1- کایل اسنایدر واقعا حریف سنگینی برای کشتی‌گیری بود که حتی با رقبای 92 کیلوگرم خود هم در شرایط برابری کشتی نمی‌گیرد. جی‌دی کاکس فینال جهانی 2022 بلگراد را در شرایطی مقابل قاسم‌پور برگزار کرد که انگار دو کشتی‌گیر با وزن‌های بالا و پایین مقابل هم قرار گرفته‌اند. اختلاف وزن آنها چیزی نزدیک به 6 کیلوگرم در لحظه فینال بود. کشتی‌گیری که بعد از کسب اولین طلای جهانش، گفت: «در دو ثانیه چشم‌هایم را بستم و به سقف سالن خیره شدم، به خودم گفتم یکی خیلی کم است، حیف، باید بیشتر از این بود» آن زمان که کامران قاسم‌پور به پشت خط ماندن رضایت داده بود، هم زیرگیری‌هایش بی‌نقص بود، مثل قهرمانان اساطیری قصه‌ها، مثل یک قهرمانِ جهان؛ اما هنوز مزه طلا زیر دندانش نرفته بود، نمی‌دانست چه حالی دارد وقتی برای گرفتن مدال از دست آقای رئیس گردنش را خم می‌کند.بعد که در اسلو اولین طلا را گرفت و سال بعد هم راحت‌تر از سال اول، طلا را تکرار کرد، یک لحظه این فکر از سرش خارج نشد که این المپیک را به هیچ قیمتی نباید از دست بدهد، دوست داشت که این اتفاق در86 کیلوگرم بیفتد، وزنی که بدن کامران مناسب آن است، اما همچنان حسن یزدانی سد راه است. آن هم در شرایطی که حالا رکورددار کشتی ایران است و عقل سلیم می‌گوید او بهترین گزینه برای دوطلایی کردن کشتی در المپیک است، علاوه بر آنکه می‌تواند در پاریس نهمین مدالش را هم بگیرد.

2- کامران دوست دارد در 86 کیلوگرم المپیک کشتی بگیرد، اما او و حسن یزدانی از بچگی در جویبار تمرین کرده‌اند و در این سال‌ها همیشه کامران مغلوب حسن بوده، هرچند برخی معتقدند با توجه به سبک کشتی قاسم‌پور و زیرگیر بودنش، خیلی راحت‌تر از یزدانی می‌تواند با تیلور کشتی بگیرد و شکستش دهد، اما ظاهرا باور ذهنی کامران از گذشته شکل گرفته و همین است که او حالا به دنبال محک خود در وزن المپیکی بالاتر است. کادرفنی هم طبعا بیشتر از این استقبال می‌کند که دو قهرمان شاخص و بنامش که بالقوه پیش از هر مسابقه‌ای روی سکو هستند را در دو وزن در اختیار داشته باشد، نه اینکه شاهد دوئل دوباره آنها در یک وزن باشد که یکی از میان برداشته شود.

3- چند روز مانده به جام‌جهانی، اتحادیه جهانی از رویارویی کامران قاسم‌پور و کایل اسنایدر در 97 کیلوگرم نوشت، چیزی که کادرفنی البته منکر آن شد اما چند ساعت مانده به آغاز مبارزه فینال، پیج اتحادیه جهانی فیلمی از پژمان درستکار منتشر کرد که خبر از حضور قاسم‌پور در وزن 97 کیلوگرم داده بود، چیزی که خوشایند اتحادیه جهانی و شاید آمریکایی‌ها بود، آنها همیشه تماشای کشتی زیبا و هیجان‌انگیز را به نتیجه ترجیح می‌دهند و از رویارویی ستاره‌ها لذت می‌برند. اینکه کادرفنی از قبل چنین تصمیمی داشت یا اینکه در آمریکا به این فکر افتاد که قاسم‌پور را مقابل اسنایدر قرار دهد، هیچ اهمیتی ندارد. مساله اصلی اختلاف وزن و اختلاف سطح بالای کامران قاسم‌پور با حریف درجه یک خود در 97کیلوگرم بود و روحیه‌ای که این کشتی‌گیر دارد. اینطور که پیداست، پلی برای خراب کردن پشت سر کامران وجود ندارد، هرچه هست، نگاه او باید رو به جلو و 97کیلوگرم باشد. او برای حضور در 97کیلوگرم، باید کیلوهای زیادی را به بدنش اضافه کند، شاید وزن مناسب، 100کیلوگرم باشد، آیا بدن کامران که تاکید کرده جهانی سال بعد را هم در 92کیلوگرم کشتی خواهد گرفت، در فاصله 20ماه مانده تا المپیک، قابلیت کشتی گرفتن در 97کیلوگرم را پیدا خواهد کرد؟ آن هم در شرایطی که بعد از المپیک باید وزنش را اضافه کند و شبیه سنگین‌وزن‌ها کشتی بگیرد.

4- اسنایدر یکی از مدعیان 97 کیلوست، اگر محرومیت روس‌ها برداشته شود و رشید سعدا..‌. اف هم به المپیک پاریس بیاید، کار دو چندان سخت خواهد شد. کشتی‌گیرانی که از قدرت بدنی بسیار بالایی برخوردارند و سال‌هاست در این وزن با هم رودررو می‌شوند. کامران که مثل سبک‎وزن‌ها زیرگیری می‌کند، چقدر سبک کشتی‌اش می‌تواند شبیه سنگین‌وزن شود، آن هم در فاصله یک سال تا المپیک پاریس. آیا با عیان شدن اختلاف وزن و سطح کامران قاسم‌پور در وزن بالاتر، فایل 97کیلوگرم در ذهن قهرمان جهان بسته شده و دل خواهد بست به اتفاقات پیش رو تا المپیک پاریس؟ یا می‌خواهد دوباره پلی بسازد به سوی وزن سابق، همانی که حسن یزدانی سد راهش بود؟ شاید هم راه سومی در ذهن او باشد، کسی چه می‌داند. باید منتظر ماند و دید فنی‌ترین کشتی‌گیر حال حاضر ایران، آینده را چطور رقم خواهد زد.