طلا در جوی

طلا در جوی

بحران آب حالا تنها یک ترجیع‌بند تکراری در گفته‌های مسوولان نیست، این موضوعی است که شهروندان هم به پیامدهای سوء آن واقف هستند.

در این میان همواره از برداشت‌های بیش از اندازه از سفره آب‌های زیرزمینی به عنوان یکی از دلایل رسیدن به چنین موقعیتی حرف زده شده است، اما به باور اغلب کارشناسان مهم‌ترین دلیل در چرایی رسیدن به وضعیت کنونی در رابطه با آب باید به سوءمدیریت‌های احتمالی در این زمینه اشاره کنیم، اگرچه خشکسالی و تغییرات اقلیمی هم به این سوءمدیریت‌ها دامن زده است. یکی از همین موارد مربوط به مقدار هدررفت آب در بخش کشاورزی است. آمارهای این حوزه تکان دهنده است؛ «در حوزه کشاورزی ۹ میلیارد مترمکعب آب هدر می‌رود که برابر با کل آب شرب قطر و چند کشور عربی است.» این جدیدترین اظهار نظر رئیس سازمان ملی بهره‌وری از وضعیت هدر رفت منابع آبی کشور در بخش کشاورزی است.
میرسامان پیشوایی می‌گوید: در برنامه ششم توسعه، 20 درصد از رشد اقتصادی باید از بهره‌وری محقق می‌شد اما فقط 0.4درصد از محل بهره‌وری محقق شده است! بر این اساس صدای بهره‌وری به دستگاه‌ها به درستی منتقل نمی‌شود.بقیه اشاره‌های او در ارتباط با حوزه‌های دیگر است اما برای فهم درست این میزان هدررفت آب به این نکته اشاره کنیم که در حالی 9میلیارد مکعب آب هدر می‌رود که حجم مخزن سد کرج تنها 205میلیون مترمکعب است! در این زمینه با استناد به آمارهای دیگری هم می‌توان از حجم هولناکی این میزان هدررفت آگاه شد. یکی از آنها این‌که بخش کشاورزی مصرف کننده نزدیک به 80درصد آب در ایران است! و آب شرب تنها سهمی 5درصدی دارد. به این معنا که تنها یک صرفه‌جویی معمولی در بخش کشاورزی می‌تواند به ذخیره مقدار قابل توجهی از آب در شرایط کنونی بحران آبی بینجامد.