در اولین قدم باید با کودک صحبت کنید و رفتارهای مسئولانه او را تشویق کرده و با ایجاد انعطاف‌پذیری کودک را آموزش دهید که در صورت وقوع اتفاقات ناگوار چطور باید شما را در جریان قرار دهد. 
کنترل‌های به موقع و دوستانه می‌تواند به کودک کمک کند در دنیای دیجیتال قدم‌هایی محکم‌تر بردارد. همان‌طور که به کودک یاد می‌دهیم وقتی در خانه کسی حضور ندارد، درها را قفل کند و در را به روی افراد غریبه باز نکند، در فضای مجازی نیز باید این را به او آموزش دهیم که باید برای خودش چارچوب و حریم داشته باشد و کسی را در این حریم راه نداده و از سیستم‌های امنیتی برای دستگاه خود استفاده کند. باید خوبی و بدی فضای مجازی به کودک آموزش داده شود و در صورتی که خانواده متوجه ورود کودک به برنامه‌های غیرآموزشی شد، با صحبت و گفت‌وگو و نه تنبیه، مشکلات این سایت‌ها را برای او بازگو کنند تا کودک متوجه شود ممکن است چه مشکلاتی برایش ایجادشود. 
برای رسیدن به این مرحله یک نکته بسیار اهمیت دارد و آن هم رابطه خوب میان بچه‌ها و پدر و مادر است. در واقع بچه‌ها باید احساس امنیت داشته باشند و به این باور برسند که آغوش خانواده همیشه برای طرح همه مدل سؤال و مسائل باز است و بهترین منبعی که می‌توانند اطلاعات درست دریافت کنند، خانواده است نه اینترنت و نه حتی دوستان‌شان. همچنین جایگزینی تفریحات مناسب و خانوادگی راهگشا و کلید حل بسیاری از مشکلات است.