وعده رفع کمبودها از اواخر شهریور به‌کرات از سوی وزیر و مسئولان دارویی کشور اعلام شده و بازه زمانی آن نه «یکی دو ماهه» بلکه « یکی دو هفته»‌ بوده‌ است. افزایش بازه زمانی وعده‌های مدیران سلامت کشور انگار حکایت از این دارد که به این زودی‌ها نمی‌توان به مدیریت بازار دارویی کشور دل بست و احتمالا کمبودهایی که بخشی ناشی از سوء مدیریت و بخشی ناشی از ناهماهنگی و سودجویی تولید کنندگان و شرکت‌های پخش است، همچنان ادامه خواهد داشت.  این در حالی است که کمبود داروهای ساده‌ای مثل آنتی بیوتیک‌ها یا شربت سرماخوردگی و استامینوفن کودکان که سال‌ها در تولید آن خودکفا بودیم از برخی پشت پرده‌ها حکایت دارد و واردات آنها برای مدیریت بازار دارویی کشور  به تعبیر حسنیعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت فاجعه‌ای مدیریتی است.
حالا هم در شرایطی که انتظار می‌رفت لااقل با واردات و افزایش ظرفیت تولید بتوانیم به رفع کمبودهای دارویی امیدوار باشیم، بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت از رفع کمبودهای دارویی تا یکی دو ماه آینده خبر می‌دهد تا آب پاکی را روی دست‌مان بریزد که بحران دارویی در کشور حالا حالاها قرار نیست به سامان برسد و شاید بعد از این باید نگران فربه شدن فهرست زرد کمبودهای دارویی باشیم.  در کنار اینها کشف هشت تن مواد اولیه دارویی از انبار یک شرکت لبنیاتی نشان داد ماجرا به این سادگی‌ها نیست و عمق فاجعه بیشتر از این حرف‌هاست. به‌خصوص این‌که این مواد اولیه دارویی سال99 وارد کشور شده و برخلاف رویه‌های مرسوم،‌ردپای آن در هیچ جا ثبت نشده است. در حالی که باید در سامانه تیتک ثبت می‌شد. همین حالا هم ممکن است داروها یا مواد اولیه بیشتری در یکی از انبارهای مواد خوراکی در حاشیه یا بیرون شهرها به امید گران‌تر شدن و سود بیشتر احتکار شده باشد. درست در شرایطی که کودکی از آنفلوآنزا در تب می‌سوزد و مادر و پدری به امید پیدا کردن شربت آموکسی سیسلین داروخانه‌های شهر را زیر پا می‌گذارند.

زهرا چیذری - دبیر گروه جامعه