مرامت را عشق است، تور والیبال !

1113 كیلومتر دورتر از پایتخت، كودكی نقش تور والیبال را بازی می‌كند تا فدراسیون جهانی والیبال و دنیا را به‌ستایش این «دوستی حقیقی» بكشانند

مرامت را عشق است، تور والیبال !

تیم ترین تیم والیبال جهان آن گوشه، كنار همان دیوار آجری قدیمی در حال بازی است. تیمی سه نفره كه دو بازیكن دارد و یك تور. توری با پیراهن قرمز كه آن میان ایستاده تا دوستانش در یك میدان واقعی بازی كنند. تا در همان چند ثانیه پایانی منتشر شده، از این بازی ویژه و پرهیجان، توپ یكی از طرفین اوت شود و دیگری فریاد پیروزی سر بدهد و آن تور، تور بامرام قرمز رنگ باز هم همان جا بایستد، بی‌آن‌كه تكانی بخورد. بایستد و صحنه بازی را ، شادی و غم‌های پس از پیروزی و شكست دو طرف را حفظ كند. ماجرا شاید شبیه خاطرات بسیاری از اسطوره‌های ورزشی جهان و بخصوص همین ایران خودمان باشد. چهره‌های موفقی كه همه بارها گفته‌اند از زمین خاكی فلان محله جنوب شهر یا یك شهرستان محروم در گوشه‌ای از ایران روزی محو جادوی یك توپ شده‌ و بعد دویده و دویده‌اند تا برسند. كلی فوتبالیست، والیبالیست و بسكتبالیست، كشتی‌گیر و ... همه از هیچ، شروع كرده‌اند و بعد رسیده‌اند به جایگاهی كه بشوند قهرمان یا اسطوره و .... چه می‌كنند زمین ‌های خاكی كه با عشق گره می‌خورند، نام یكی را سر زبان جهان می‌اندازند و پرچم سه رنگ كشوری به نام ایران را مقابل چشم‌ها بالا می‌برند.

تیم ‌ترین تیم والیبال جهان
این بار اسطوره‌مان از جنسی دیگر است. از جنسی كه می‌تواند دو حس درد و خوشی را با هم در وجود مخاطب خود قلقلك بدهد، این بار از این زمین های  خاكی  كسی مقابل بازیكن كشور دیگری نایستاده تا شكستش بدهد، اما یك بازی ساده كودكانه در شهری كه 1113 كیلومتر با پایتخت فاصله دارد و رسیدن به آن 12 ساعت و 26دقیقه رانندگی مداوم را می‌طلبد، خیلی‌ها را به تماشای خود كشانده است. حالا آدم‌های مختلفی از سراسر دنیا چشم دوخته‌اند به ویدئوی 28 ثانیه‌ای این بازی كه روی صفحه فدراسیون جهانی والیبال هم با عنوان «دوستی حقیقی» منتشر شده است. حالا خیلی،  كاربران ایرانی ابراز ناراحتی می‌كنند   که چرا باید این كودكان، فضایی برای بازی نداشته باشند. اما خارجی‌ها، آنها كه اوضاع به مراتب بهتری داشته و كلی زمین بازی و ... دارند از صداقت و صمیمیتی زیر این فیلم نوشته‌اند كه توانسته برای لحظاتی شاید حال شان را خوش كند و یادشان بیاورد آدمیزاد برای دلخوشی بیشتر از هر چیزی همراه لازم دارد، یكی كه حاضر باشد بایستد آن میان و بشود تور بازی‌ات تا تو یادت برود اینجا زمین بازی نیست. دیوار آجری ساده‌ای است در شهری دور از پایتخت كه اگر مسؤولان هم كه هر سال با كلی كبكبه و دبدبه آمار كاری‌شان را منتشر می‌كنند، چندان حواس‌شان به حال و روزت نباشد اما یكی هست كه دستش را به دیواری تكیه دهد و سرش را خم كند تا حس كنی اینجا هیچ چیز كم از بزرگ‌ترین باشگاه‌های ورزشی جهان ندارد.



شهر زرشك و زعفران
قائن ‌شهری است در خراسان رضوی. نمی‌دانید كجاست؟ همان شهری كه هر سال كلی زعفران و زرشك تولید می‌كند و در جهان هم به تولید این محصولات شهرت دارد. شاید همین حالا خیلی از آنها كه در جهان زعفران و زرشك مصرف كرده‌اند، ندانند كودكانی كه رفاقت‌شان را ستایش می‌كنند در همان شهری زندگی می‌كنند كه بارها زعفران‌شان چاشنی غذاهایشان شده و حالا هم شیرینی رفاقت‌شان. كاش یكی برود زیر همین پست فدراسیون به انگلیسی بنویسد اینها بچه‌های شهر زرشك و زعفرانند، تور قرمز بازی‌شان زرشك است و مرامش زعفرانی .... اما ننویسد، شاید آن وقت آنها كه زعفران ایرانی را این همه گران می‌خرند از خود بپرسند چرا....



