حركت خودرو با آب شور!
خودرویی كه بتواند با آب شور اقیانوس حركت كند، مسلما ماشین جالبی است و توجه خیلی‌ها را به خود جلب می‌كند. در سال ۲۰۱۴، شركت خودروسازی سوئیسی نانوفلوسل در نمایشگاه خودروی ژنو، خودروی كوآنت ـ ای اسپرت لیموزین «Quant e-Sportlimousine» خود را به نمایش گذاشت كه با استفاده از فناوری نانوفلوسل (محلول آب شور) الكتریسیته تولید می‌كرد.
اكنون شركت نانوفلوسل این خودرو را در جاده‌های آلمان آزمایش کرده است. این خودرو حداكثر توان ۹۲۰ اسب‌بخار (۶۸۰ كیلووات) دارد و در عرض 8/2 ثانیه به سرعت ۱۰۰ كیلومتر در ساعت می‌رسد. بالاترین سرعت آن هم
۳۵۰ كیلومتر در ساعت بوده است. خودروی كوانت با استفاده از فناوری نانوفلوسل كار می‌كند. منظور از نانوفلوسل، باتری‌های شیمیایی است كه تركیبی از ویژگی‌های باتری‌های خازنی الكتروشیمیایی و باتری‌های سوختی دارد.در واكنش الكتروشیمیایی، دو مایع با نمك‌های فلزی تركیب شده و تشكیل الكترولیت می‌دهد. سپس این محلول به سمت باتری سوختی حركت كرده و در خازن‌های قوی آن ذخیره می‌شود و وقتی چهار موتور الكتریكی خودرو به آن نیاز داشت، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فناوری نانوفلوسل را می‌توان به عنوان منبع انرژی پایدار، كم‌هزینه و سازگار با محیط‌زیست، برای طیف وسیعی از ابزارهایی به كار برد كه نیازمند انرژی هستند. یك باتری از نوع نانوفلوسل، می‌تواند ۲۰ برابر بیشتر از یك باتری سربی و پنج برابر بیشتر از باتری لیتیوم یونی انرژی خودرو را تامین كند. این نوع باتری می‌تواند به عنوان باتری ذخیره در صنعت هوافضا و همچنین حمل‌ونقل ریلی كاربرد داشته باشد. می‌توان در آینده از این باتری برای تامین انرژی خانه‌ها و حتی كل یك شهر استفاده كرد.باتری خودروی كوانت ای ـ اسپرت لیموزین، قابل شارژ است و برای شارژ آن فقط باید الكترولیت‌های مصرف شده را عوض كرد. این كار درست مانند پر كردن باك بنزین خودرو بوده و به جای این‌كه چند ساعت طول بكشد، در چند دقیقه انجام می‌شود.
اگر ادعای نانوفلوسل در مورد باتری تولیدی‌شان كه با آب شور كار می‌كند، درست باشد و خودروی تولیدی این شركت، آزمایش‌های خود را با موفقیت بگذراند، خودروها با تحولی شگرف مواجه خواهند شد و از آن پس تولید وسایل نقلیه‌ای كه موجب انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود منسوخ خواهد شد.
منبع: Quantumrun
اكنون شركت نانوفلوسل این خودرو را در جاده‌های آلمان آزمایش کرده است. این خودرو حداكثر توان ۹۲۰ اسب‌بخار (۶۸۰ كیلووات) دارد و در عرض 8/2 ثانیه به سرعت ۱۰۰ كیلومتر در ساعت می‌رسد. بالاترین سرعت آن هم
۳۵۰ كیلومتر در ساعت بوده است. خودروی كوانت با استفاده از فناوری نانوفلوسل كار می‌كند. منظور از نانوفلوسل، باتری‌های شیمیایی است كه تركیبی از ویژگی‌های باتری‌های خازنی الكتروشیمیایی و باتری‌های سوختی دارد.در واكنش الكتروشیمیایی، دو مایع با نمك‌های فلزی تركیب شده و تشكیل الكترولیت می‌دهد. سپس این محلول به سمت باتری سوختی حركت كرده و در خازن‌های قوی آن ذخیره می‌شود و وقتی چهار موتور الكتریكی خودرو به آن نیاز داشت، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فناوری نانوفلوسل را می‌توان به عنوان منبع انرژی پایدار، كم‌هزینه و سازگار با محیط‌زیست، برای طیف وسیعی از ابزارهایی به كار برد كه نیازمند انرژی هستند. یك باتری از نوع نانوفلوسل، می‌تواند ۲۰ برابر بیشتر از یك باتری سربی و پنج برابر بیشتر از باتری لیتیوم یونی انرژی خودرو را تامین كند. این نوع باتری می‌تواند به عنوان باتری ذخیره در صنعت هوافضا و همچنین حمل‌ونقل ریلی كاربرد داشته باشد. می‌توان در آینده از این باتری برای تامین انرژی خانه‌ها و حتی كل یك شهر استفاده كرد.باتری خودروی كوانت ای ـ اسپرت لیموزین، قابل شارژ است و برای شارژ آن فقط باید الكترولیت‌های مصرف شده را عوض كرد. این كار درست مانند پر كردن باك بنزین خودرو بوده و به جای این‌كه چند ساعت طول بكشد، در چند دقیقه انجام می‌شود.
اگر ادعای نانوفلوسل در مورد باتری تولیدی‌شان كه با آب شور كار می‌كند، درست باشد و خودروی تولیدی این شركت، آزمایش‌های خود را با موفقیت بگذراند، خودروها با تحولی شگرف مواجه خواهند شد و از آن پس تولید وسایل نقلیه‌ای كه موجب انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌شود منسوخ خواهد شد.
منبع: Quantumrun
