روسیاهی به سازمان ملل ماند

روسیاهی به سازمان ملل ماند

حنیف غفاری دبیر بین‌الملل


  طی روزهای اخیر، اخبار امیدوارکننده‌ای از یمن به گوش می‌رسد. رزمندگان مقاومت یمــــن نه‌تنهـــــا در اســـــــتان استراتژیک و تعیین‌کننده مارب، بلکه در الحدیده و دیگر نقاط این کشور نیز
در حال رقم زدن پیروزی تاریخی و بزرگی هستند و فراتر از آن، خرید تسلیحات آمریکایی از سوی ریاض، نه‌تنها موازنه نبرد را به سود ائتلاف متجاوز سعودی تغییر نداده، بلکه بر شدت و ضریب آسیب‌پذیری عربستان در صحنه جنگ نامنظم با یمنی‌ها افزوده است. بدون شک، عربستان سعودی تنها بازنده جنگ یمن نیست و شبکه حامی ریاض به سرکردگی آمریکا و شبکه پیرو ریاض با عاملیت القاعده، جملگی بازندگان این عرصه خواهند بود.
دولت بایدن به اندازه‌ای از شکست سعودی‌ها در یمن وحشتزده است که حتی ژست ظاهری و حقوق بشری خود در خصوص توقف ارسال و فروش تسلیحات به ریاض را زیر پا گذاشت اما کالبد بی‌جان بن سلمان و همراهانش، با تنفس مصنوعی آنتونی بلینکن و جیک سالیوان احیا نخواهد شد. یمنی‌ها در آینده‌ای نزدیک، پیروزی خود را در مارب و الحدیده اعلام خواهند کرد. پیروزی‌های بزرگی که اصلی‌ترین پیش نیاز پیروزی نهایی مقاومت یمن در یک نبرد هفت ساله و طولانی با متجاوزان محسوب می‌شود.
اما نمی‌توان از کنار نام سازمان ملل متحد، به عنوان اصلی‌ترین نهاد بین‌المللی بازنده جنگ یمن به‌سادگی گذشت. نقش سازمان ملل در بحران یمن بسیار حائز اهمیت است؛ سازمان مللی که در طول سال‌های گذشته نه‌تنها اقدامی در راستای توقف نسل‌کشی در یمن صورت نداد، بلکه خود به کاتالیزور و عامل تسریع‌کننده در روند کشتار و نسل‌کشی کودکان بیگناه در این کشور تبدیل شد. بان کی مون، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد در دوران حضور خود در مسند قدرت، نام سعودی‌ها را از فهرست نقض‌کنندگان حقوق کودکان(که به دلیل کشتار کودکان یمنی در آن قرار گرفته بود) حذف کرد و آنتونیو گوترش، دبیرکل فعلی سازمان ملل نیز با هدف خرید زمان و شکست نیروهای مردمی و مقاومت یمن، به بهانه‌های گوناگون از رفع محاصره این کشور ممانعت به عمل آورد تا بلکه کشتار زنان و کودکان یمنی به اهرم فشاری علیه ملت بی‌پناه یمن (برای پذیرش یکطرفه آتش بس) تبدیل شود.
اکنون سازمان ملل متحد باید پاسخگوی حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم خود از جنایات سعودی‌ها و کلیه اعضای ائتلاف متجاوز به یمن باشد. جنگ یمن، لکه‌ای ننگ در کارنامه سازمان ملل متحد محسوب می‌شود. لکه‌ای که هیچ‌گاه با گذشت زمان نیز از صفحات تاریخ پاک
نخواهد شد.