی میان کارگران به دنبال داشته است. اعتصاب‌های خودجوشی آغازشده که «ما گوشت‌ قربانی نیستیم و مصون از ویروس نیستیم» و خواهان تعطیلی کارخانه‌ها شدند. مدیر اجرایی فِراری هم نطقی درباره اولویت‌های‌ این کارخانه در حفظ سلامت کارگران کرده و گفته تعدادشان را به حداقل ممکن رساندند و... اما کارخانه تعطیل نمی‌شود.»
احتکار پاستا، کمبود دستمال توالت
در آلمان هم آسمان به همان رنگ دیگر کشورهای اروپایی است. دویچه‌وله در یادداشتی با عنوان «هجوم به مغازه‌ها از ترس کرونا، منطقی یا بی‌منطق؟» به این نوع رفتار در آلمان پرداخته و نوشته است: «این روزها مردم در آلمان کیلو کیلو اسپاگتی می‌خرند. قفسه قوطی‌های کنسرو و کاغذ توالت خالی است. بخشی از مردم طوری رفتار می‌کنند که گویا قرار است به دنبال کرونا قحطی بیاید. این احساس چقدر منطقی است و انبار کردن چقدر ضروری؟»
تاگس‌شاو، سایت شبکه اول تلویزیون آلمان هم در توصیف حال و هوای این روزهای آلمان نوشته هرکس این روزها به خرید می‌رود به احتمال قوی با قفسه خالی فروشگاه‌ها روبه‌رو می‌شود. انبار کردن مواد غذایی این روزها دستمایه طنز و تمسخر بسیاری نیز شده‌ است. به‌خصوص اخبار و تصاویری راست و ناراست هم در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شوند. هرکس گشتی در این شبکه‌ها بزند تصور می‌کند کل آلمان از هول کرونا به فروشگاه‌ها هجوم برده است.
اما سوئد کشور رفاه، آرامش و خدمات اجتماعی. اگر فکر می‌کنید اهالی اسکاندیناوی در کمال آرامش و در بالاترین سطح خدمات اجتماعی دارند روزهای کرونایی را با خوبی و خوشی سپری می‌کنند، سخت در اشتباه هستید. مهد آرامش و رفاه دنیا این روزها هم عجیب درگیر کرونا شده است و پا جای پای باقی دوستان اروپایی خودش گذاشته و تقریبا فروشگاه‌ها را درو کرده‌اند. ما نمی‌گوییم، یکی از شهروندان سوئدی با انتشار عکسی در صفحه شخصی‌اش نوشته است: «یادتونه چند روز پیش نوشتم سوئد برخلاف خیلی از کشورها هجوم نبرده‌اند همه چیز رو بخرند؟ چرت گفتم، این وضعیت فروشگاه‌های محله ماست.آخه شامپو هم تمام کردن داره؟ مایع دهانشویه چه ربطی به کرونا داره؟...»
«حمله زامبی‌ها» به فروشگاه‌ها یا «اگر من رو نمی‌خورید بیام فروشگاه» از دیگر واکنش‌های شهروندان اروپایی به ماجرای ترس و هراسی است که انتشار بیماری کرونا در جان مردم اروپا انداخته است.
این موضوع و ناکارآمدی دولت‌های غربی در برخورد واقعی و منطقی با افکار عمومی نشان دهنده یک واقعیت مهم است که نمایش اروپا و آمریکا در رفتارهای متمدنانه بخش مهمی از تصاویر غیر‌واقعی است که رسانه‌های غربی از اروپا و آمریکا برای کشورهای در حال توسعه ساخته‌اند و حالا همان تصاویر سیاهی که از کشورهای به تعبیر خودشان جهان سوم برای مردم آروپا و امریکا ساخته‌اند دامن خودشان را گرفته است.
واقعیتی که کرونا از آن پرده برداشت
کرونا با همه بدی‌ها و تلخی‌هایش واقعیت‌های جدیدی را از غرب روشن کرد. نخست آن‌که آنچه از نظام سلامت در اروپا و آمریکا نشان داده می‌شود با واقعیت‌های موجود فاصله زیادی دارد. دوم آن‌که رفتارهای این روزهای مردم و هراس بزرگی که از کرونا و قحطی در افکار عمومی غرب ایجاد شده ناشی از بی‌اعتمادی مردم هم به دولت‌ها و هم به رسانه‌هاست و سوم این‌که درست در شرایطی که در کشورهای اسلامی رفتارهای همدلانه برای کمک به همنوع و دفاع از بیماران شکل‌گرفته است در غرب همه به دنبال نجات خودشان هستند.
 آیا این حلقه مفقوده غرب خطرناک‌تر از کرونا نیست؟