نگاهی به برخی لحظات ماندگار مارادونا به بهانه تولدش
ماندگار همچون دست‌خدا!
شاید کمتر کسی باشد که ورزشی را بدون یک چهره نتواند به یاد بیاورد. برای فوتبال نام نیاوردن از دیه‌گو مارادونا امکان ندارد. نمی‌توان تاثیر او را در ورزش فوتبال در سه دهه حضورش در این ورزش نادیده گرفت. امروز تولد این چهره فوتبالی است، کسی که با فوتبال و حاشیه رشد کرد و با فوتبال و حاشیه درگذشت. حواشی پر سروصدا پشت اسطوره فوتبالی جهان پس از مرگ هم او را رها نکرد. 36سال از روزی که دیه‌گو مارادونا آن بلا را سر انگلیسی‌ها آورد می‌گذرد. نابغه عجیب، بعد از درگذشتش در ۶۰سالگی برای همیشه در یادها ماندگار شد، چه او را دوست داشته باشید، چه دوست نداشته باشید. دوران بازی دیه‌گو مارادونا مملو از لحظات جادویی بود. به‌ندرت اسطوره‌هایی را داریم که این‌قدر لحظات ناب در فوتبال ایجاد کرده باشند. نشریه فورفورتو چند وقت پیش به بهانه سالگرد گل قرن نگاهی انداخته به لحظات خاص زندگی او. هر چند جدا کردن لحظاتی ویژه از زندگی پرماجرای مارادونا کار سهلی نیست و او در کارنامه بازی‌اش از این دست لحظات کم نداشته اما به بهانه سالروز تولد این فوتبالیست اسطوره‌ای بعضی از این لحظات را جدا کردیم تا مروری بر آن داشته باشیم.
مارادونا که برای جام‌جهانی ۱۹۷۸ به‌دلیل این‌که زیادی جوان بود، توسط کارلوس منوتی خط زده شد، با این حال سال ۱۹۷۷ وقتی فقط ۱۶سال داشت، اولین بازی ملی‌اش برای آرژانتین را انجام داده بود. منوتی هم او را برای تیم ملی جوانان آرژانتین انتخاب کرد و به ژاپن برد. در مرحله گروهی لهستان، اندونزی و یوگسلاوی را بردند و مارادونا سه‌گل زد. الجزایر را در یک‌چهارم نهایی با پنج‌گل تحقیر کردند. سپس نوبت به اروگوئه رسید و مارادونا در آن دیدار هم گل زد تا این‌که شوروی را در فینال ۳ بر یک بردند و دیه‌گو سومین گل را زد. دیه‌گو در آن مسابقات توپ‌طلایی را برد و بهترین بازیکن شد.
یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی (۱۹۸۶)
پیتر بردزلی هنوز آرزو می‌کند کاش مارادونا را همان‌جا در میانه‌های راه زده بود اما دیه‌گو رفت و رفت و با سرعت به دروازه رسید. ضربه آهسته‌اش هم درنهایت درون دروازه رفت تا «گل قرن» به ثمر برسد اما گل اول عجیب‌تر و تاریخی‌تر بود. با همان قد کوتاه جهشی بلند کرد و بالاتر از پیتر شیلتون توپ را به درون دروازه فرستاد. علی بن‌ناصر، داور تونسی اصلا متوجه نشد مارادونا با دست گل زده. این گل بعدها به «دست خدا» معروف شد. در نهایت آلبی‌سلسته آن بازی را ۲ بر یک برد و به نیمه‌نهایی رفت و در نهایت هم قهرمان شد.
اسکودتوی دوم ناپولی (۱۹۹۰)
دو فصل متوالی ناکامی مقابل تیم‌های میلانی و درنهایت انتقامگیری. ناپولی که یک فصل پایین‌تر از میلان و یک فصل پایین‌تر از اینتر قرار گرفت و اسکودتو را از دست داد، به دومین اسکودتو با مارادونا رسید. دیه‌گو با ۱۶ گل بهترین آمار خودش در سری A را فصل۱۹۹۰ــ 1989 ثبت کرد. او که هفت پاس‌گل، از جمله دو پاس‌گل در بازی حساس مقابل میلان داشت، فصلی استثنایی را سپری کرد. او ۱۰ گل در ۱۵بازی آخر زد تا نقش اصلی در مسیر قهرمانی را ایفا کند. دو گل او در دیدار مقابل یوونتوس ماندگار بود. ناپولی پس از آن فصل دیگر قهرمان سری A نشد.
آرژانتین- یونان، مرحله گروهی (1994)
پیش از این‌که تست «افدرین» مارادونا مثبت درآید که او هم مربی شخصی‌اش را مقصر قلمداد کرد، یونان و نیجریه را در جام‌جهانی ۱۹۹۴ شکست داده بودند. پیروزی مقابل نیجریه آخرین بازی مارادونا برای تیم ملی کشورش بود. پیش‌از‌آن، ستاره ۳۴ ساله آلبی‌سلسته نمایشی خیره‌کننده مقابل یونان داشت. باتیستوتا در آن بازی هت‌تریک کرد و مارادونا هم یک گل زد؛ آخرین لحظات خوشی که مارادونا در تیم ملی آرژانتین دید. برای یک اسطوره روش بدی برای خداحافظی بود. آرژانتین بدون مارادونا را هم در دور بعد رومانی حذف کرد و به خانه فرستاد.
