بار دیگر رسیدیم به فصل نقل‌و‌انتقالات و اهالی فوتبال که بیرون گود نشسته‌اند هر روز رقم‌هایی می‌شنوند که قابل هضم نیست. البته معتقدم  فقط این فوتبالیست‌ها نیستند که در افزایش بی‌رویه رقم قراردادها نقش دارند. اگر بازیکنی تا فصل گذشته یک میلیارد گرفته و حالا پیشنهاد پنج میلیاردی روی میز مدیرعامل می‌گذارد ، این افزایش پنج برابری هدایت شده است و از جریانی تاثیر می‌گیرد که در آن مدیربرنامه‌ها هم ایفای نقش می‌کنند. در واقع تعداد زیادی دلال با همکاری بعضی مدیران فوتبالی، رقم‌ها را بالا می‌برند تا سود بیشتری از سفره فوتبال عایدشان شود. در واقع در این فوتبال فقط  قیمت‌هاست که بالا می‌رود و خبری از پیشرفت نیست. آیا فوتبال ما هم به همین میزان پیشرفت کرده است؟ آیا تیم‌های باشگاهی‌مان قهرمان آسیا هستند؟ آیا تیم امیدمان به المپیک صعود کرده است؟ آیا تیم‌ملی مشکلی در مرحله مقدماتی جام‌جهانی ندارد؟ اینها باید ملاک افزایش قیمت‌ها در فوتبال باشد؛ نه این‌که بگوییم چون دلار افزایش پیدا کرده، پس رقم قراردادها هم باید متناسب با آن بالا برود. مگر بازیکن فوتبال کالاست که قیمتش با دلار
بالا و پایین شود؛ آن هم با‌توجه به شرایط اقتصادی کشور و مشکلات اقتصادی که گریبان مردم را گرفته است، این اعداد و ارقام نجومی اصلا منطقی نیست. این را در نظر بگیرید که بیش از 90‌درصد این مبالغ را دولت از بودجه مردمی تامین ‌و‌این پول‌ها را پرداخت می‌کند. مدیران ما باید مراقب بیت‌المال باشند. به چه دلیل بازیکنان صحبت از قراردادهای میلیاردی می‌کنند درحالی که به لحاظ فنی واقعا ضعیف هستند. شاید خیلی‌ها از این حرف من دلخور شوند یا علیه من موضعگیری کنند، اما به عنوان کسی که نزدیک به‌‌ ‌30سال از عمرش را در این فوتبال گذرانده، می‌گویم، ارزش واقعی ملی‌پوشان فعلی که در لیگ‌برتر بازی می‌کنند بیشتر از دو میلیارد تومان نیست و برای بازیکنان خوب لیگ که در سطح تیم‌ملی نیستند هم نباید رقمی بیشتر یک میلیارد یا یک میلیارد و 200‌میلیون تومان هزینه کرد. باور کنید توان فنی بسیاری از فوتبالیست‌های کنونی ما به هیچ وجه در حد یک میلیارد تومان نیست. در مورد مربیان هم داستان همین است. در واقع من اصلا متوجه عدد و رقم‌‌های تیتر رسانه‌های این روزها نمی شوم. یک مربی کارنامه‌دار نباید قیمتش بیشتر از  دو میلیارد تومان باشد در حالی که الان شاهد قراردادهای 10 یا 15‌میلیارد تومانی هستیم که واقعا عجیب است؟ این همه پول بابت چیست؟ خاطرم هست یک سال سقف قرارداد تعیین کردند و خیلی‌ها هم موضع گرفتند. بعد هم خیلی راحت قانون را دور زدند و قراردادهای زیرمیزی مرسوم شد. اکنون بیش از هر زمان دیگری ورود نهادهای نظارتی لازم است تا بیش از این بیت‌المال هدر نرود.