مهم‌ترین اتفاق سال آینده والیبال، المپیک است که خوشبختانه تیم ملی والیبال ایران در آن حضور دارد. تعویق یک ساله این رویداد، زمان مناسبی به ما داد و حالا ضرورت دارد خیلی سریع نسبت به انتخاب و معرفی سرمربی تیم ملی اقدام کنیم. چون هر چه زمان از دست برود، هم مربیان بزرگ‌تر تیم پیدا می‌کنند و هم اضطراب‌های این انتخاب، شانس ما را برای انتخاب مناسب کم می‌‌کند.
در مورد انتخاب سرمربی تیم ملی والیبال ایران، ذکر چند نکته را ضروری می‌دانم:
1- در شرایط فعلی که تحریم‌ها، ویروس کرونا و قیمت نزولی نفت، بودجه ما را تحت‌تاثیر قرار داده، ترجیح من این است سرمربی تیم ملی ایران، یک ایرانی باشد.
روزگاری مربیان ایرانی در برخی زمینه‌ها از همتاهای خارجی خیلی عقب بودند و فکر می‌کنم انتخاب مربی خارجی توجیه داشت؛ اما اکنون مربیان ایرانی در زمینه تغذیه، بدنسازی، آنالیز و به‌خصوص کوچینگ هم سطح مربیان دنیا عمل می‌کنند. به جرات می‌گویم مربیان ایرانی از همه مربیان خارجی که در چند سال اخیر وارد والیبال ما شده‌اند، بهتر هستند؛ البته جدا از ولاسکو که کارنامه قابل احترامی در والیبال دنیا دارد.
2- انتخاب مربی یک چیز است و حمایت از او چیز دیگر. من فکر می‌‌کنم حمایت از مربی ایرانی، از انتخاب او مهم‌تر است. اگر انتخاب مربی ایرانی با شک و تردید باشد و حمایت هم از او صورت نگیرد، بازیکنان تیم ملی به هیچ عنوان از مربی حساب نمی‌برند و در بازی‌های حساس حرف او را نمی‌خوانند. نگاه به مربی ایرانی باید سرشار از احترام باشد و تا وقتی فدراسیون این نگاه را نداشته باشد، بازیکنان و جامعه والیبال محترمانه به مربی نگاه نمی‌کنند. مربی ایرانی آنقدر توانا بود که هم در رده نوجوانان و هم در رده جوانان، تیم‌های والیبال ایران را به قهرمانی رساند. وقتی چنین توانایی‌ بالایی در مربی ایرانی وجود دارد، چرا نباید به او اعتماد و از او حمایت کنیم؟‌
3- اعتماد فدراسیون والیبال وقتی جلب می‌شود که میان مربیان داخلی والیبال، اتحاد و همدلی ایجاد شود. وقتی ما برای خودمان احترام قائل نیستیم، دیگران هم ما را باور نمی‌کنند. کاش کمی از انسجام بسکتبالی‌ها یاد بگیریم. باید اختلاف‌نظرها  را کنار بگذاریم تا رئیس فدراسیون گمان نکند با انتخاب مربی ایرانی، خطر به جان می‌خرد.
4- برای انتخاب مربی باید فاکتورهایی را در نظر بگیرند. صبر، لیاقت، شایستگی، کارنامه، تجربه، آگاهی و مدیریت در زمین در لحظات حساس بازی بتواند گره تیم را باز کند. وجود همه اینها کنار هم، یک‌مربی را بالا می‌برد و والیبال ما آنقدر بزرگ است که یک مربی بزرگ بالای سر تیم ملی بزرگسالانش باشد.  
5- فکر می‌کنم اگر قرار است از مربی ایرانی حمایت نشود، همان بهتر که مربی خارجی انتخاب شود. چون اگر مربی ایرانی بیاید و بعد از دو‌باخت او را برکنار کنند، سهمیه مربی ایرانی برای همیشه می‌سوزد و دیگر هیچ مسؤولی به مربی ایرانی اعتماد نخواهد کرد.