با امید چهارمین قهرمانی با شعار «تا پای جان برای ایران»
و اینک جام ملتهای آسیا
هجدهمین دورهاش از فردا شب در دوحه قطر افتتاح میشود و تیمملی ایران مثل همیشه یکی از مدعیان قهرمانی است. چقدر دلمان تنگ شده برای قهرمانی.
تا سال 1996 با 3 قهرمانی پرافتخارترین تیم آسیا بودیم که عربستان از راه رسید و با کنار زدن ما و کسب سومین عنوان قهرمانی از ایران جلو زد. آنها آن زمان یک نایب قهرمانی هم داشتند اما ما نداشتیم. هنوز هم نداریم. صعود به فینال جام ملتها برای ما سالهاست که قفل است. دقیقا از سال 1980 تا الان. 44 سال می شود و در همین مدت 4 بار ژاپنیها، 3 بار عربستانیها و یک بار هم تیمهای کویت، عراق، استرالیا و قطر قهرمان جام ملتها شدهاند. سهم ما هم فقط 5 بار حضور در نیمه نهایی بوده و هر بار هم شکست پای فینال. 1980 نیمه نهایی را در بلوای روزهای نخست جنگ تحمیلی به کویت باختیم. 1984 چه افسوسی داشت. عربستان را یک بر صفر برده بودیم که شاهین بیانی دقیقه 88 دروازه خودمان را گشود. بعد هم در ضربات پنالتی توپ پنجعلی گل نشد تا در حسرت چهارمین قهرمانی بمانیم. عربستان رفت فینال و چین را 2 بر صفر برد. ماهم که انگار درپنالتیها طلسم شده بودیم دیدار ردهبندی را درضربات پنالتی به کویت باختیم وشدیم چهارم.1988 باز هم در نیمه نهایی به عربستان باختیم. این بار یک بر صفر با ضربه سر ماجد عبدا.... سوم شدیم اما با آن ستارهها حقمان قهرمانی بود. وای از 1996. هنوز هم خیلیها آن تیم را بهترین تیم تاریخ فوتبال ایران میدانند. همان تیمی که 6 بر 2 کرهجنوبی را در هم شکست. اما سهگانه شکست ما مقابل عربستان در نیمهنهایی کامل شد. یک بار دیگر در ضربات پنالتی. عابدزاده دو پنالتی را گرفت اما عجیب که علی دایی و داریوش یزدانی و کریم باقری پنالتیهای خود را گل نکردند. آن تیم باید قهرمان آسیا میشد. تیم سال 2004 هم تا رسیدن به فینال، به اندازه یه چیپ فاصله داشت. چیپ یحیی گلمحمدی. این بار نیمهنهایی را در پنالتیها به چین باختیم و دلخوش کردیم به سومی آسیا. دوره قبل هم که حتما یادتان هست. شکست 3 بر صفر مقابل ژاپن در نیمهنهایی روی آن غفلت مبتدیانه در شروع مجدد. تصاویر ماندگار زیادی از جام ملتهای آسیا در ذهنمان مانده که همهاش هم به شکستها خلاصه نمیشود، اما خب تا قهرمانی به دست نیاید، خاطرات تلخ ماندگاری بیشتری دارد. گل 40 متری کریم باقری به کرهجنوبی را فراموش نکردهایم اما در همان بازی برگردان علی دایی در محوطه جریمه خودمان هم از ذهنمان نمیرود. یا باخت به کرهجنوبی در ضربات پنالتی در دوره قبلی حضور امیر قلعهنویی روی نیمکت. بازی با عراق هم در سال 2015 یکی از خاطرهانگیزترین بازیهای جام بود که 3 بر 3 شدیم اما باز در ضربات پنالتی باختیم. یک شکست دراماتیک. حالا امیدواریم همه آن خاطرات بد با یک قهرمانی شسته شود از ذهنها. قدیمیترها خاطره سه قهرمانی متوالی ایران در این تورنمنت را در یادها دارند و نسل جدید فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری تشنه جشن قهرمانی تیمملی است. با شعار «تا پای جان برای ایران» دعای میلیون ایرانی بدرقه تیمملی است در جام ملتهای قطر.
تیتر خبرها
-
گرفتاری آمریکا در تله راهبردی خودساخته
-
آخرین نفسهای رژیم رو به زوال
-
شبهای پرستاره تلویزیون
-
1.000.000.000دلار صرفهجویی
-
قرارهای برخط
-
100روز سرگردانی در تونلهای بیانتهای غزه
-
امنیت دریایی برای توسعه اقتصاد اقیانوسی
-
تاکتیک ترور برای فرار از شکست در میدان
-
«آقای ایرانشهر» ناگفتههای بسیار دارد
-
و اینک جام ملتهای آسیا
-
462تبهکار با جرایم کهکشانی