هیجان و سرما در بوستان ولایت
یكی از اتفاقات جالب برنامه، ضبط آن در تاریكی و سرمای شب است و این‌كه گروه همواره شب‌كار هستند و تا صبح در گوشه‌ای از بوستان ولایت كه دكور برنامه و پیست مسابقه وجود دارد، حضور دارند. حدود ساعت 7 شب است كه وارد بوستان می‌شویم. شدت باد باعث شده تا بنرهای مسابقه دست فرمون تكان‌های شدیدی بخورد و صدای ترسناكی ایجاد كند. پشت اتاق تهیه‌كننده با پیست مسابقه رو‌به‌رو می‌شویم كه گروه در غیاب دیرباز كه سر فیلمبرداری یك فیلم سینمایی است، مشغول ضبط بخش‌های مربوط به پیست است. كارگردان و كارشناس مسابقه در حال صحبت با چهار آقا و خانم شركت‌كننده است كه لباس پوشیده و كلاه ایمنی به‌سر دارند. تعدادی از اعضای گروه هم دوربین‌هایی را در نقاط مختلف اتومبیل‌ها نصب می‌كنند و برای این‌كه صدای اگزوز به‌خوبی شنیده شود و به هیجان مسابقه بیفزاید، میكروفنی هم پشت اتومبیل نصب می‌شود. در میان پیست دو هواپیما در دكور قرار دارند و آمبولانس هم در گوشه‌ای از پیست مستقر است. نكته جالب تعداد دوربین‌های مسابقه است كه به گفته كارگردان این مسابقه با 35 دوربین ضبط می‌شود تا كوچك‌ترین لحظه‌ها هم از دست نرود؛ ضمن این‌كه گاهی به اقتضای كار تعداد دوربین‌ها بیشتر هم می‌شود. حامد تهرانی، كارگردان و بازیگر مجموعه‌های طنز نیز به‌تازگی به گروه پیوسته و قرار است اجرای یكی از بخش‌های برنامه را به زودی برعهده بگیرد. ارشا اقدسی نیز مهمان برنامه است كه پیش از میزبان وارد استودیو شده و با كارشناس و تهیه‌كننده و كارگردان درباره مسابقه به گفت‌وگو می‌نشیند. پیكانی هم كنار پیست پارك شده كه مربوط به بخش ورود مهمان است. عده‌ای هم به عنوان تماشاچی در استودیو حضور پیدا كرده و یكی از عوامل در حال آماده كردن آنها برای ضبط برنامه است. ساعت از 11 شب گذشته كه دیرباز هم با انرژی فوق‌العاده‌ای از راه می‌رسد و برای تعویض لباس و گریم مهیا می‌شود. همه چیز برای ضبط قسمت دیگری از این برنامه آماده است؛ ضمن این‌كه قرار است به مناسبت شب یلدا نیز برنامه ویژه‌ای تولید شود.


مسابقه‌ای برای ماشین‌بازها
محمود محمودی، تهیه‌كننده دست فرمون در گفت‌وگو با جام‌جم درباره نحوه شكل‌گیری مسابقه و تغییراتی كه از ایده تا اجرا داشته، بیان كرد: ایده اولیه مربوط به بهنام صفاریان است كه چهار سال قبل پیشنهاد داد مسابقه اتومبیلرانی راه‌اندازی كنیم. آن زمان دوستان دیگری هم بودند كه با هم ایده‌پردازی كردیم و طرح را به شبكه نسیم ارائه دادیم. اما ترافیك برنامه‌های شبكه نسیم و این‌كه برنامه‌ها به شرط اسپانسر بود، باعث شد تا تولید آن به تعویق بیفتد. البته شبكه نسیم علاقه‌مند به تولید و ساخت آن بود، اما مسابقه بزرگی بود و نیاز به هزینه‌های بسیاری داشت. بنابراین دو سال گذشت و قضیه جدی‌تر شد. بهمن 97 قرار شد كه استارت كار را بزنیم كه باز‌هم به مشكل برخوردیم. تا این‌كه امسال شرایط برای تولید مهیا شد و كار به كمك شبكه به تولید رسید. در این چهار سال روی طرح كار كردیم و طرح بهتر و كامل تر و جامع تر شد. ضمن این‌كه در آن سال آقای دیرباز سر چند پروژه بودند و ممكن بود شرایط همكاری ما مهیا نشود. چون انتخاب ما برای اجرای این مسابقه آقای دیرباز بود.
