به گزارش خبرنگار جام‌جم، رسیدگی به این پرونده از آخرین روزهای سال 1400 و با گزارش قتل پسری جوان طی یک درگیری در قرچک ورامین در دستور کار پلیس قرار گرفت. در این دعوا پسری به نام علیرضا بر اثر اصابت ضربه چاقو به پایش به قتل رسید. متهم به نام میثم دستگیر شد و در تحقیقات گفت: « چند ماه قبل من و دو نفر از دوستانم در یک ساندویچی بودیم که پسری به نام حسین به آنجا آمد و شروع به فحاشی کرد. ما از او خواستیم آنجا را ترک کند. چند ساعت بعد حسین در خانه‌شان به کما رفت و خانواده‌اش از ما شکایت کردند. با این که حسین بعد از یک ماه از کما بیرون آمد اما خانواده اش بر سر شکایت خود باقی ماندند. علیرضا قرار بود در دادگاه علیه ما شهادت دهد. روز حادثه در حالی که مست بودم سراغ او رفتم تا بخواهم به دادگاه نیاید و شهادت ندهد اما درگیر شدیم . ناخواسته با چاقو ضربه ای به او زدم.»
پس از تکمیل تحقیقات، پرونده به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال و متهم در شعبه دوم پای میز محاکمه قرار گرفت.
در ابتدای این جلسه اولیای دم مقتول برای میثم درخواست قصاص کردند. سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت: «من قصد قتل نداشتم. با علیرضا دست به یقه شده بودیم که دوستانش با چاقو به سمت ما آمدند. من هم چاقویم را بیرون کشیدم تا از خودم دفاع کنم اما تعادل علیرضا برهم خورد و روی من افتاد و چاقو داخل پایش رفت. من اگر قصد زدن او را داشتم به سر و صورتش ضربه می‌زدم.»پس از دفاعیات متهم و وکیل مدافعش، قضات دادگاه برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند و میثم را به قصاص محکوم کردند.