مغزهای کوچک زنگ‌زده!
این روزها فوتبالیست‌شدن به یکی از آرزوهای دوران کودکی بسیاری از پسربچه‌ها بدل شده است. از نظر آنها فوتبالیست‌ها محبوبند، مشهورند، ثروت زیادی از طریق فوتبال کسب می‌کنند و از همه مهم‌تر قدرتمندند. اما برخی فوتبالیست‌های موفق گنجایش چنین موقعیت‌هایی را ندارند و گاه به بیراهه می‌زنند. جامعه‌شناسان و روان‌شناسان بسیاری در حوزه تیپ شخصیتی فوتبالیست‌ها پژوهش انجام داده و نتایج جالبی به دست آورده‌اند. بنا‌بر نظر این کارشناسان، فوتبالیست‌ها در سطح عمومی متعادل، برونگرا، از نظر عاطفی پایدار، پرخاشگر، رقابتی و بلندپروازند. فوتبالیست‌ها خود را خودکفا می‌دانند زیرا تمایل دارند آینده خود را بسازند و این فقط به آنها بستگی دارد. این ورزشکاران با توجه به بازخوردهایی که از طرفدارا‌ن‌شان می‌گیرند بسیار خودشیفته و خودمحورند. کریستیانو رونالدو چند روز پیش در یک مصاحبه جنجالی به تیم باشگاهی‌اش منچستر یونایتد و سرمربی آن تاخت و انتقادهای تندی را مطرح کرد. این بازیکن تراز اول با تکیه بر شهرت و محبوبیت جهانی و بدون نگرانی از پیامدهای احتمالی، چنین مصاحبه کوبنده‌ای انجام داده است. یاغی‌های جهان فوتبال کم نیستند. در اینجا به معرفی چند تن از این فوتبالیست‌های پرحاشیه می‌پردازیم.
اگر بگوییم سوپر ماریو با استعدادی که دارد، می‌تواند لیونل مسی و کریستیانو رونالدو را پشت سر گذارد و به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شود، بزرگ‌نمایی نکرده‌ایم ولی حماقت و کارهای عجیب این مهاجم تمامی ندارد و همین مساله باعث شده تا بیشتر از این که در زمین فوتبال باشد در سکوها حضور داشته باشد. بالوتلی در منچسترسیتی حاشیه‌های زیادی داشت. آتش‌زدن منزل، درگیری با روبرتو مانچینی، کشیدن سیگار و قلیان و درگیری با داوران و بازیکنان تنها بخشی از حاشیه‌های تمام‌نشدنی او است. بدون شک اگر جایزه‌ای به احمق‌ترین بازیکن جهان داده می‌شد، بالوتلی برازنده‌ترین فرد بود. او در حال حاضر در لیورپول نتوانسته بازی‌های خوبی را به نمایش بگذارد.
پل گاسکوین
دو دهه پیش پل گاسکوین یکی از بهترین بازیکنان انگلستان بود و در بین هواداران تیم‌های نیوکاسل و تاتنهام بسیار محبوب بود تا آنجا که هنوز هم عده‌ای از این هواداران او را جزو اسطوره‌های این دو باشگاه می‌دانند. این ستاره تیم ملی فوتبال انگلیس در دهه 90 سهم بسزایی در صعود این تیم به نیمه‌نهایی جام جهانی 1990 داشت. او چنانچه قدر خود را می‌دانست، می‌توانست در بهترین تیم‌های باشگاهی جهان بازی کند. کشیده‌شدن گاسکوین به مصرف مشروبات الکلی در سال 1998 او را از فهرست «سه‌شیرها» در جام‌جهانی 98 دور کرد. این هافبک جنگنده در سال 2004 برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد. او اکنون نیز از مصرف زیاد مشروبات الکلی رنج می‌برد.
آنتونیو کاسانو
کاسانو این امکان را داشت که سال‌های سال بهترین بازیکن فوتبال ایتالیا باشد. کاسانو پس از پانوچی گران‌ترین بازیکن ایتالیایی تاریخ رئال‌مادرید به شمار می‌آید اما هرگز نتوانست انتظارات را برآورده کند. در آن زمان ستاره‌های زیادی همچون رونالدو و زیدان و بکام در رئال‌مادرید بازی می‌کردند. او در رختکن با فابیو کاپلو، سرمربی رئال درگیری لفظی پیدا کرد و همین مساله باعث شد تا نیمکت‌نشین شود. او سال 2003 برای نخستین بار به تیم ملی فوتبال ایتالیا دعوت شد اما اختلاف او با مربیان مختلف باعث شد تا کمتر به او فرصت بازی برسد. این بازیکن بارها اعتراف کرده که بعضی از رفتارهای او اشتباه بوده است و می‌توانست به جایگاهی بهتر از آنچه به آن رسیده، دست یابد.
لوئیس سوارز
سوارز یکی از بهترین بازیکنان نسل خود در جهان و نیز یکی از بهترین مهاجمین نوک تاریخ فوتبال به شمار می‌رود. او بیش از ۵۰۰ گل را در رقابت‌های باشگاهی و ملی به ثمر رسانده است. این بازیکن بدون شک یکی از بهترین مهاجمان حال حاضر فوتبال جهان است اما در عین حال از حاشیه‌سازترین مهاجمان هم به شمار می‌آید. او سال 2012، 25 بازی محروم شد بدون آن که این محرومیت‌ها به خاطر کارت قرمز باشد. توهین نژادی به پاتریس اورا، ممانعت از به ثمررسیدن گل با دست در بازی ملی مقابل تیم غنا و در نهایت گاز گرفتن دست برانیسلاو ایوانوویچ، عثمان باکال و شانه جورجو کیلینی از رفتارهای احمقانه این مهاجم اروگوئه‌ای است.