محمودی درباره دكور برنامه و پیست و این‌كه چرا از پیست كارتینگ استفاده نكردند هم توضیح داد: ویژگی‌هایی كه لوكیشن این برنامه داشت این بود كه منطقه مسكونی اطرافش نباشد. ضمن این‌كه این دكور مختص برنامه تلویزیونی است و از طرفی هم می‌خواستیم كه مستقل باشیم. اگر با فدراسیون همكاری می‌كردیم به هر حال توقعاتی داشتند كه نمی‌توانستیم برای آنها برآورده كنیم. برنامه ما یك مسابقه تلویزیونی است كه ابزار آن ماشین است و ربطی به فدراسیون اتومبیلرانی نداشت. از این رو خوشبختانه تلویزیون هم حمایت كرد و دكور توسط پیمان قانع طراحی شد. اتفاقا برای لوكیشن خیلی به دنبال مكان مناسبی گشتیم كه در نهایت در بوستان ولایت به آن رسیدیم كه پیش تولید ما حدود یك سال به طول انجامید.
وی در پاسخ به این سوال كه دلیل ضبط برنامه در شب چیست هم عنوان كرد: به دلیل این كه به لحاظ بصری و زیبایی قاب بندی‌ها تصویربرداری در شب به هیجان و جذابیت مسابقه اضافه می‌كند. ضمن این‌كه وقتی از بالا دكور را می‌بینیم در شب زیباتر است. پیشنهاد كارگردان هم این بود با نورپردازی برای اولین بار این برنامه را در شب ضبط كنیم. گرچه كار سختی است اما ارزش آن را داشت كه تصویرهای زیباتری بگیریم. البته ممكن است در فصل‌های بعد به تصویربرداری در روز هم برسیم.
تهیه‌كننده «ساعت 25» در ادامه در پاسخ به این سوال كه برای انتخاب مهمان‌ها چه معیاری در نظر داشتند هم گفت: سعی كردیم از هنرمندان و ورزشكارانی دعوت كنیم كه ماشین باز باشند. اتفاقا برای مهمانان هم جالب بود كه در این برنامه دعوت شده‌اند. اما جالب این‌كه وقتی وارد پیست می‌شدند دل‌شان نمی‌خواست خارج شوند و یا به قدری برایشان جالب بود كه برای مرحله بعد مربی خصوصی گرفتند.
محمودی همچنین درباره ایجاد رقابت عادلانه تاكید كرد: ما هیچ محدودیتی برای شركت‌كننده‌ها قائل نشده ایم. به همین دلیل ممكن است یك قهرمان اتومبیلرانی با یك فرد عادی به رقابت بپردازند. از این رو چالش‌هایی را در مسابقه در نظر گرفتیم تا عدالت برقرار شود. ضمن این‌كه ما جنبه تلویزیون و شو و مخاطب را در نظر گرفتیم. به این دلیل كه مسابقه اتومبیلرانی برای مخاطبان به تنهایی جذابیت ندارد. بنابراین سعی كردیم این جذابیت را برای مخاطب ایجاد كنیم. یكی از دلایلی هم كه باعث جذابیت می‌شود، عدم محدودیت سنی و جنسی است. هر كسی كه گواهینامه دارد و علاقه‌مند است، می‌تواند در این مسابقه شركت كند. در همین برنامه ما خانم شركت‌كننده‌ای داریم كه مادربزرگ است و خودش آموزش رانندگی دارد.
