رفع تحریم‌ها یکی از رویکردهای جمهوری اسلامی ایران است و کارگزاران نظام باید از همه ابزارهای موجود برای کاستن فشار تحریم‌ها روی مردم ایران استفاده کنند. با این وصف باید در نظر داشت که برای رفع تحریم‌ها نمی‌توان امیدی به آمریکا و غرب داشت. واقعیت این است که اصل تحریم‌ها در زمان اوباما اجرایی شد و بعد از انعقاد برجام هم آمریکای دوره اوباما تنها بخشی از آنها را در حالت تعلیق نگه داشت و دونالد ترامپ دوباره آنها را احیا کرد. بنابراین نمی‌توان به بایدن که در آن دوره معاون اوباما بود اعتماد کرد. این‌که با خوشبینی به آمریکای دوره بایدن نگاه کنیم کار خطرناکی است و حتی این نوع نگاه هم باعث خواهد شد که آمریکا از آن به‌عنوان ابزاری علیه ما استفاده کند. در هر صورت آمریکا اگر کار عقلانی کرد و خواست به برجام برگردد متقابلا ما هم سیاست‌های خود را به‌تناسب رفتار ایالات متحده در پیش خواهیم گرفت. در هر صورت در شرایط کنونی آمریکا رو به افول است و سیاست‌های ترامپ
ایالات متحده را منزوی کرده و شکاف‌های داخلی آمریکا و موضوعاتی مثل ضعف اقتصادی و بحران کرونا باعث ضعف این کشور شده است. از سویی دیگر ایران هم در طول سال‌های گذشته خود را با شرایط تحریمی وفق داده و ما توانستیم برخی از نیازهای خود را در دوران تحریم مرتفع کنیم و حتی با دور زدن تحریم‌ها در برخی از مواقع هم موفق شدیم فشارهای آمریکا را کم کنیم. بنابراین براساس سیاست مقاومت، ایران همچنان به راه خود ادامه خواهد داد و از سویی دیگر در جهت تقویت صنعت هسته‌ای کشور خواهد کوشید.
نکته دیگر این‌که اروپایی‌ها هم کاملا در اعمال فشار حداکثری همراه آمریکا بودند و به نظر نمی‌رسد دیگر بتوانند تحریمی فراتر از تحریم‌های گذشته را علیه ملت ایران اعمال کنند. رویه‌ای که ایران باید در پیش بگیرد این است که بر توانمندی‌های داخلی تاکید کند و راهکارهایی را برای مقابله با تحریم‌ها و دور زدن آن در پیش بگیرد و براساس تقویت اقتصادملی بتواند تحریم‌های آمریکا و غرب را خنثی کند. علاوه بر این‌که نگاه امیدوارانه به آمریکای دوران بایدن نیز باید تغییر کند، چون این نوع نگاه ما را در مقابل ایالات متحده و غرب آسیب‌پذیر خواهد کرد. ما براساس نیازهای اقتصادی خود باید برنامه‌ریزی کنیم و در جهت تقویت اقتصادملی بکوشیم و در رویکردهای آینده نباید طرح‌ها و برنامه‌های ایران با توجه به تغییر مقامات کاخ‌سفید صورت گیرد.