به گزارش خبرنگار جام‌جم، تحقیقات جنایی در این پرونده از زمستان سال 1398 و با کشف جسد خونین دختر جوانی در یک ساختمان نیمه‌ساز در جنوب تهران آغاز شد. دختر جوان با ضربه‌های چاقو به قتل رسیده بود و با بررسی پرونده افراد ناپدید شده، هویت مقتول به نام شیرین شناسایی شد. بررسی تماس‌های شیرین نشان داد، او با پسری تبعه افغانستان به نام نصیر در تماس بوده است. احتمال قتل به دست نصیر زمانی قوت گرفت که ماموران دریافتند او در همان ساختمان محل قتل کار می‌کرده و ناپدید شده است. پس از یک هفته متهم شناسایی و دستگیر شد. نصیر در بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و گفت: «چند ماه قبل با شیرین در خیابان آشنا شدم. در این مدت به بهانه‌های مختلف از من 28 میلیون تومان گرفت و قرار بود به خواستگاری‌اش بروم اما ناگهان رفتارش تغییر کرد و یک روز با من تماس گرفت و گفت از ازدواج منصرف شده است. روز حادثه او را برای صحبت به ساختمان دعوت کردم و خواستم اگر نمی‌خواهد به این رابطه ادامه دهد، 28 میلیون تومان را برگرداند. شیرین به جای پرداخت پول گفت؛ هر کاری می‌خواهی بکن. عصبانی شدم و با چاقو او را زدم. بعد هم فرار کردم. می‌خواستم به افغانستان برگردم که دستگیر شدم.»
​​​​​​​با تکمیل تحقیقات در دادسرا، پرونده به دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد و متهم پای میز محاکمه قرار گرفت. در این جلسه اولیای‌دم درخواست قصاص کردند و نصیر در دفاع از خود گفت: «من شبانه‌روز در ایران کار کردم و به خاطر اعتمادی که به شیرین داشتم پس‌اندازم را به او دادم. بعد هم می‌خواستم با او ازدواج کنم اما منصرف شد. عاشق شیرین بودم و نمی‌خواستم او را بکشم.»پس از دفاعیات متهم، قضات وارد شور شده و مرد تبعه افغانستان را به قصاص محکوم کردند.