وی درباره حوادث ناشی از رانندگی شركت‌كننده‌ها بیان كرد: خوشبختانه تاكنون هیچ مشكلی برای كسی به وجود نیامده چون پیست استاندارد است و به خاطر موانعی كه در پیست وجود دارد، شركت‌كننده‌ها نمی‌توانند با سرعت رانندگی كنند. اینجا مهارت رانندگی خیلی به كمك شركت‌كننده‌ها می‌آید.
محمودی در پایان نیز درباره جالب‌ترین اتفاق این برنامه گفت: ما شركت‌كننده‌ای داشتیم كه با اتومبیلی وارد پیست شد كه خودش آن را ساخته بود.



من میزبانم؛ نه مجری!
كامبیز دیرباز كه به دلیل علاقه و تبحرش در رانندگی به گفته عوامل، بهترین گزینه برای اجرای این مسابقه است، در این باره به جام‌جم گفت: این برنامه قطعا نخستین پیشنهاد اجرا به من نبوده اما در بین پیشنهادهایی كه داشتم، این برنامه را انتخاب كردم. به این دلیل كه 25 سال است موتورسوارم و این فضا را دوست داشتم. البته كه ادعای اجرا ندارم و خودم را مجری نمی‌دانم. نگاهم به اجرای این برنامه به نوعی است كه انگار نقش جدیدی را بازی می‌كنم. من میزبان این برنامه هستم؛ نه مجری.
وی در ادامه درباره تاثیر این برنامه روی فرهنگ رانندگی افزود: اولین تاثیری كه دیدم روی خودم بود. شاید پیش از این گاهی بستن كمربند را فراموش می‌كردم، اما الان سعی می‌كنم این كار را انجام ندهم. یا این‌كه در حین رانندگی اصلا با تلفن صحبت نمی‌كنم. ضمن این‌كه من باید به حرف‌هایی كه در این برنامه می‌زنم قلبا اعتقاد داشته باشم. وگرنه تاثیرگذار نخواهد بود.
دیرباز درباره ایده پردازی به گروه هم توضیح داد: طراحی سخت افزار پیست با بهنام صفاریان است. اما در بخش هنری و چالش‌های هنری و سوژه‌ها و انتخاب مهمان‌ها با هم مشورت می‌كنیم. اتفاقا اولین حرفی كه به تهیه‌كننده زدم این بود كه اگر به من به چشم مجری نگاه كنی نمی‌توانیم همكاری كنیم. بنابراین خروجی این برنامه حاصل همفكری و همراهی همه اعضای گروه است.
این بازیگر در پایان نیز درباره واكنش برخی مجری‌ها نسبت به حضور بازیگران در این حوزه هم بیان كرد: شاهین جمشیدی برای من پیغام گذاشت كه خیلی مخالف حضور بازیگرها در قامت اجرا بودم. اما برنامه تو را كه دیدم لذت بردم. اتفاقا قرار است یكی دو مجری مهمان من در برنامه باشند كه برایم خیلی چالش بزرگی است. اما امیدوارم دوستان دیگر هم نگاهشان به حضور بازیگران در اجرا همین گونه باشد.



كار در نخستین دكور یازده هزار متری
مسعود صنم كارگردان «دست فرمون» كه سالهای بسیاری است در تلویزیون برنامه سازی می‌كند، درباره ویژگی‌های این مسابقه به جام‌جم گفت: برای اولین بار در تلویزیون ما یازده هزار متر دكور زدیم و از متر به متر این فضا استفاده می‌كنیم. بنابراین كار سخت اما جذابی است. چون من باید همه این فضا را به لحاظ حس محتوا و استاندارد بودن تصاویر رصد كنم و خودم را جای مخاطب بگذارم تا قاب‌های جذاب و خوبی بگیریم. چون یك بخش از كار مربوط به زیبایی است و بخشی دیگر به محتوا برمی گردد. چون مخاطب شبكه نسیم خانواده است و ژانری هم كه ما انتخاب كردیم به دلیل وجود ماشین كمی خشن است. اما توانستیم تا حدودی این مشكل را حل كنیم. چون شركت‌كننده‌ها با خانواده هایشان وارد مسابقه می‌شوند و برخی چالش‌ها اعضای خانواده و همراهان شركت‌كننده‌ها را هم درگیر می‌كند.
