موذنی در خلق آثار داستانی و نمایشی با تم اجتماعی دستی دور و دراز بر آتش دارد و آثار قابل توجهی را با این مضمون خلق کرده است. شگرد او در این نوع از نگارش ساده‌نویسی و دوری از فرم‌گرایی بی‌دلیل در نگارش است که تلاش می‌کند فرم را در خدمت مضمون بیاورد. او چه در داستان و چه در نمایشنامه ساده‌نویسی و حتی استفاده از عبارات و واژه‌های ساده و عامیانه را در خدمت خلق موقعیت‌های حس‌برانگیز داستانی درآورده است و حاصل آن نیز همواره متونی بوده که از منظر سادگی و همراهی تا انتها با مخاطب خود یکدل بوده است و در انتها نیز لبخند رضایت را بر لب او نشانده است.در نمایشنامه کیسه بوکس مفهوم ذاتی موفقیت دستمایه خلق اثر قرار گرفته است. یک بوکسور که مربی وی زمان و انرژی زیادی را برای تمرین‌دادن او اختصاص داده است ولی درست در بزنگاه مسابقه وی با همه امیدی که به او می‌رفت، تن به شکست می‌دهد. بوکسور اما در خانه در میان خانواده نیز با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند./ جام‌جم