83 درصد  بازیكنان تیم ملی جوانان
غیر تهرانی هستند

من هم ویدیو ی این بچه‎ها را دیده‌ام. البته آن را در فضای مجازی دیدم، نه در صفحه اینستاگرام فدراسیون جهانی والیبال. این ویدئو نشان می‌دهد كه ورزش والیبال در كشور و جامعه ما فراگیر شده است؛ از رهبر معظم انقلاب، شخصیت اول كشور بگیرید كه همین هفته گذشته میزبان والیبالیست‌ها بودند تا افراد بزرگ و كوچك دیگر و همین بچه‌هایی كه ویدئوی بازی‌شان در حال انتشار است.ما و بچه‌های والیبال در هفته گذشته مهمان آیت‌ا... خامنه‌ای بودیم. ایشان از مجموعه عملكرد تیم رضایت داشتند و خوشحالی خود را از فرآیندی كه در والیبال در حال وقوع است اعلام كردند. فرآیند رو به جلویی كه اثرات خوبی هم در جامعه دارد. جالب این‌كه اعلام كردند خودشان هم از علاقه‌مندان این رشته ورزشی هستند و در دوران كودكی و نوجوانی آن را دنبال می‌كردند. خب، این موج گسترش، هم به نفع ورزش حرفه‌ای و والیبال است و هم می‌تواند در درازمدت به حل مشكلات فرهنگی و اجتماعی كمك كند. گسترش ورزش باعث كاهش نابهنجاری‌های اجتماعی می‌شود. شهرهای مختلف كوچك و بزرگ كشور استعدادهای زیادی در والیبال دارند و بسیاری از بازیكنان خوب ما در عرصه ملی هم از شهرهایی غیر از تهران هستند. در همین تیم ملی جوانان والیبال كه ما قهرمان جهان شدیم، فقط دو نفر از 12 بازیكن تیم ملی، اهل تهران هستند و الباقی همه از استعدادهایی هستند كه در خارج از پایتخت، رشد كرده و بالیده‌اند.



همه تور می‌شوند، به نوبت
در ویدئو‌های بعدی كه روی صفحه داوری والیبال ایران منتشر شده و در اصل اولین منتشركننده فیلم بازی بچه‌های قائن بوده می‌بینیم كه این بار پسرك دیگر با پیراهن طوسی رنگ به تور بازی بدل شده و البته ذیل آن آمده آقای كاهی مدیریت فروشگاه المپیك رفته و توپ و تور به عشق والیبال‌های قائن اهدا كرده است. بعد هم تشكر شده از فرهاد شاهمیری داور والیبال كه با انتشار این فیلم باعث حل مشكلات برای بازی در قائن شده و البته ما هم این را می‌افزاییم كه حال خیلی‌ها را در جهان بهتر كرده است.



ایرانی و خارجی؛ در صحنه
هر جا در صفحات جهانی مطلبی درباره ایران منتشر شود، ایرانی‌ها سریعا به آن صفحه می‌روند گاهی اتفاقات خوبی را رقم می‌زنند و گاهی هم... نگوییم برایتان كه بهتر از ما می‌دانید چه آبروریزی‌هایی رقم می‌خورد. این بار هم وقتی فیلم والیبال كودكانه بچه‌های قائن در اینستاگرام فدراسیون جهانی والیبال منتشر شد، ایرانی‌ها رفتند و زیر این فیلم كامنت گذاشتند. فدراسیون از این بازی با عنوان «دوستی حقیقی» یاد كرده و از همه خواسته بود دوستان والیبال دوست خود را زیر این پست منشن كنند. در ادامه چند كامنت جالب را از میان نوشته‌های مخاطبان ایرانی و خارجی برایتان می‌نویسیم تا دستتان بیاید فضا چطور بوده است.
   کاربر ایرانی: چرا این پخش شده؟ آبرومون رفت!
   كاربر خارجی: بهترین بازی كه در عمرم دیدم!
   كاربرهندی: من فكر می‌كنم اینجا هند است.
   53 كاربر ایرانی: توضیح فارسی و انگلیسی كه نخیر! اینجا قائن خودمان است.
   كاربر اهل قائن: اینجا شهر ماست اما امكانات و سالن آنقدر گران است كه كمتر كسی می‌تواند از آنها استفاده كند.
   یك كاربر خارجی: مگر دختران و پسران هم در ایران می‌توانند والیبال بازی كنند و یك استیكر زبان درازی!
   4 كاربر ایرانی: پاسخ‌هایی كه نشان می‌دهد پاشو بیا و ببین چه می‌كنیم ما!
   كاربر خارجی كه دوستانش را تگ كرده: ببینید و یاد بگیریم تور هم باشیم.
   كاربر ایرانی كه بی‌شمار كامنت‌های فارسی دیده: آقا ساكت! بذارین چهار تا خارجی هم نظر بدن!