صنم درباره تعامل با مجری بیان كرد: به نظر من بهترین انتخاب برای اجرای این مسابقه كامبیز دیرباز بود. ما به خاطر موضوعاتی كه انتخاب می‌كنیم خیلی با هم بحث می‌كنیم. از طرفی سعی می‌كنیم در تعاملی كه با یكدیگر داریم، شكل برنامه را با حضور مهمان پیش می‌بریم. به عنوان مثال زمانی كه پژمان بازغی قرار شد وارد مسابقه شود، موضوع برنامه كودك در ماشین شد كه به دلیل اجرای برنامه «كودك شو» و شناختی كه در این زمینه داشت، خیلی صحبت‌های جذابی شد. نكته مهم دیگر این‌كه قرار نیست ما در این برنامه پیام بدهیم اما سعی می‌كنیم درباره یك سری فرهنگ‌های غلط رانندگی صحبت كنیم. چون به عقیده من جای این صحبت‌ها در «دست فرمون» است. بنابراین كامبیز دیرباز خیلی در این زمینه همراه است و به نظر من بسیار جذاب برنامه را اجرا می‌كند.
وی در پایان نیز درباره اتهام كپی برداری كه عده‌ای به برنامه وارد می‌دانند هم گفت: كپی برداری از نمونه‌های موفق اشكالی ندارد اما ما مدعی هستیم كه در هیچ جای دنیا مسابقه با چنین فرمتی ساخته نشده و «دست فرمون» كار ایرانی و طراحی بچه‌های خودمان است.



اتومبیلرانی ورزش تخصصی من است
بهنام صفاریان كارشناس دست فرمون درباره حضورش در این برنامه و این‌كه چگونه به این ایده رسید به جام‌جم گفت: معمولا من را بیشتر با موسیقی كه كار اصلی من است می‌شناسند. اما نزدیك به 20 سال است كه ورزش من اتومبیلرانی است و همواره دغدغه‌ای در ذهن من بود كه بچه‌های اتومبیلرانی هیچ وقت مطرح نیستند و هیچ حمایتی هم نمی‌شوند. بنابراین سعی كردم ایده‌ای را طراحی كنم كه به این ورزش بیشتر پرداخته شود. از طرفی در كنار هیجان و سرگرمی، بحث فرهنگی ترافیكی و پیام‌های مرتبط به این مقوله را هم سعی كردم مدنظر داشته باشم و در نهایت به این مسابقه رسیدیم.
وی در ادامه درباره حضور و ارزیابی شركت‌كننده‌ها افزود: چون این برنامه هیچ نمونه حتی خارجی هم ندارد و همه تراوشات ذهنی خودم است، حتی هنرمندان و شركت‌كننده‌ها هم برای نخستین بار است كه وارد چنین چالشی می‌شوند، من بازخورد خوبی گرفتم و خوشحالم كه همه با علاقه وارد این برنامه می‌شوند. ضمن این‌كه وقتی شركت‌كننده‌ها با این مسابقه شناخته می‌شوند، فكر می‌كنم بیشتر روی فرهنگ رانندگی حداقل خودشان دقت می‌كنند. بنابراین اگر حتی یك نفر هم بتواند تاثیر مثبتی از این برنامه بگیرد، من از كارم راضی هستم. چون آمار تصادفات و تلفات حادثه‌ها خیلی بالاست و ما سعی می‌كنیم با این برنامه تاثیر مثبتی روی فرهنگ رانندگی داشته باشیم.