رهبر معظم انقلاب در صحبت های روز گذشته شان به چند نکته در حوزه مقابله با کرونا اشاره کردند که قابل تامل است. ایشان برای چندمین بار در چهار ماه اخیر از زحمات کادر درمانی قدردانی کردند و از صفت«طاقت فرسا» برای این خدمات استفاده کردند. همچنین تاکید کردند شیوع بیماری کرونا و استمرار خدمات دهی موجب خستگی این افراد شده است.
ایشان همچنین از برخی افراد به خاطر این که کرونا را یک مساله تمام شده قلمداد می کنند، انتقاد کردند و گفتند با این که در ابتدای کار مقابله با این بیماری، ایران یکی از کشورهای موفق در حوزه مقابله بود، اما اکنون وضعیت فرق کرده و با این که در ابتدای راه شاهد مجاهدت داوطلبانه گروه های مردمی و همکاری همه مردم بودیم، اما اکنون آن حرکت‌ها و آن مجاهدت‌ها از سوی برخی مردم و مسوولان سست شده است.
استفاده از واژه «متاسفانه» حین ادای این جملات از سوی رهبر انقلاب پیامی را مخابره می کند که مدتی است بسیاری از فعلان این حوزه را درگیر کرده است. واقعیت این است که رعایت پروتکل‌های بهداشتی از سوی بخش زیادی از جامعه کمرنگ شده و همین موضوع باعث افزایش مراجعات به مراکز درمانی و در نتیجه خستگی کادر درمانی شده است. از سوی دیگر در برخی استان‌های کشور نیز فعالیت گروه‌های مردمی و خدمات داوطلبانه گروه‌های جهادی کمرنگ شده، البته نه به خاطر افت انگیزه یا حساسیت در این افراد بلکه به دلیل آنچه به سیاست‌های بالادستی درحوزه مبارزه با کرونا مربوط می شود.
هم‌اکنون گروه‌های جهادی در استانی همچون خوزستان که وضعیت قرمز دارد، چشمگیر است، اما در استان هایی که وضعیت زرد دارند، این فعالیت‌ها افت کرده، فقط به این دلیل که ستاد مبارزه با کرونا اعلام نیاز نمی‌کند و به ورود گروه‌های جهادی و داوطلبانه چراغ سبز نشان نمی دهد.  این گروه ها در واقع همانند اورژانس هستند که افراد نیازمند کمک با آن تماس می‌گیرند، پس وقتی تماسی برقرار نمی‌شود، اورژانس نیز نمی تواند راسا اقدام کند.
به عبارت دقیق تر گروه‌های جهادی و مردمی بدون اعلام نیاز از سوی ستاد مقابله با کرونا حتی نمی‌توانند به جامعه هدف خود ماسک بدهند، چون این کار خلاف پروتکل های بهداشتی تعریف شده است. پس اگر نمود کارهای جهادی در برخی استان‌ها کمرنگ شده بهتر است از مسوولان این ستاد سوال شود که چرا از نیروهای جهادی و مجموعه بسیج کمک خواسته نمی‌شود.